STATYSTYKI
Logowań: 4961450
W tym dziś: 101
Zamówienia: 570
Przypisany awatar: 3203
Wysłanych SMSów: 132628
Karty z QRCode: 18204
Wypożyczenia ebooków: 7093
Wypożyczenia e-kmow: 1689
Wypożyczenia e-prasa: 4824
Schowki (łącznie): 137066
Największy schowek: 4560
Korzystających z nich: 9414
Czytelnicy zapisani dzięki usłudze video zapis: 1329
Oczekujących na zapis: 1
Przewieźliśmy pozycji: 88742
Aplikacja moblina
e-Biblioteka MATEUSZ
Logowań na konto: 407814
Prolongat pozycji: 113385
Przeszukań po kodzie: 2973
Charaktery i pisma
Oscar Wilde, André Gide, Paul Léautaud - trzej pisarze, trzy indywidualności, trzy różne drogi życiowe. Postaci ciekawe, tragiczne, bulwersujące, kontrowersyjne. Odważne w życiu i literaturze, poszukujące własnej tożsamości w rozdarciu między religią a erotyką. W czasach, gdy w Polsce dokonywała się transformacja polityczna, Kazimierz Brandys chciał włączyć się do dyskusji o kształcie
demokracji. Jako pisarz odwołał się w tym celu do literatury. Zafascynowany życiem i twórczością owych trzech literackich nonkonformistów postanowił przedstawić ich sylwetki, by przypomnieć, że w prawdziwie wolnym państwie najważniejszy powinien być człowiek. Eseje, wydane po raz pierwszy w Londynie w roku 1991, mogą służyć jako memento w dobie homogenizacji kultury, gdy zwyciężają tendencje do ograniczenia wolności jednostki według różnych kluczy, kiedy dokonują się próby unifikacji wszystkich i wszystkiego, gdy dochodzi do głosu ludzkie pragnienie, by dostosować się do innych, co z kolei prowadzi do utraty indywidualności.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Kazimierz Brandys. |
| Hasła: | Szkice literackie polskie - 20 w. |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Iskry, cop. 2008. |
| Opis fizyczny: | 220, [4] s. : il. ; 20 cm. |
| Powiązane zestawienia: | Szkice literackie, eseje |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Brandys, Kazimierz
Prozaik, eseista, diarysta. Brat Mariana Brandysa. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Przed wojną ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Okupację spędził w Warszawie. W latach 1946-1960 związany z prasą kulturalną. Początkowo związany z marksistowską orientacją ideową aktywnie uczestniczył w kształtowaniu literatury socrealistycznej debiutował rozliczeniową powieścią Drewniany koń, w której krytykował przedwojenną inteligencję. W październiku 1956 roku poparł odwilż licząc na zmiany w Partii. Zawiedziony opuścił PZPR w 1966 roku. Został [>>]