Odpowiedzialność: | Edward Stachura ; wybór i wstęp Ziemowit Fedecki. |
Hasła: | Poezja polska - 20 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1982. |
Opis fizyczny: | 172 s. ; 19 cm. |
Powiązane zestawienia: | Światowy Dzień Poezji |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
- Wiersze
- Metamorfoza
- (Odnalazły się marzenia...)
- (W kontemplacji aluminium...)
- Kompozycja
- Lato w Alpach
- Skandynawia
- Kochankowie
- (Wybuchają na mostkach twoje oczy...)
- (Zapach wosku...)
- (Na bransoletach u Metysek...)
- Włosy
- Próba wniebostąpienia
- Wielki Testament
- Deszcz tropikalny
- Wielkanoc na moim zamku
- Uniewinnienie
- Rozwód
- (Na początku były dzbany...)
- Pejzaż
- (Oczy nim dosięgły...)
- (Niebo to jednak studnia...)
- Jesień
- (Owoce wchodzą w głąb kamienia...)
- (My to nie wiem co chcemy...)
- Morze Martwe
- Róża
- (Ja tobie poselstwa wysyłać...)
- Noc albo oczekiwanie na śniadanie
- Pojedynek
- Pola Elizejskie
- (Skóry twoje skąpane...)
- Śpiewanie przez sen
- Architektura
- Rozmowa z panią Sosostris
- (Na wieść o trzęsieniu ziemi w Chile...)
- (Przebyłem noc właśnie...)
- Świętowanie
- Boska akademia
- Lato
- Porcelana
- Olga
- (Nachylcie plecy wasze...)
- Flinta
- Poematy
- Dużo ognia [fragmenty]
- Przystępuje do ciebie [fragmenty]
- Po ogrodzie niech hula szarańcza [fragmenty]
- Kropka nad ypsylonem
- Missa pagana [fragmenty]
- Piosenki
- Piosenka dla robotnika rannej zmiany
- Nie rozdziobia nas kruki
- Piosenka dla Potęgowej
- Na błękicie jest polana
- Ach, kiedy znowu ruszą dla mnie dni
- Niemowa
- Wypłakałem oczy niebieskie
- Gdy odeszła pod chmurami
- Gdziekolwiek
- Dolina w długich cieniach
- Piosenka dla zapowietrzonego
- Piosenka szalonego jakiegoś przybłędy
- Biała Lokomotywa
- Piosenka dla Rafała Urbana
- Nie brookliński most
- Piosenka nad piosenkami
- Piosenka dla piosenki
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Stachura, Edward
Urodził się jako Jerzy Edward, a w merostwie urodził się na terenie Francji zapisano to jako Georges Edouard. Kolejność imion zmienił dopiero 18 IV 1974. Dla przyjaciół - Sted przydomek utworzony z pierwszych dwóch liter nazwiska i imienia, polski poeta, pisarz, pieśniarz i wędrowiec outsider. Przez krótki czas należał do tzw. Orientacji Poetyckiej Hybrydy. Ucieleśnia mit poety-cygana, wiecznego tułacza, wagabundy. Wizerunek Steda z gitarą, chlebakiem i butelką wina okazał się trwalszy i bardziej popularny od jego utworów, znanych najczęściej jedynie dzięki sentymentalnym [>>]