Biblioteka Publiczna

Krótka historia teatru polskiego

Autor: Raszewski, Zbigniew

   Notka biograficzna  

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Raszewski, Zbigniew

Zbigniew Raszewski 1925-1992 Urodził się 5 kwietnia 1925 w Poznaniu, zmarł 7 sierpnia 1992 w Warszawie. Wszechstronny humanista, historyk teatru, twórca nowej dyscypliny naukowej – wiedzy o teatrze, znakomity pedagog. Wkrótce po urodzeniu przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Napisał książkę o tym mieście, a szerzej o stosunkach polsko-niemieckich w Bydgoszczy w formie hasłowego kompendium Pamiętnik gapia. Bydgoszcz, jaką pamiętam z lat 1930-1945 Wyd. Pomorze Bydgoszcz. W latach 1945–1949 studiował polonistykę na Uniwersytecie w Poznaniu, [>>] gdzie później był asystentem. Przeniósł się do Warszawy i związał się z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. 30 listopada 2006 powstał Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Mieści się on w Warszawie w Alejach Ujazdowskich nr 6. Otwarcia Instytutu dokonał jego dyrektor i twórca – Maciej Nowak. Gościem honorowym był Gustaw Holoubek. O Zbigniewie Raszewskim powstał już po jego śmierci film dokumentalny pt. „Profesor" 1993. Wybitna postać polskiej nauki. Profesor Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Zygmunt Raszewski był członkiem wielu organizacji polskich i międzynarodowych, od 1954 roku Société dHistoire du Théâtre w Paryżu, dwa lata później stał się jednym z członków założycieli Fédération Internationale des Recherches Théâtrales. W 1960 roku wyjechał na roczne stypendium École Pratique des Hautes Études do Paryża. Jeszcze przed wyjazdem do Francji, w 1960 roku, został przez Wydział Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk po raz pierwszy powołany w skład Komitetu Nauk o Literaturze będzie tam także w kilku następnych kadencjach, trzy lata później stał się z kolei po raz pierwszy członkiem Komitetu Nauk o Sztuce pod przewodnictwem Jana Białostockiego, pozostawał tam przez wszystkie kadencje. Od 1963 roku należał do Towarzystwa Przyjaciół Książki. W 1965 roku był w składzie Komisji Artystycznej Teatru Narodowego i współautorem "Deklaracji Programowej Teatru Narodowego". W 1977 roku stał się członkiem PEN-Clubu. W 1990 roku został Prezesem Honorowym Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru. Nagrody i odznaczenia: 1955 - Złoty Krzyż Zasługi 1958 - Nagroda im. Leona Schillera za prace badawcze w dziedzinie teatru 1967 - Odznaka 1000-lecia 1973 - Nagroda PEN Clubu im. Mieczysława Lepeckiego za dzieło "Bogusławski". Nagroda przyznawana jest dorocznie za "wybitną pozycję literatury z zakresu humanistyki o szczególnych walorach artystycznych" 1978 - Nagroda "Miesięcznika Literackiego" za książkę "Krótka historia teatru polskiego" PIW 1977 1979 - Nagroda Prezesa Rady Ministrów I stopnia "za twórczość pisarską poświęconą historii teatru polskiego oraz za zasługi w dziedzinie kształcenia historyków teatru" 1980 - Nagroda Państwowa II stopnia 1991 - Nagroda Polskiego Ośrodka ITI "Teatralna książka roku" za zbiór studiów i szkiców "Trudny rebus"

Źródło: http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/zbigniew-raszewski-1925-1992-1.html

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: