Urodził się 14 III 1879 w Ulm.
Urodził się w żydowskiej rodzinie kupieckiej, która 1880 przeniosła się z Ulm do Monachium, a 1894 do Mediolanu. W latach 1896–1900 Einstein studiował na politechnice w Zurychu. Po ukończeniu studiów bezskutecznie poszukiwał pracy na różnych uniwersytetach. Pracował jako korepetytor, nauczyciel matematyki, wreszcie w okresie 1902–08 jako ekspert w federalnym biurze patentowym w Bernie. To mało absorbujące zajęcie pozostawiało mu czas na zgłębianie zasad fizyki. W rezultacie tych przemyśleń Einstein napisał 1902–05 prace, które ukazały [>>] się 1905 w prestiżowym niemieckim miesięczniku „Annalen der Physik”.
Wyłożone w nich teorie wkrótce zyskały uznanie i Einstein 1909 został profesorem uniwersytetu w Zurychu, następnie 1911–12 — niemieckiego uniwersytetu w Pradze, a 1912 — politechniki w Zurychu. W 1913 został członkiem Akademii Nauk w Berlinie. W 1914 przeniósł się do Berlina, gdzie był dyrektorem specjalnie dla niego utworzonego Instytutu Fizyki, z prawem wykładania na tamtejszym uniwersytecie.
Podczas studiów w Zurychu, 1897 Albert Einstein poznał Milevę Marić, Serbkę. Miał z nią dwóch synów. W 1919 rozwiódł się z Marić; w ramach ugody rozwodowej przekazał jej Nagrodę Nobla, którą otrzymał dopiero 1921 za odkrycie praw zjawiska fotoelektrycznego i prace z zakresu fizyki teoretycznej. Drugie małżeństwo zawarł ze swą kuzynką Elsą Lowenthal zmarła 1936.
W 1933 został zmuszony do opuszczenia Niemiec. Na znak protestu przeciw hitleryzmowi zrzekł się obywatelstwa niemieckiego i członkostwa Akademi Nauk w Berlinie. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych, osiedlił się w Princeton, gdzie pracował do końca życia w Institute for Advanced Study.
Einstein jest uważany za jednego z najwybitniejszych fizyków w historii nauki; choć był przede wszystkim teoretykiem, był też autorem kilku ciekawych pomysłów eksperymentalnych doświadczenie Einsteina–de Haasa, a także technicznych otrzymał kilka patentów. Pisał książki, w których popularyzował własne teorie, m.in. Istota teorii względności 1922, wydanie polskie 1962, Mein Weltbild 1935 oraz Ewolucja fizyki 1947, wspólnie z L. Infeldem, wydanie polskie 1962.
Poza fizyką Einstein pasjonował się m.in. żeglarstwem; doskonale grał na skrzypcach, był nawet uznawany za wirtuoza tego instrumentu, namiętnie palił fajkę.
Zmarł 18 IV 1955 w Princeton stan New Jersey. Na życzenie Einsteina jego zwłoki zostały poddane kremacji, a prochy rozsypano w nieznanym miejscu.