Urodzony: 15 lutego 1937
Pochodzi z rodziny chłopskiej. W wieku 10 lat został poważnie ranny po wybuchu poniemieckiego niewypału. Absolwent filologii polskiej na UMCS. Po studiach krótko pracował jako nauczyciel gimnazjalny, potem dziennikarz rolny w prasie lubelskiej.
Twórczość artystyczną zaczynał od poezji. W 1959 był współzałożycielem lubelskiej grupy poetyckiej "Prom"[1], działającej do 1964 roku. W 1960 roku wraz z innymi członkami grupy należał do kolegium redakcyjnego "Biuletynu Młodego Twórcy". Publikował wraz z nimi również w czasopiśmie "Kamena". W 1962 jego [>>] wiersze ukazały się zbiorze poezji pt. "Prom", wydanym przez Wydawnictwo Lubelskie. Często uczestniczył w spotkaniach autorskich dla młodzieży i robotników. Wydał dwa własne tomy poezji. Jeden z nich nosi tytuł Zanim powrócę 1965. W tomiku "Amen" 1993 zamieścił wybór wierszy z lat 1960-1993.
Twórczość prozatorską rozpoczął od beletryzacji pamiętnika Henryka Cybulskiego, przywódcy samoobrony ludności polskiej przed Ukraińcami z UPA na Wołyniu – "Czerwone noce" 1967, 1969, 1974, 1977, 1990. Później z tej samej tematyki napisał powieść "Los" 1969, w której zbeletryzował walki grupy żołnierzy Wołyńskiej 27 Dywizji AK.
W czasach PRL opublikował m.in. takie książki jak "Tam, za snem", "Wolny", "Druga śmierć" 1971, 1981.
Uprawiał reportaż i wiele cech jego twórczości ma w nim swoje źródło. Zajmował się przede wszystkim problematyką wiejską i wojenno-partyzancką. Z czasem jego książki skłaniały się coraz bardziej w stronę psychologii postaci.
Był prezesem lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Opublikował kilka książek w odcinkach prasowych.
Był członkiem PZPR. Wystąpił z niej natychmiast po wybuchu stanu wojennego. Od 1985 jest rencistą.
Na początku lat 90. założył w Lublinie własne wydawnictwo "Retro". Publikuje w nim książki swojego autorstwa oraz opracowania innych autorów piszących o zbliżonej tematyce, np. płk. Stanisława Żochowskiego z Australii, byłego szefa Sztabu Narodowych Sił Zbrojnych. Na początku lat 90. wydał 3 tomy tajnych dokumentów UB-SB: "Informator o nielegalnych antypaństwowych organizacjach i bandach zbrojnych działających w Polsce Ludowej w latach 1944-1956", 1993; "Informator o osobach skazanych za szpiegostwo w latach 1944-1984", 1994; "Straceni w polskich więzieniach 1944-1956", 1994. Napisał do nich przedmowy. Był za te publikacje kilkakrotnie przesłuchiwany przez UOP.
Kilkakrotnie wzywano go do prokuratury, w celu złożenia wyjaśnień w sprawie oskarżeń o szkalowanie Żydów i „nawoływanie do waśni na tle narodowościowym i etnicznym”, np. w związku z publikacją książek "Strach być Polakiem" 1997 oraz "Żydowskie oblężenie Oświęcimia" 1999[2].[potrzebne źródło] Nigdy jednak nie postawiono mu żadnych zarzutów, nigdy też nie został skazany prawomocnym wyrokiem sądu.