Paryż Villona to miasto niebywałe. Barwne i mroczne. Wielkie i występne. Wziosłe i upadłe. Wyrywające się ku smakowaniu drobnych radości życia i spadające w błoto grzechów, grzeszków, małostek. Zachwytem dla jego mrocznych tajemnic i prawd o ludzkim gatunku, ledwie jeszcze skrywanych pod cienką warstwą budzacej się cywilizacji zachodniej, zaraził mnie mój mentor Bronisław geremek. Zdaje się, że
zaraził też Jacka Komudę, dotychczas arcypolskiego autora stawiającego pomniki Sarmatom, a teraz piewcę paryskich radości i trosk życia. Komuda spróbował ożywić prawdę o ówczesnym Paryżu, którą Bronisław geremek przywrócił Polakom i Europejczykom. I mu się udało. Paryż Villona rzeczywiście żyje na łamach tej książki. Jacek Żakowski.
Zawodowy pisarz i historyk. Specjalizuje się w dziejach Rzeczypospolitej szlacheckiej. Autor siedemnastu książek: dziewięciu powieści historycznych, marynistycznych i siedmiu zbiorów opowiadań, których akcja rozgrywa się w XVII w., na morzach i oceanach oraz w XV-wiecznej Francji, a także zbioru esejów na temat kultury sarmackiej i najsłynniejszych postaci tamtych czasów. Jego dzieła, bez przerwy wznawiane, sprzedały się w łącznym nakładzie pół miliona egzemplarzy i cieszą się ogromną popularnością wśród polskich czytelników. Autor otrzymał też stypendium Ministerstwa [>>] Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przyznawane w ramach pierwszego etapu konkursu na scenariusz filmu historycznego.
Wierny prawdzie, nie stroni od brutalnych, mocnych kart historii. Inaczej niż Sienkiewicz woli pisać ku przestrodze niż ku pokrzepieniu serc. Wskrzesza dawne obyczaje, postaci, zapomniane miejsca. Bohaterowie to ludzie miotani namiętnościami, a nie papierowe ideały. Najważniejszym celem, jaki stawia sobie autor, jest przybliżenie i spopularyzowanie wśród czytelników historii Rzeczypospolitej szlacheckiej.
Jako jeden z nielicznych ludzi pióra uczestniczy w rekonstrukcjach historycznych jako XVII-wieczny polski husarz, pancerny i Lisowczyk, poznając w ten sposób realia dawnego pola walki. Na własnym koniu przejechał pół Polski, spory kawałek Ukrainy i jeszcze większy Karpat Wschodnich.
Do najsłynniejszych powieści autora należy czterotomowy cykl Samozwaniec Fabryka Słów 2009–2013, który opowiada o wyprawie Polaków na Moskwę na początku XVII w., oraz Banita Fabryka Słów 2011 – mroczna i zaskakująca opowieść o miłości szlachcica-rębajły i pięknej kurtyzany. Najnowszym dziełem jest powieść Hubal – opowiadająca o losach legendarnego zagończyka i dowódcy, majora Henryka Dobrzańskiego, który we wrześniu 1939 r. nie złożył broni po przegranej wojnie.
NakÅ‚adem Fabryki Słów ukazaÅ‚y siÄ™ także powieÅ›ci: Wilcze gniazdo 2002, Bohun 2006 – poÅ›wiÄ™cony najwiÄ™kszej klÄ™sce Rzeczypospolitej w wojnach z Kozakami, Czarna szabla 2007 i DiabeÅ‚ Å?aÅ„cucki 2007, które ukazujÄ… wielokulturowe XVII-wieczne kresy Rzeczypospolitej. Galeony Wojny 2007 nawiÄ…zujÄ…ce do walk polskiej floty za czasów Zygmunta III Wazy i piracka Czarna bandera 2008 opisujÄ…ca brutalny Å›wiat korsarzy i buntowników. Kolejne pozycje autora to Villon: ImiÄ™ Bestii 2005 i Villon: Herezjarcha 2008 – zbiory opowiadaÅ„ o Franciszku Villonie, francuskim poecie wyklÄ™tym żyjÄ…cym w XV w.
Autor jest stałym współpracownikiem tygodnika Do Rzeczy, gdzie prowadzi dział felietonów kulinarnych: Podróże kuchmistrza koronnego.