Biblioteka Publiczna

Syndrom pawia i papugi : 20 lat transformacji ustrojowej Polski

Jakie było owe dwadzieścia lat, które minęły od pamiętnych wyborów z 4 czerwca 1989 roku - wyborów, które zainicjowały proces przemiany PRL w III Rzeczpospolitą? Czy był to czas stracony - jak wieszczą prawicowi publicyści - okres nieustannych porażek elit postsolidarnościowych, czy też czas mozolnej budowy nowej struktury państwa, rodzenia się w bólach demokracji, parlamentaryzmu i nowego myślenia obywateli o

własnym państwie. Dokąd doszliśmy po dwudziestu latach transformacji ustrojowej? Co jest ewidentnym sukcesem lat 1989-2009, a co zostało zaniechane, uprzątnięte pod dywan, skryte przed opinią publiczną? Jaki jest zatem bilans minionych lat, czy mamy więcej powodów do dumy, czy też wstydu i moralnego kaca, że chcieliśmy, próbowaliśmy, staraliśmy się, ale wyszło jak zawsze, hurrapatriotycznie, ale też koślawo, siermiężnie, bez stylu i polotu? Być może łatwo jest dziś, z perspektywy minionych lat, oceniać to, co już za nami. W procesie stawania się, budowy podwalin pod nowy gmach III czy - jak chcieli niektórzy - IV RP najwięcej błędów popełniły elity polityczne, w tym te wywodzące się z opozycji solidarnościowej. A może również środowiska inne, postpezetpeerowskie (wywodzące się z byłej partii, jaką była Polska Zjednoczona Partia Robotnicza), które miały swój czas i możliwość pokazania własnych osiągnięć w okresie rządów lewicy i koalicji SLD-PSL. Jaki jest zatem bilans owego dwudziestolecia, co historia zapisze po stronie zysków, a co po stronie strat? Częściową odpowiedź na owe pytania przynosi nasza monografia naukowa, którą przedstawiamy Czytelnikom. (Ze Wstępu)

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)