Biblioteka Publiczna

Rok 1989 - Geremek opowiada, Żakowski pyta.

"Rok tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt dziewięć - Geremek opowiada, Żakowski pyta "

Autor: Geremek, Bronisław

   Notka biograficzna  

Bohater tej książki - Bronisław Geremek - był najważniejszym chyba politycznym architektem wynegocjowanego końca komunizmu w Polsce -Polsce, która utorowała drogę reszcie komunistycznej Europy. Historia opowiedziana jest tu jego własnymi słowami, z mnóstwem ważnych szczegółów, anegdot i humoru. Jak wszystkie najwspanialsze historie łączy głębszy element struktur i procesów, które tak go fascynowały, z elementem tego, co przypadkowe, nieprzewidywalne, jednostkowe. (Timothy Garton Ash - przedmowa)

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Geremek, Bronisław

Bronisław Geremek ur. 6 marca 1932 w Warszawie, zm. 13 lipca 2008 w Lubieniu – polski historyk i polityk, profesor nauk humanistycznych, minister spraw zagranicznych w latach 1997–2000, przewodniczący Unii Wolności w latach 2000–2001, poseł na Sejm X, I, II i III kadencji, od 2004 do śmierci poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji. Kawaler Orderu Orła Białego. W 1955 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w tym samym roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stypendium Smithsonian Institution[1], w latach 1956–1958 odbył studia podyplomowe [>>] w École pratique des hautes études w Paryżu. W 1960 uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1972 habilitował się w Polskiej Akademii Nauk. W 1989 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. W pracy naukowej zajmował się badaniami nad historią kultury i społeczeństwa wieków średnich[5]. Publikował artykuły, odbywał wykłady i odczyty, napisał niektóre jako współautor 10 książek, z czego część została przetłumaczona na języki obce. Rozprawa doktorska z 1960 dotyczyła rynku pracy w średniowiecznym rzemiośle paryskim oraz problematyki prostytucji w tym mieście, natomiast praca habilitacyjna z 1972 grup marginesu społecznego w średniowiecznym Paryżu Ludzie marginesu w średniowiecznym Paryżu. XIV–XV wiek. W kolejnych latach wielokrotnie powracał do tematu Paryża i ludzi marginesu Życie codzienne w Paryżu Franciszka Villona z 1972, Świat „opery żebraczej”. Obraz włóczęgów i nędzarzy w literaturach europejskich XV–XVII wieku z 1989, Litość i szubienica. Dzieje nędzy i miłosierdzia z 1989. Przyczynił się do rozwoju polskich badań nad exemplami średniowiecznymi. Był redaktorem i współautorem dotykającego tej tematyki tomu Kultura elitarna a kultura masowa w Polsce późnego średniowiecza 1978. Jako naukowiec w latach 1955–1985 pracował w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W latach 1960–1965 był wykładowcą na Uniwersytecie Paryskim i kierownikiem tamtejszego Centrum Kultury Polskiej. Uhonorowany został ponad dwudziestoma tytułami doktora honoris causa, m.in. przez Uniwersytet Boloński, Uniwersytet w Utrechcie, Columbia University w Nowym Jorku, Uniwersytet Jagielloński i Europejski Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. W 1992 został mianowany profesorem wizytującym w Collège de France. Był członkiem Academia Europaea, Pen Clubu, Société Européenne de Culture, Collegium Invisibile[6] oraz licznych towarzystw i stowarzyszeń.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bronis%C5%82aw_Geremek

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: