Biblioteka Publiczna

Zapasowe maski

Autor: Zapasiewicz, Zbigniew

   Notka biograficzna  

Niewielu jest w Polsce aktorów tej miary co Zbigniew Zapasiewicz. Znakomity aktor teatralny, wychowany w duchu największych osiągnięć szkoły Aleksandra Zelwerowicza, zadebiutował w pamiętnym roku 1956. Był świadkiem i uczestnikiem przełomu, jaki "odwilż" uczyniła w polskim życiu kulturalnym. Jak całe jego pokolenie, dokonał wysiłku przełożenia nauk starych mistrzów na praktykę nowego czasu w teatrze,

pozostając jednak wiernym słowu jako podstawowemu narzędziu teatralnego przekazu. Współdziałał z najwybitniejszymi polskimi reżyserami, wiele jego ról przeszło do historii polskiego teatru. Wierny teatrowi zasłynął też rolami filmowymi, które nie tylko były kreacjami artystycznymi, ale i wielokrotnie stawały się przyczynkiem do dyskusji o kondycji moralnej polskiej inteligencji. Na książkę składa się rozmowa - zarys autobiografii aktora, wypowiedzi jego współpracowników i krytyków oraz zestawienie wszystkich jego prac teatralnych i filmowych, które daje obraz niezwykłej różnorodności stylistycznej, poszukiwań artystycznych i tytanicznej wręcz pracowitości.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Zapasiewicz, Zbigniew

Zbigniew Jan Zapasiewicz ur. 13 września 1934 w Warszawie, zm. 14 lipca 2009 tamże – polski aktor, reżyser i pedagog. W latach 1951–1952 studiował na wydziale chemii Politechniki Warszawskiej. W 1956 ukończył warszawską PWST, gdzie od roku 1987 był profesorem. Wcześniej, w latach 1969–1971, był prodziekanem wydziału aktorskiego; od 1979 docentem na wydziale reżyserii tej uczelni, w latach 1981–1984 dziekanem tego wydziału, a w latach 1984–1987 prodziekanem. Debiutował rolą Ewarysta Galois w Ostatniej nocy według Leopolda Infelda w Teatrze Młodej Warszawy w 1956. Na [>>] ekranie zadebiutował w 1963. Grał kolejno w teatrach: Młodej Warszawy i Klasycznym 1956–1959, Współczesnym 1959–1966, Dramatycznym 1966–1983. Powszechnym 1983–1987. W latach 1987–1990 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego. Następnie pracował w zespole Teatru Polskiego w Warszawie. W ostatnich latach życia ponownie związał się z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Przez wiele lat był stałym współpracownikiem krakowskiego Teatru STU. Dwukrotny laureat Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, za wybitne kreacje aktorskie 1973 oraz za kreacje aktorskie w „Kosmosie” Witolda Gombrowicza w reżyserii Jerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym i „Zapasiewicz gra Becketta” w Teatrze Powszechnym w reżyserii Antoniego Libery 2006. Jako aktor, był również wieloletnim współpracownikiem Teatru Polskiego Radia.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Zapasiewicz

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: