STATYSTYKI
Logowań: 4961448
W tym dziś: 99
Zamówienia: 570
Przypisany awatar: 3203
Wysłanych SMSów: 132628
Karty z QRCode: 18204
Wypożyczenia ebooków: 7093
Wypożyczenia e-kmow: 1689
Wypożyczenia e-prasa: 4823
Schowki (łącznie): 137066
Największy schowek: 4560
Korzystających z nich: 9414
Czytelnicy zapisani dzięki usłudze video zapis: 1329
Oczekujących na zapis: 1
Przewieźliśmy pozycji: 88742
Aplikacja moblina
e-Biblioteka MATEUSZ
Logowań na konto: 407813
Prolongat pozycji: 113385
Przeszukań po kodzie: 2973
Młot na czarownice : postępek zwierzchowny w czarach, a także sposób uchronienia się ich, i lekarstwo na nie w dwóch częściach zamykający : księga wiadomości ludzkiej nie tylko godna i porzebna ale i z nauką Kościoła powszechnego zgadzająca się
Tyt oryg.: "Malleus maleficarum".
| Odpowiedzialność: | z pism Jakuba Sprengera i Henryka Instytora ; po większej części wybrana i na polski przeł. przez Stanisława Ząbkowica ; [red. tekstu Robert Lewandowski]. |
| Hasła: | Diabeł - teologia - katolicyzm - 15 w. Magia Procesy o czary |
| Adres wydawniczy: | Wrocław : Wydawnictwo XXL, 2008. |
| Opis fizyczny: | 167 s. ; 21 cm. |
| Uwagi: | Oryg. : w Krakowie : w Drukarni Drukarni Szymona Kempiniego, 1614. |
| Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
- Malleus Meleficarum (Młot na czarownice) - tekst o magii, spisany przed dwóch dominikańskich inkwizytorów Jacoba Sprengera i Heinricha Kramera. Wydany w 1487 stał się podręcznikiem łowców czarownic od XV do XVII wieku. Stał się podstawowym źródłem wiedzy o czarostwie, czarownicach i ich związkach z Szatanem. Książka, choć potępiona przez Inkwizycję w 1490 i wciągnięta na listę Librorum Prohibitorum, była wciąż publikowana na skutek rosnącego zapotrzebowania na walkę z czarami, zarówno wśród katolików jak i protestantów. Aż do 1678 roku była najpopularniejszą książką po Biblii. W Polsce Młot na czarownice wydano w 1614 roku, przetłumaczył ją Stanisław Ząbkowic. Kontrowersyjne metody śledcze proponowane przez inkwizytorów nie dawały żadnych szans kobietom oskarżonym o czary. Test mający dowieść czy kobiety sączarownicami polegał na wrzucaniu je do wody. Te, które tonęły uznawano za niewinne, a utrzymującym się na wodzie zarzucano, że pomaga im Szatan. Torturami wymuszano na nich potem przyznawanie się do winy.
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)