Biblioteka Publiczna

W kabarecie

Autor: Kiec, Izolda.

   Notka biograficzna  

Sztuka kabaretowa narodziła się na przełomie XIX i XX w. we Francji i w Niemczech. Wkrótce zyskała popularność także w Polsce. W ciągu stu lat istnienia rodzime kabarety ukształtowały własne formy i tradycje. Zmieniały się wraz z rzeczywistością, w której przyszło im egzystować, a która dzięki obserwacji twórców kabaretowych odbijała się w ostrej satyrze, dobrodusznym dowcipie bądź lirycznej piosence.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Kiec, Izolda

Izolda Kiec ur.1965 Literaturoznawczyni, teatrolożka, kulturoznawczyni. Zajmuje się literaturą głównie poezją i teatrem popularnym i emigracyjnym XX wieku oraz badaniem form popularnych przede wszystkim kabaretem, piosenką i musicalem oraz metodologią badań kultury popularnej. Inspiruje ją krytyka feministyczna, gender studies i szkoła nowej krytyki, zwłaszcza metoda tzw. bliskiego czytania. W 2014 roku założyła Fundację Instytut Kultury Popularnej, której jest prezeską i w ramach której współtworzy m.in. projekt Archiwum Kultury Popularnej, jest redaktorką naczelną rocznika [>>] „Studia z Kultury Popularnej” oraz redaguje serię wydawniczą Wielkopolskie Mikrohistorie. W 1989 roku uzyskała tytuł magistra w zakresie filologii polskiej na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1993 – tytuł doktora nauk humanistycznych za rozprawę zatytułowaną Zuzanna Ginczanka. Życie i twórczość. W latach 1990-1997 była członkiem, a od 1995 również sekretarzem redakcji miesięcznika „Czas Kultury”. W latach 1993-2009 pracowała w Instytucie Filologii Polskiej UAM, początkowo w Zakładzie Dramatu i Teatru, od 2003 kierowała Pracownią Literatury i Sztuk Popularnych. W 1994 otrzymała stypendium Fundacji Nauki Polskiej dla młodych pracowników nauki. W 1999 uzyskała tytuł doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa i teatrologii. W latach 2009-2014 była zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, pełniąc funkcje kierownika Katedry Kulturoznawstwa oraz w roku akademickim 2011/2012 dziekana Wydziału Humanistycznego. Opracowała program studiów dla kierunku kulturoznawstwo pierwszego i drugiego stopnia, z unikatową specjalizacją na drugim stopniu studiów: Kultura popularna, realizowaną w latach 2010-2014. W latach 2009-2017 pracowała w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie na kierunku kulturoznawstwo. W 2014 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego w zakresie kulturoznawstwa. W 2016 roku wyróżniona przez Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej. W 2016 roku stypendystka MKiDN w dziedzinie: literatura. Od 2017 roku pracuje w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, w Katedrze Kuratorstwa i Teorii Sztuki. Jest autorką licznych biografii kobiet: Zuzanna Ginczanka. Życie i twórczość 1994, Halina Poświatowska 1997 oraz opracowań poświęconych teatrowi i kabaretowi: Teatr służebny polskiej emigracji. Z dziejów idei 1999, Złodzieje szczęścia, czyli Agnieszki Osieckiej sposób na życie 2000, Wyprzedaż teatru w ręce Błazna i Arlekina… czyli o kabarecie 2001, W kabarecie Wrocław 2004, W szarej sukience? Autorki i wokalistki w poszukiwaniu tożsamości 2013, Historia polskiego kabaretu 2014, Czy chce pan być powieszony w sympatycznem towarzystwie? Czyli poznańskie kabarety artystyczne dwudziestolecia międzywojennego 2015. W 2020 roku nakładem Wydawnictwa Marginesy opublikuje nową, rozszerzoną, uzupełnioną i pogłębioną, biografię Zuzanny Ginczanki.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/24589/izolda-kiec

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: