W swojej najnowszej książce profesor Marcin Król, przedstawia historię najważniejszych pojęć filozofii politycznej. W kolejnych rozdziałach kreśli zarys historii idei wolności, tłumaczy, czym jest polityczność, odpowiada na pytanie, dlaczego polityka nie może obejść się bez koncepcji natury ludzkiej. Król stara się także wyznaczyć cele i zadania, jakie stoją przed współczesną
filozofią polityczną, która ponad wszystko ma pomóc ludziom przygotować się na zmianę świata. Napisana potoczystym, pełnym życia językiem, Filozofia polityczna Marcina Króla, to pozycja obowiązkowa dla każdego myślącego człowieka.
Znany również jako: Felix King
Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, biografia, autobiografia, pamiętnik, literatura faktu, publicystyka literacka, eseje, biznes, finanse, encyklopedie, słowniki, filozofia, etyka, historia, językoznawstwo, nauka o literaturze, nauki społeczne psychologia, socjologia, itd., popularnonaukowa, pozostałe
Urodzony: 9 maja 1944
Polski filozof i historyk idei, wykładowca akademicki, publicysta.
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Ukończył w 1972 studia na Wydziale Socjologii i Filozofii Uniwersytetu [>>] Warszawskiego. Uzyskał następnie stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego. W 1999 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
W latach 70. pracował w Polskiej Akademii Nauk. Później zawodowo związany z Instytutem Stosowanych Nauk Społecznych UW, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego[2]. Na tej uczelni w latach 1996–2002 pełnił funkcję dziekana Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji[1]. Był także wykładowcą m.in. w Zakładzie Dziennikarstwa na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[2].
Brał udział w wydarzeniach marcowych w 1968, był przez kilka miesięcy więziony. W 1978 założył i objął funkcję redaktora naczelnego opozycyjnego pisma "Res Publica". W 1975 sygnował List 59, który stanowił protest przeciwko zmianom w Konstytucji PRL. Współpracował z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym, wykładał w ramach Uniwersytetu Latającego. Publikował m.in. w "Kulturze". Na początku lat 80. był doradcą Regionu Mazowsze "Solidarności". Później pisał dla drugiego obiegu. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie i uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu zespołu ds. reform politycznych i podzespołu ds. środków masowego przekazu.
W okresie wyborów prezydenckich w 1990 był członkiem komitetu wyborczego Tadeusza Mazowieckiego[1]. Poza pracą naukową w III RP zajął się aktywną działalnością publicystyczną m.in. jako redaktor naczelny pisma "Res Publica Nowa". W 2000 został felietonistą "Tygodnika Powszechnego".
Jest członkiem Collegium Invisibile. Został też przewodniczącym rady Fundacji im. Stefana Batorego.
W 2011 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.