Biblioteka Publiczna

Nasza szkapa [Książka mówiona]

Autor: Konopnicka, Maria

   Notka biograficzna  

Przejmująca opowieść o życiu ubogiej warszawskiej rodziny handlarza piaskiem. Tytułowe zwierzę to najserdeczniejszy przyjaciel gromadki dzieci. Wymizerowana, półślepa kobyła nie tylko zapewnia bohaterom skromne utrzymanie, ale przede wszystkim jest dla małych chłopców źródłem radości i szczęścia. Tymczasem pogarszający stan zdrowia matki zmusza do szeregu wyrzeczeń, których punktem kulminacyjnym staje

się sprzedaż zwierzęcia...Opowieść snuta z punktu widzenia niewinnego dziecka staje się jeszcze bardziej dramatyczna w swoim proteście przeciwko ubóstwu i krzywdzie ludzkiej.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Konopnicka, Maria

Polska poetka i nowelistka okresu realizmu, krytyk literacki, publicystka, tłumaczka i działaczka na rzecz praw kobiet. Mąż: Jarosław Konopnicki 1862-1876, rozwód, 8 dzieci. Maria Konopnicka debiutowała pod pseudonimem Marko w 1870 w dzienniku „Kaliszanin” wierszem Zimowy poranek; utwór został dobrze przyjęty. Kaliszowi poświęciła trzy utwory poetyckie.Bardzo szybko jej twórczość poetycka przepełniona patriotyzmem i szczerym liryzmem, stylizowana „na swojską nutę” zdobyła powszechne uznanie.W latach 1884–1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt”; próbując zradykalizować [>>] jego program, wywołała sprzeciw zachowawczej opinii i cenzury. Współpracowała z tygodnikiem dla kobiet „Bluszcz”. Nowele pisała od początku lat osiemdziesiątych XIX wieku aż do śmierci. Zaczęło się od dziennikarskich doświadczeń Konopnickiej, w czasie redagowania przez nią „Świtu”. Początkowo czerpała inspiracje z doświadczeń Prusa, Orzeszkowej, a następnie rozwinęła własne pomysły w dziedzinie małych form. Maria Konopnicka zajmowała się także krytyką literacką, którą uprawiała od roku 1881, początkowo na łamach „Kłosów”, „Świtu”, „Gazety Polskiej”, „Kurjera Warszawskiego”, następnie w wielu innych pismach. Do 1890 roku przeważały artykuły recenzyjne o tekstach współczesnych autorów polskich i zagranicznych. Konopnicka jest znana z części swojego dorobku obejmującego prozę i tworzonego dla dzieci. Utwory Konopnickiej dla dzieci ogłaszane od roku 1884, eliminujące natrętny dydaktyzm, rozbudzające wrażliwość odbiorców były nowością w tej dziedzinie pisarstwa.Konopnicka współpracowała z wydawnictwami, prasą krajową, organizacjami społecznymi trzech zaborów, a także uczestniczyła w międzynarodowym proteście przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni 1901–1902. Brała udział w walce o prawa kobiet, akcji potępiającej represje władz pruskich, w pomocy na rzecz więźniów politycznych i kryminalnych. Zmarła na zapalenie płuc 8 października 1910 w sanatorium „Kisielki” we Lwowie. Została pochowana 11 października 1910 na cmentarzu �?yczakowskim we Lwowie, w Panteonie Wielkich Lwowian II rondo, 5 aleja. Pogrzeb, zorganizowany przez Marię Dulębiankę, stał się wielką manifestacją patriotyczną, w której udział wzięło blisko 50 000 osób. Popiersie nagrobne wykonała Luna Drexlerówna, na cokole wyryto fragment wiersza Konopnickiej. Zniszczone podczas II wojny światowej popiersie Konopnickiej zostało odtworzone w okresie powojennym.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/6365/maria-konopnicka

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: