Pożary i zgliszcza : powieść na tle Powstania Styczniowego
"Pożary i zgliszcza" to powieść na tle powstania styczniowego. Tego samego powstania, w wyniku którego rodzina Rodziewiczów straciła skonfiskowany majątek, a rodzice Marii trafili na Syberię. Powstanie to niewątpliwie było najbardziej traumatycznym przeżyciem, które ukształtowało przyszłą pisarkę. Bohaterem "Pożarów i zgliszcz" jest jeden z braci Świdów, człowiek niezłomnego charakteru, hardy,
niezależny i prawy, acz porywczy. Podły sąsiad oskarża go nieuczciwie, ale skutecznie, o podpalenie zabudowań majątku, w wyniku czego chłopak traci miłość rodziców i na wiele lat znika z okolicy. Wezwany przez rząd narodowy do udziału w powstaniu, w pierwszej chwili odmawia, uznając ten zryw za źle przygotowany i groźny dla Polski. Słucha jednak głosu jedynego człowieka, któremu wierzy bezgranicznie: ukochanej kobiecie, i angażuje się w z góry przegraną sprawę. Los i charakter czynią zeń bohatera. Opowieść nie kończy się jednak na upadku powstania. Autorka opisuje katorgę zesłanych na Sybir oraz los tych, którym udało się uciec do Ameryki. Rodziewiczówna z całą bezwzględnością przedstawia całą paletę postaw ludzkich od tych najszlachetniejszych, po najpodlejsze. Krytyczna ocena działań splata się z bezgranicznym patriotyzmem.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Maria Rodziewiczówna. |
Hasła: | Powieść polska - 20 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo MG, cop. 2010. |
Opis fizyczny: | 271, [1] s. ; 22 cm. |
Powiązane zestawienia: | Powieść i opowiadanie obyczajowe |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Rodziewiczówna, Maria
Jedna z najpopularniejszych autorek polskich. Od 1881 zamieszkała w rodzinnym majątku Hruszowa na Polesiu, gdzie gospodarowała i pisała, zarabiając na podtrzymanie zagrożonego bankructwem majątku. Po 1905 działaczka w społecznych organizacjach kobiet ziemianek. W okresie I wojny światowej i po jej zakończeniu brała udział w organizowaniu akcji pomocy dla ofiar wojny. Mieszkała w Warszawie 1918-1921 i 1939-1944. Debiutowała w prasie 1882. 1884 opublikowała w Świcie opowiadanie Jazon Bobrowski. Już pierwsza jej powieść - Straszny dziadunio 1887 - cieszyła się dużą popularnością. [>>]