Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 38
ul. Konarskiego Stanisława 6
Sygnatura: LEKTURA: 821-2 fr.
Numer inw.: 36048
Dostępność: można wypożyczyć na 14 dni
schowekzamów
Wyp. nr 113
ul. Powstańców Śląskich 108a
Sygnatura: LEKTURA: 821-2 fr.
Numer inw.: 9647
Dostępność: można wypożyczyć na 14 dni
schowekzamów
Wyp. nr 113
ul. Powstańców Śląskich 108a
Sygnatura: LEKTURA: 821-2 fr.
Numer inw.: 14134
Dostępność: można wypożyczyć na 14 dni
schowekzamów
Wyp. nr 114
ul. Powstańców Śląskich 17
Sygnatura: 821-2 fr.
Numer inw.: 27037
Dostępność: można wypożyczyć na 14 dni
schowekzamów
Wyp. nr 114
ul. Powstańców Śląskich 17
Sygnatura: 821-2 fr.
Numer inw.: 28227
Dostępność: można wypożyczyć na 14 dni
schowekzamów
Inne wydania tej pozycji w zbiorach biblioteki:
Notka biograficzna:
Beckett, Samuel
Urodzony: 13 kwietnia 1906
Zmarły: 22 grudnia 1989
Irlandzki dramaturg, prozaik i eseista, laureat literackiej Nagrody Nobla 1969 rok, początkowo tworzył w języku angielskim, a od roku 1945 w języku francuskim.
Jeden z twórców teatru absurdu. Jego powieści są pozbawiane tradycyjnej narracji, utrzymane w klimacie skrajnego pesymizmu i podkreślające bezsens ludzkiej egzystencji.
W młodości uwielbiał sport: trenował boks, rugby i pływanie. Studiował romanistykę w Trinity College w Dublinie 1923-27. Przez rok uczył się również w Belfaście, a w roku 1928 wyjechał do Paryża jako [>>] lektor języka angielskiego. Podczas pobytu w stolicy Francji poznał i zaprzyjaźnił się z Jamesem Joycem, został tez jego sekretarzem. Po powrocie do Irlandii wykładał w Trinity Collage język francuski. W 1930 roku zadebiutował poematem "Whoroscope", będącym monologiem Kartezjusza - filozofa, którego Beckett cenił i wnikliwie studiował. W roku 1934 opublikował studium krytyczne "Proust", poświęcone wielkiemu pisarzowi francuskiemu.
W Irlandii Beckett czuł się źle, podobnie jak jego przyjaciel Joyce. Twierdził, że jego potencjał twórczy słabnie pod "naciskiem irlandzkiego życia". Po śmierci ojca w 1933 r. i otrzymaniu z tego tytułu wysokiej renty, wyprowadził się do Londynu, gdzie ukończył kurs psychoanalizy, a następnie do Paryża, w którym osiedlił się na stałe. Po latach stwierdził: "Wolałem Francję w stanie wojny niż Irlandię w stanie pokoju". Podczas II Wojny Światowej uczestniczył w Ruchu Oporu. Za działalność antyfaszystowską otrzymał Złoty Krzyż Wojenny.
Nagrodę Nobla przyznano mu za to iż "w nowych dla dramatu i prozy formach ukazuje wzniosłość człowieka w jego skrajnym opuszczeniu", a przyjął ja pod warunkiem, ze nie będzie musiał uczestniczyć w ceremonii jej wręczania. Przed dziennikarzami schronił się aż w Tunezji. Przewodniczący jury zauważył, że głęboki pesymizm twórcy "zawiera miłość do człowieczeństwa, która wzrasta w miarę zanurzania się w bezdenność obrzydliwości i rozpaczy, i kiedy rozpacz wydaje się bezgraniczna, to okazuje się, że jego cierpienie też nie ma granic". Wielu krytyków uznało, ze nikt w XX w. nie wypowiedział dosadniej ostatecznej niewiary w sens ludzkiej egzystencji niż Beckett.
Źródło: lubimyczytac.pl
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Dodaj komentarz do pozycji: