Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Bemowo

Zabicie ciotki [Film]

Dwudziestoletni student, Jurek, spowiada się z popełnionych w ciągu siedmiu lat grzechów i wyznaje, że zabił ciotkę. Ponieważ nie żałuje swego czynu, ksiądz odmawia mu rozgrzeszenia, ale obiecuje, że będzie na niego codziennie czekać. Ciotka budzi Jurka, przygotowuje mu śniadanie, krząta po mieszkaniu. Jurek uderza ciotkę młotkiem w głowę. Usiłuje umieścić ciało w wannie . . . Po

pijackiej libacji Jurek trafia do aresztu. Po powrocie do domu sporządza paczki i nadaje je jako żywnościowe. Do domu...wraca ciotka. Nagle pyta go, kiedy był po raz ostatni u spowiedzi. Jurek włącza magnetofon i odtwarza ostrzeżenie, jakie ciotka wygłasza podczas snu pod jego adresem. Ona rewanżuje się w ten sam sposób, odtwarzając jego senne wynurzenia: "Zabiłem człowieka, moją ciotkę, młotkiem". I nagle, wskazując na tajemniczą paczkę, ciotka pyta: "Co to takiego, Jureczku".

Zobacz pełny opis

Odpowiedzialność:

reż., scen. Grzegorz Królikiewicz.

Seria:

Arcydzieła Polskiego Kina

Hasła:

Film fabularny - dokument audiowizualny

Adres wydawniczy:

Warszawa : TVP S.A., 2010, p. 1984.

Gatunek:

Obyczajowy.

Nośnik:

Jednostronna płyta DVD.
Ilość płyt: 1
Czas odtwarzania: 105 min.

Obraz:

4:3.

Dodatki:

* Każdemu to, czego mu wcale nie trzeba - szkolna etiuda fabularna, 1966 * Idź - dokument inscenizowany, 1989

Uwagi:

Kolejną kolekcją z serii "Arcydzieła Polskiego Kina", którą Wydawnictwo Telewizji Kino Polska oddaje do rąk swoich widzów, jest box zawierający cztery filmy Grzegorza Królikiewicza: "Na Wylot", "Wieczne pretensje", "Tańczący jastrząb" i "Zabicie ciotki".Królikiewicz jest twórcą bardzo świadomym i osobnym, mającym od początku jasno zarysowaną wizję tego, jak, o czym i - co najważniejsze - po co - robić filmy. Reżyser jest przeciwnikiem sztuki "z pretensjami do małej stabilizacji, lansującej wizję życia przeciętnego", jak również kina socjologizującego, którego konkluzje ocierają się o truizmy i nie wychodzą poza poznawcze i percepcyjne stereotypy.Filmowa przestrzeń Królikiewicza służy pogłębianiu znaczeń - proponuje widzowi swoisty tor przeszkód, składający się z niedopowiedzeń, fałszywych ruchów kamery i towarzyszących temu dźwięków, scen prawie pozbawionych dialogu, które zmuszają do wzmożonej uwagi i realnego, świadomego uczestnictwa w opowiadanych przez niego historiach. W świecie w stanie rozpadu pełnym sprzecznych wartości, w kryzysie kulturowym i moralnym, bohater Królikiewicza, który skłania się raczej ku złu niż dobru, musi przekroczyć swój wymiar, co nie znaczy, że wyzwoli się spod wpływu zła - podlega, bowiem zawsze rozmaitym niesprzyjającym okolicznościom i ograniczeniom ludzkiej natury.Esencją twórczości reżysera jest próba odnalezienia w zwykłej biografii uniwersalnych motywów ludzkiej egzystencji, oraz poszukiwanie zasady odpowiedzialności nie w instytucjach, które wymierzają karę lub przyznają nagrodę, ale w sobie - szukanie autonomii albo zniewolenia w ramach wyznaczonych przez nas samych. Królikiewicz jest - jak pisała o nim Maria Kornatowska - duchem niespokojnym i niepokojącym polskiego kina, artystą samotnie błądzącym w poszukiwaniu tej jednej, jedynej `prawdziwej` ścieżki zarówno dla duszy jak i dla sztuki.

Obsada:

Gustaw Holoubek (Mistyk)
Leon Niemczyk (Dozorca)
Mirosława Marcheluk (Bednarzowa)
Krystyna Feldman (Emilka)
Ewa Zdzieszyńska (Piekarzowa)
F. Robert Herubin (Jurek)
Henryk Dederko (Książę Nocy)
Zofia Melechówna (Pilichowa)
Mirosława Zaborowska (Teresa)
Maria Klejdysz (Ciotka)

Adnotacja:

Obyczajowy.

Przeznaczenie:

Film od lat 16.