Biblioteka Publiczna

Genezis z Ducha : modlitwa

Autor: Słowacki, Juliusz

   Notka biograficzna  

Genezis z Ducha to utwór utrzymany w poetyce tekstu mistycznego. Podtytuł Modlitwa każe traktować go jako zapis indywidualnej, intymnej rozmowy z Bogiem, w której poeta zapragnął opowiedzieć dzieje swego ducha i nadać im charakter spirytualnej historii całego świata. Poeta starał się połączyć swoje wizje z naukową dokładnością, poszukując w przyrodzie gatunków odpowiednich dla

przekazania boskiego objawienia oraz zmagając się z opornym tworzywem języka. Poetyczność wypowiedzi, fragmentaryczność, wariantywność, a jednocześnie dydaktyzm i naukowe konteksty sprawiają, że to niewielkie dzieło jest niezwykle złożone i wieloznaczne.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Słowacki, Juliusz

Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 r. w Krzemieńcu. Jego rodzice - Euzebiusz i Salomea - byli ludźmi za pan brat z literaturą. W domu Słowackich uwielbiało się twórczość klasycystów. Gdy Juliusz miał 8 lat, jego matka wyszła za mąż po raz drugi, za lekarza Augusta Bécu. Dzięki Salomei, która prowadziła salon literacki, młody Słowacki miał kontakt ze śmietanką intelektualną. Przed deportacją z Litwy poznał m.in. Adama Mickiewicza. Po studiach prawniczych w Wilnie przybył w 1829 r. do Warszawy. Później został aplikantem w Komisji Rządowej Przychodów i [>>] Skarbu. Gdy wybuchło Powstanie Listopadowe, Słowacki podjął pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. W marcu wybrał się z misją Rządu Narodowego do Londynu. Zadebiutował w 1830 r. we Francji powieścią poetycką Hugo. W wieku 24-29 lat przebywał w Szwajcarii, gdzie wydał 3 tom poezji i zakochał się w Marii Wodzińskiej. Podróżował po Włoszech, Grecji, Egipcie, Palestynie i Syrii. W czasie pobytu we Włoszech zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim, który został pierwszym krytykiem twórczości Słowackiego.W końcu osiadł w Paryżu. Nie zważając na ciężki stan zdrowia, w 1847r. powrócił do Wielkopolski by wziąć udział w powstaniu, jednak zamierzeń swych nie zrealizował. Po raz ostatni spotkał się z matką we Wrocławiu. Był rentierem, przysyłane przez matkę pieniądze pomnażał, inwestując je na paryskiej giełdzie. Umożliwiło to też Słowackiemu nie tylko wydawanie własnej twórczości, ale przede wszystkim poświęcenie się twórczości. Poeta zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu na gruźlicę. Do 1927 r. spoczywał na paryskim Cmentarzu Montmartre, później jego prochy zostały przewiezione do Polski i złożone obok Adama Mickiewicza w Krypcie Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu.

Źródło: https://nakanapie.pl/autorzy/juliusz-slowacki

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: