Nie powtarzałem siebie
Opowiadając, Jerzy Kawalerowicz staje się jak wytworny oraz pewny swoich umiejętności i warsztatu malarz. Wychował się w otoczeniu rodziny, w której malarstwo cos znaczyło. Żywił zamiłowanie do barw, proporcji i realizmu wspomaganego ogromna dozą znaczeń ponaddosłownych, a także symbolicznych. Ten swój geniusz przeniósł do sztuki filmowej, a jego zmysł praktyczny i organizacyjny sprawił, że z perspektywy
czasu został słusznie obwołany twórcą polskiej szkoły filmowej.W naszej rozmowie te talenty przenoszą się na umiejętność malowania słowem, a owocem tego przedsięwzięcia jest zarys biografii i portret wewnętrzny reżysera. I nie chodzi tu jedynie o próbę opisania tego, w czym uczestniczył i co przeżył, ale o znacznie trudniejszy i bardziej ambitny wysiłek zrozumienia siebie, bo: żeby siebie zrozumieć, trzeba siebie opowiedzieć.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | z Jerzym Kawalerowiczem rozmawiali Waldemar Chrostowski i Mirosław Słowiński. |
Hasła: | Kawalerowicz, Jerzy - (1922- ) - publicystyka Film polski - historia - od 1944 r. - publicystyka Publicystyka polska - od 2001 r. Reżyserzy - Polska - od 1944 r. - publicystyka |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna "Adam", 2008. |
Opis fizyczny: | 159, [1] s. ; 21 cm. |
Uwagi: | Na okł.: Sławni, znani i kochani. |
Powiązane zestawienia: | Publicystyka i reportaż polski Biografie i pamiętniki aktorów, reżyserów |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 38
ul. Konarskiego Stanisława 6
Wyp. nr 113
ul. Powstańców Śląskich 108a
Notka biograficzna:
Kawalerowicz, Jerzy
Jerzy Franciszek Kawalerowicz ur. 19 stycznia 1922 w Gwoźdźcu, zm. 27 grudnia 2007 w Warszawie – polski reżyser i scenarzysta filmowy, współzaÅ‚ożyciel i pierwszy przewodniczÄ…cy Stowarzyszenia Filmowców Polskich 1966–1978, wykÅ‚adowca PWSFTViT w Å?odzi, poseÅ‚ na Sejm PRL 1985–1989. W latach 1946–1949 studiowaÅ‚ w krakowskiej Akademii Sztuk PiÄ™knych. Jako reżyser filmowy zadebiutowaÅ‚ w 1951 socrealistycznym filmem Gromada, po okresie realizacji propagandowych filmów fabularnych m.in. Celulozy z 1953 staÅ‚ siÄ™ jednym z czoÅ‚owych reprezentantów polskiej szkoÅ‚y filmowej. SÅ‚awÄ™ [>>]