Biblioteka Publiczna

w Dzielnicy BEMOWO m.st. Warszawy

book
book

Wiersze

Autor: Norwid, Cyprian Kamil

   Notka biograficzna  




Odpowiedzialność:Cyprian Kamil Norwid.
Adres wydawniczy:Warszawa : Państ. Instytut Wydawniczy, 1968.
Powiązane zestawienia:Książki autorstwa Cypriana Kamila Norwida
Światowy Dzień Poezji
Skocz do:Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki
Dodaj recenzje, komentarz
Spis treści:

  1. Calendarium Norwida
  2. Dzieje życia i twórczości
  3. Dzieje pośmiertne
  4. Głosy o poezji Cypriana Norwida
  5. Uwagi edytora
  6. Adam Krafft
  7. Addio!
  8. Aerumnarum plenus
  9. Amen. (Legenda)
  10. Ani jej widzieć wieczorem, ni z rana
  11. Ateński szewc mówił do Rzeźbiarza
  12. A ty skąd wziąłeś na te skrzypce deski
  13. Autor-nieznany
  14. Bawcie się, śmiejcie, skoczne wasze tany
  15. Beatrix
  16. Bema pamięci żałobny-rapsod
  17. Bezimienni
  18. Bliscy
  19. Błogosławione pieśni malinowe
  20. Bogowie i człowiek
  21. Bohater
  22. Bóg widzi wszystko
  23. "Buntowniki, czyli Stronnictwo-wywrotu"
  24. Burza [I]
  25. Bydło zjada kwiatów pąk młody
  26. Byłem u ciebie w te dni przedostatnie
  27. Byłem wczora w miejscu, gdzie mrą z głodu
  28. Był taki: co dziecięciem zjawił się na świecie
  29. Byś kolorowym pyłem cień mój cichy
  30. Cacka
  31. Cała plastyki tajemnica
  32. Centaur
  33. Cenzor-krytyk
  34. Chmurne niebios sklepienie, szaro cieniowane
  35. Ciemność
  36. Cień Juliusza, w złotawej klamidzie
  37. Cisza - niekiedy tlko pająk siatką wzruszy
  38. Co? jej poiwedzieć... ach! co się podoba
  39. Cokolwiek słońca w żaglach się prześwieca
  40. Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie
  41. "Cóż nowego?" - Despotyzm runął!... wraz opowiem
  42. Cud wcielonego ducha - to nie żaden kwiatek
  43. Czas i Prawda
  44. Czasy
  45. Czasy skończone! - historii już nie ma
  46. Czemu, Cieniu, odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz
  47. Czemu mi smutno i czemu najsmutniej
  48. Czemu nie w chórze?
  49. Czemu? ten świat - nie jako Eden
  50. Częstochowskie wiersze
  51. Człowiek
  52. Czułość
  53. Czułość - bywa jak pełny wojen krzyk
  54. Czy już nie wróci czas siły-zupełnej
  55. Czymże byłby dla mnie Raj Twój cały
  56. Czynowniki
  57. Czynowników! - o! - czynowników
  58. "Czy podam się o amnestię?"
  59. Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala
  60. Czy też o jedną rzecz zapytaliście
  61. Daj mi wstążkę błękitną - oddam ci ją
  62. Dam tobie cały łańcuch chceń i chęci
  63. Dedykacja
  64. Dewocja krzyczy: "Michelet wychodzi z Kościoła!"
  65. Dla cnót, dla zasług, dla czynów powszednich
  66. Dla harfiarzy dwóch wieniec jedyny
  67. Długo patrzyli ludzie prostej wiary
  68. Do A. M.
  69. Do A. T.
  70. Do Bronisława Z.
  71. Dobrze tęczy się zielenić
  72. Do Emira Abd el Kadera w Damaszku
  73. Do J. K. Na pamiątkę Paryża
  74. Do Józefa Bohdana Zaleskiego w Rzymie 1847
  75. Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
  76. Do ksiegarza
  77. Do L. K.
  78. [Do mojego brata Ludwika]
  79. Do Najświętszej Panny Marii. Litania
  80. Do Nikodema Biernackiego
  81. Do obywatela Johna Brown
  82. Do panny Józefy z Korczewa
  83. Do piszących
  84. Do pogwałcicieli praw politycznych i cywilnych Wielkiego Księstwa Litewskiego
  85. Do słynnej tancerki rosyjskiej - nieznanej zakonnicy
  86. Do spółczesnych. (Oda)
  87. Do Tytusa M.
  88. Do uczty gdy z gwarem siadano za stół
  89. Do Walentego Pomiana Z., zwierzając Mu rękopisma następnie wyszłe w XXI tomie Biblioteki Pisarzy Polskich
  90. Do wieśniaczki
  91. Do władcy Rzymu
  92. Do wroga. (Pieśń)
  93. Do zeszłej... (na grobowym głazie)
  94. Duch Adama i skandal
  95. Duch ginie w Tobie, ja niemocen stoję
  96. Dumanie (I: Dzikie smutki, jak kolcem najeżone głogi )
  97. Dumanie (II: Bawcie się, śmiejcie, skoczne wasze tany )
  98. Dziennik i epos
  99. Dzikie smutki, jak kolcem najeżone głogi
  100. Dziś autorowie są jak Bóg
  101. Encyklika-Oblężonego. (Oda)
  102. Epizod
  103. Epos-nasza. 1848
  104. Fatum
  105. Fortepian Szopena
  106. Francjo!... konającymi usty niech uronię
  107. Francuzom Minister-oświecenia
  108. Fraszka (!) (I: Jeśli ma Polska pójść nie drogą mleczną )* Fraszka (!) (II: Dewocja krzyczy: "Michelet wychodzi z Kościoła!" )
  109. Gdy człowiek zwątpił o pisanych dziejach
  110. Gdy już poczułem, że spod mojej stopy
  111. Gdy płyną łzy, chustką je ocierają
  112. Gdy szukasz nieprzyjaciół twoich nieprzyjaciół
  113. Gdy, z wiosną życia, duch Artysta
  114. Gdzie ton i miara równe są przedmiotowi
  115. Gdzie miłości tak mało, że się nie jednoczą
  116. Grecjo piękna!... twe dziwiąc ramiona z marmuru
  117. Gromem bądźmy pierw niźli grzmotem
  118. Harmonia
  119. Historyk
  120. Idącej kupić talerz pani M.
  121. Idee i Prawda
  122. Iluż? Ja świeżych książek widziałem skonanie
  123. Impossibilisssime!
  124. Improwizacja na zapytanie o wieści z Warszawy
  125. I nerwów gra, i współ-zachwycenie
  126. I pożegnałem kraj, i brzegi znane
  127. Ironia
  128. Italiam! Italiam!
  129. I ty w szpitalu zakończyłeś życie
  130. I wlano w ciebie duszę – nie anielską, czarną
  131. Ja cię znam – bo gdy jeszcze żyłem na planecie
  132. Jak dziki zwierz przyszło Nieszczęście do człowieka
  133. Jak fontanna tak wstawała
  134. Jako gd trąba porwie warstwę lata
  135. Jak onibusa koń niemy i biały
  136. Jak orły w klatce zamknięte drucianej
  137. Jak się nie nudzić? Gdy oto nad globem
  138. Jak Słowianin, gdy brak mu naśladować kogo
  139. Jak umysł chciwy wiedzy wyższej od polemik
  140. Jesień
  141. Jest ci to On, tam, gdzie nie kłamią twarze
  142. [Jeszcze Francja nie zginęła!]
  143. Jeszcze tylko kilka ciężkich chmur
  144. Jeśliby co było – a będzie! – nieudolnego w rymach
  145. Jeśliś zdradzony w życiu kilka razy
  146. Jeśli ty mnie szukasz – Prawda woła
  147. Język-ojczysty
  148. John Brown
  149. Kiedy błądziłem w Piekle, o którym nie śpiewam
  150. Kiedy się ludów obłok za obłokiem
  151. Klaskaniem mając obrzękłe prawice
  152. Klątwy
  153. Kochający – koniecznie bywa artystą
  154. Kolebka pieśni. (Do spółczesnych ludowych pieśniarzy)
  155. Kończ się Era starego oręża
  156. Królestwo
  157. Krótko mówiąc – najnowsze wiadomości te są
  158. Krytyk ex professo
  159. Krzyż i dziecko
  160. Księgi, w złoconych na grzbiecie ornatach
  161. Ktokolwiek bądź jagodę winną wyssał
  162. Kto mi powiada, że moja ojczyzna
  163. Któż jest ten Polak, kto?... co – zrodzony na obcej ziemi
  164. Kwiryty! Fraszka
  165. Lamp deszcz ognisty światu opowiada
  166. Lapidaria
  167. Larwa
  168. Laur dojrzały
  169. Liryka i druk
  170. Litość
  171. Litwo! dlaczego Ty, a nie Warszawa
  172. Malarz z konieczności
  173. Maleńkich dwoje dzieci pod ubogiej chaty progami
  174. Małe dzieci
  175. Marionetki
  176. Marmur-biały
  177. Maryj rozlicznych (a tych nigdy dosyć!)
  178. Memento
  179. Męża jeżeli posąg wywiodłeś z kamienia
  180. Miałem sen, nie wiem, o ile bezsenny
  181. Miłość. (Fraszka)
  182. Mimo armaty twoje, i mordy, i panik
  183. Mistycyzm
  184. Mistyk? jest błędnym – pewno
  185. Modlitwa
  186. Modlitwa Mojżesza. Z hebrajskiego i z Vulgaty przełożona tak, jak ją podaje Dawid w LXXXIX psalmie
  187. Moja ojczyzna
  188. Moja piosnka (I: Źle, źle zawsze i wszędzie )
  189. Moja piosnka (II: Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba )
  190. Moralności
  191. Mój psalm
  192. Mówią dziś ludzie, że to wieść zmyślona
  193. Mówią, że jestem głucha i niema – że wiszę
  194. Mówią, że Postęp nas bogaci co wiek
  195. Mówiłeś: "Wspomnij!..." – gdy żegnałem Cię
  196. Mśliłem ja – że Lira i że Styl
  197. My tak już przed się patrzymy, wygnani
  198. Na co zasłużył ten świat?... mniejsza o to
  199. Nad grobem Julii Capulleti w Weronie
  200. Nad Kapuletich i Montekich domem
  201. Nad stanami jest i stanów-stan
  202. Na każdą iskrę rzucam się jak osa
  203. Na pismo moje garść obcego piasku
  204. Napisz nam książkę
  205. Na pokładzie Marii-Stelli
  206. Na posadzkę zapustnej sceny
  207. Na probierczy kamień dość przeszłości
  208. Na przyjazd Teofila Lenartowicza do fontainebleau
  209. Na purytaniz, jakna rzecz obrzydłą
  210. Narcyz
  211. Narcyz, w siebie wpatrzon przyjemnie
  212. Na śliskim bruku w Londynie Naturalizm. (Spółczesny ekstrem.) Do Antoniego Wagi etc., etc., etc.
  213. Nawet lew wdzięczny, chodząy po Rzymie
  214. Na wysokościach myślenia jest sfera
  215. Na zapytanie: Czemu w konfederatce? Odpowiedź
  216. Na zgon Poezji. (Elegia)
  217. Na zgon śp. Jana Gajewskiego, politycznego-polskiego (inżyniera francuskiego), zabitego eksplozją machiny parowej w Manchester 1858 lipca
  218. Na zgon śp. Józefa Z., oficera Wielkiej-Armii rannego pod Paryżem, jednego z naczelników powstania w Polsce
  219. Nerwy
  220. Nie bluźń, żem zranił Cię, lub jeszcze ranię
  221. Niebo i ziemia
  222. Nie Bóg stworzył przeszłość, i śmierć, i cierpienie
  223. Nie chcę już smutków, nie!... już mi za małe
  224. Nie kość skamieniałego tura – ni odłam błędnej kotwicy
  225. Nie lubię miasta, nie lubię wrzasków
  226. Nie, ludu bohatyrów, plemię wielkiego Alcyda
  227. Nie myśl, nie pisz – podmaluj, pędzel chwyć i namaż
  228. Nie trzeba robić z pokoleń ofiary
  229. Nie tylko, pierw się najadłszy mandragor
  230. Nie tylko przyszłość wieczna jest – nie tylko!...
  231. Nie złoto i nie kość słoniowa
  232. Nikt nie zna dróg do potomności
  233. Nim znów ucieknę, nic nie mając zgoła
  234. Noc
  235. Noszą pióra na głowach dzicy
  236. Obojętność
  237. Obyczaje
  238. Och! Smutna to jest i mało znajoma
  239. O – ciernie deptać znośniej – i z ochotą
  240. Od Anioła do Szatana
  241. Odpowiedź (I: Wy – starcze! – szliście po drodze ubitej )
  242. Odpowiedź (III: W marmurów kraju Buonarroti dziecię )
  243. Odpowiedź do Włoch... (Fraszka)
  244. O! dzięki Tobie, Ojcze ludów – Boże
  245. Ogólniki
  246. Ogromne wojska, bitne generały
  247. Ojcze mój! Twa łódź
  248. "Ołówkiem" na książeczce o Tunce
  249. O! Miło jest patrzeć i dumać o świcie
  250. Omyłka
  251. Ona jest piękna, w dziewiętnastym roku
  252. Ona umarła!... są-ż smutnijsze zgony?
  253. Oni myśleli, że już na okopach
  254. Oni nie przyszli tu po łup bojowy
  255. On skarży się na ciemność mej mowy
  256. Opisać chcę Ci szczegół z bitwy pod Sadową
  257. Ostatni despotyzm
  258. Oto ten samy, którego bez-dumna
  259. Oto zrodzonyś, maleńka dziecino
  260. O ty! co ze mną, w straszliwej potrzebie
  261. O! Ulico, ulico...
  262. Pamięci Alberta Szeligi hrabi Potockiego – pułkownika – zmarłego na Kaukazie
  263. Pani bo jesteś z takiego klasztoru
  264. Pani – nam mówić z nią o rytmie sił
  265. Pascha. (Fraszka)
  266. Patrz, patrz! Wybiegła jak jaskółka skoro
  267. Patrzyłem, jak przez szyb brylanty
  268. Pielgrzym
  269. Pierw, nim szczyt gór ucieczką bywał
  270. Pierwszy list, co mnie doszedł z Europy
  271. Pieśń od ziemi naszej
  272. Piękno
  273. Piękno-czasu
  274. Pióro
  275. Pismo
  276. Plato i Archita
  277. Po balu
  278. Początek broszury politycznej...
  279. Pod-biegunowi! na dziejów-odłogu
  280. Pod latyńskich żagli cieniem
  281. Pokolenia przechodzą
  282. Pokój. (Wiersz)
  283. Polka
  284. Posąg i obuwie
  285. Posiedzenie. Fraszka
  286. Post scriptum (I: Nie tylko przyszłość wieczna jest – nie tylko!... )
  287. Post-scriptum (II: Krótko mówiąc – najnowsze wiadoości te są)
  288. Powiadają – że piękne były owe wieki
  289. Powiedz im, że duch obrzmimał myśli wiecznej
  290. Powieść tę w chacie kmiecej nad Bugiem słyszałem
  291. Pożegnanie
  292. Póki w ienistych kniejach buja rześka łania
  293. Praca
  294. "Pracować musisz" – głos ogromny woła
  295. Próby
  296. Przed starych sprzętów sklepe stał Biust Apollina
  297. Przedwieczny, którego na odkrył Syn
  298. Przeszłość
  299. Przeszłość ciągnie do siebie, a Przyszłość do siebie
  300. Przeszłość i Przyszłość
  301. Przez Oceanu ruchome płaszczyzny
  302. Przez wszystko do mnie przemawiałeś – Panie
  303. Przyszedł ktoś kiedyś i stanął pod progiem
  304. Psalm wigilii
  305. Purytanizm (z listu do M. S.)
  306. Rzeczywisty bądź! co? ci się wciąż o niebie troi
  307. Samotność. Sonet
  308. Sariusz
  309. Są – którzy hodzą za Tobą – są inni
  310. Są pokolenia, i miasta, i ludy
  311. Scherzo (I: Dam tobie cały łańcuch chceń i chęci )
  312. Scherzo (II: Napisz nam książkę )
  313. Sen
  314. Sfinks
  315. Sieni tej drzwi otworem poza sobą
  316. Sieroctwo
  317. Siła ich. Fraszka
  318. Skoro usłyszysz, jak czerw gałąź wierci
  319. Skrwawione ciało haki żelaznemi
  320. Sława
  321. Słodko jest zasnąć, słodziej być z kamienia
  322. Słowianin. Do Teofila Lenartowicza
  323. Słówko
  324. Słuchacz. Do p. Ol. Wagner. 1876
  325. Smutną zaśpiewam pieśń – nie w odpowiedzi
  326. Sonet do Marcelego Guyskiego, jako autora biustu W. K. Z Chodźków
  327. Spartakus
  328. Specjalności
  329. Spotykam Wodza – pytam: Jakie nowiny?
  330. Spowiedź
  331. Spółcześni. (Odpowiedź)
  332. Stolica
  333. Styl nijaki
  334. Sukces bożkiem jest dziś – on czarnoksięstwo
  335. Syberie
  336. Szkoła-stylu kłóciła się z szkołą-natchnienia
  337. Śmiało, młodzieńcze! Chociaż przepaść bliska
  338. Śmierć
  339. Śpiewają wciąż wybrani
  340. Śpiewaków trzech, różnego wieku i postawy
  341. Święty-pokój
  342. Tajemnica
  343. Tam, gdzie oni już dojrzeć uprawnych zagonów
  344. Tam, gdzie ostatnia świeci szubienica
  345. Te czarujące na ziemmi Istoty
  346. Tej – co się dzisiaj dotknąć strun ośmiela
  347. Teleskopowa, oj! kometo
  348. Ten, lwiego coś mający w obliczu, mąż prawy
  349. Tęcza
  350. Toast (I: Przed starych sprzętów sklepem stał Biust Apollina )
  351. [Toast] (II: Ktokolwiek bądź jagodę winną ssał )
  352. To rzecz ludzka!...
  353. Towarzystwu Historycznemu Karta Dziejów
  354. Treści cudne smakiem a ciemne czasy
  355. Trylog
  356. Trzy strofki
  357. Tu, gdzie im krótszy czas, tym lepiej skrywa
  358. Tu – w Rzymie tym – och! w Rzymie...
  359. Ty! jesteś w Europie, poważny Narodzie
  360. Ty, który w rym, ty, który w rym
  361. *
  362. *
  363. Tymaczasem
  364. Ty mnie do pieśni pokornej nie wołaj
  365. Ty powiadasz: "
  366. Śpiewam miłosny rym..."
  367. Ty! prawd-promienie wziąwszy za sztylety
  368. Utwory pana czytałam starannie
  369. Vanitas
  370. Vendome
  371. Wakacje
  372. W albumie
  373. Wczora-i-ja
  374. Wiedzy spółczesnej kierunek-przyrodny
  375. Wiele jest – gdy kto pomierzył stary cmentarz
  376. Wielkie słowa
  377. Wielkość
  378. Wiem ja, że Miłość, gdy prawo obrania
  379. Wiesz, kto jest wielkim? – posłuchaj mię chwilę
  380. Wigilia. (Legenda dla przyjaciół)
  381. Witaj, nadobne dziewczę! co w niedzielny ranek
  382. W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu
  383. W Łazienkach
  384. W marurów kraju Buonarroti dziecię
  385. W pamiętniku
  386. W pracowni Guyskiego
  387. Wspomnienie. [W imionniku N. Ł.]
  388. Wspomnienie wioski
  389. Współczesnym zacnym oddaćć cześć
  390. Wstęp pierw uczynię, by mię lekkie słowo
  391. wszystko mi tu łamkie, kruche
  392. W tej powszedniości, o! Jakże tu wiele
  393. Wy – starcze! – szliście po drodze ubitej
  394. Wzroki. (Przypowieść)
  395. Zaczepiony przez Sybillę śmertelnik odpowiedział
  396. Za drugą, trzecią, skonów metą
  397. Zagadka
  398. Zaledwo się myśli tego wydawnictwa wszczęła
  399. Za odległe gdzieś rzeczy
  400. Zapał
  401. Za siwymi wołami
  402. Zastąpił mi raz Sfinks u ciemnej skały
  403. Zawody
  404. Zawziętość greckie dwie rzeczpospolite
  405. Z Berangera. Pożegnanie
  406. Z Buonarrotiego
  407. Z Byrona
  408. Z cieniu, co pada w przysionek kościoła
  409. Zgasły lilie i róże omdlewające
  410. Z Horacjusza (I: Do Pompejusza )
  411. z Horacjusza (II: Nie złoto i nie kość słoniowa)
  412. Z którego dziejów czytać się uczłem
  413. Złoto-struny! – albo ja wiem
  414. Znasz Ty ten kraj, znasz tę Narodu chwilę
  415. Znów legenda
  416. Z ogromnej sali wyniesiono śmiecie
  417. Z Owidiusza
  418. Z perskiego poety
  419. Z pokładu "Marguerity" – wypływającej d z i ś do New-York
  420. Z Tyrteja
  421. Z wszelakich kajdan, czy? te są
  422. Źle, źle zawsze i wszędzie
  423. Źródło
  424. Żaden król polski nie stał na szafocie
  425. Żeby był biskup Warmiński to śpiewał
  426. Żebym ja pisać umiał, mój kochany
  427. Żeby to można arcydzieło
  428. Żeby to zamiast szyb, co tak okwicie
  429. Żegnaj. - O! Jeśli ustawne modlenia
  430. Żegnam was, o lube ściany
  431. Żydowie polscy. 1861 *

Zobacz spis treści



Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Wyp. nr 114
ul. Powstańców Śląskich 17

Sygnatura: 821-1 pol.
Numer inw.: 2881
Dostępność: można wypożyczyć na 14 dni

schowekzamów


Inne wydania tej pozycji w zbiorach biblioteki:

bookbookbook



Notka biograficzna:

book

Norwid, Cyprian Kamil

Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof. Często uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Wielu historyków literatury uważa jednak taki pogląd za zbytnie uproszczenie, zaliczając jego twórczość raczej do klasycyzmu i parnasizmu. Przeważającą część swojego życia spędził za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida, trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, została zapomniana po jego śmierci. Został odkryty ponownie dopiero [>>]




Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:

bookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbookbook


Dodaj komentarz do pozycji:

Swoją opinię można wyrazić po uprzednim zalogowaniu.