Sąd ostateczny
Tyt oryg.: "Strasznyj sud ".
Rosyjscy emigranci, krajowi dysydenci, funkcjonariusze bezpieki, obrońcy praw człowieka, milionerzy, pisarz, który tworzy dzieło pod wielce obscenicznym tytułem - to tylko niektórzy bohaterowie nowej (2005) powieści Wiktora Jerofiejewa. Wydarzenia wirują tu i przeplatają niczym w kalejdoskopie, a utrzymana w szaleńczym tempie akcja przenosi nas z Moskwy do Honolulu, z Nowego Jorku do Paryża, pozwala nam błądzić po drogach i
bezdrożach Europy i Rosji; komuś wydaje się nawet, że odwiedził Królestwo Niebieskie... Wśród zamętu i chaosu współczesnej cywilizacji dwójka przyjaciół, Sisin i Żukow, próbuje odnaleźć sens człowieczeństwa i własną tożsamość. Losy postaci splatają się wśród skrywanych namiętności i niespełnionych ambicji, w piekle egzystencji, gdzie życie już samo w sobie wydaje się być Sądem Ostatecznym. Nowa powieść Jerofiejewa to książka niezwykła, na pograniczu literackiej klownady, kolejne wyzwanie rzucone przez autora Encyklopedii duszy rosyjskiej tradycyjnej poetyce powieści i klasycznemu porządkowi dzieła literackiego, a przez to także tradycjom rodzimej literatury.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Wiktor Jerofiejew ; przeł. [z ros.] Michał B. Jagiełło. | ||
Hasła: | Powieść rosyjska - 21 w. | ||
Adres wydawniczy: | Warszawa : Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik", 2008. | ||
Opis fizyczny: | 309, [3] s. ; 21 cm. | ||
Przeznaczenie: | |||
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | ||
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 38
ul. Konarskiego Stanisława 6
Wyp. nr 114
ul. Powstańców Śląskich 17
Notka biograficzna:
Erofeev, Viktor Vladimirovič
Rosyjski pisarz i publicysta postmodernistyczny. Prowadzi własny program w kanale „Kultura” oraz nadaje autorską audycję w moskiewskim Radiu „Wolność”. Jeden z inicjatorów wydania almanachu „Metropol” w 1979.
W swych utworach posługuje się groteską i sarkazmem, miesza rzeczywistość z marzeniem sennym, a czytelnika poddaje ciężkim próbom wytrzymałości intelektualnej i obyczajowej; z bezwzględnością rozlicza się z rosyjską historią, mitologią i narodową megalomanią, a romantyczny motyw żywiołowej „rosyjskiej duszy” zmienia w gorzki obraz degeneracji i apatii.
Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/14878/wiktor-jerofiejew