Biblioteka Publiczna

Relacje w przestrzeni publicznej : mikrostudia porządku publicznego

Tyt. oryg.: "Relations in public : microstudies of the public order".

Autor: Goffman, Erving

   Notka biograficzna  

W historii cywilizacji zachodniej istnieje ciągłość oficjalnej ideologii moralnej definiującej cechy, jakimi powinni się wykazać pełnoprawni mężczyźni i kobiety podczas interakcji twarzą w twarz. Literatura poświęcona dżentelmenom, która zaczęła powstawać w XVI wieku, stanowi zaledwie jeden z wielu przykładów. Wymienia się tam klasyczne elementy dobrego charakteru: szczerość,

wdzięczność, sprawiedliwość, hojność. Istnieją również obowiązki dotyczące zarządzania własnym ciałem, niektóre zależne od płci, a niektóre wspólne obu: czystość, świeży wygląd, powściąganie obżarstwa, siła i odwaga fizyczna, zręczność, wdzięk i opanowanie. Wreszcie, istnieją również cnoty związane z wykształceniem: wiedza, język i ogłada. [...] Badacze zachowania zaniedbali ów wspólny rdzeń przekonań, które łączą społeczeństwa zachodnie. Szybko doszliśmy do wniosku, że koncepcje cnoty są domeną matek i nauczycieli, że nie mają przełożenia na rzeczywiste zachowania i - tak czy inaczej - dziś są zdecydowanie mniej ważne niż kiedyś.
(Z tekstu)

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Goffman, Erving

Erving Goffman ur. 11 stycznia 1922, zm. 19 listopada 1982 – amerykański socjolog i pisarz pochodzenia kanadyjskiego. Był profesorem kilku uniwersytetów, m.in. w Chicago, Berkeley i Filadelfii. Erving Goffman zaliczany jest do przedstawicieli interakcjonizmu symbolicznego. Był zwolennikiem badań jakościowych, stosował przede wszystkim obserwację. Głównym tematem zainteresowań Goffmana był porządek interakcyjny, czyli siatka jawnych i ukrytych reguł kierujących interakcjami ludzi w obrębie "spotkań", "zgromadzeń", "sytuacji" i "okazji społecznych". Porządek ten można zrekonstruować [>>] przy pomocy różnych modeli, np. modelu dramaturgicznego. W myśl tego modelu kontakt twarzą w twarz to rodzaj przedstawienia teatralnego, w czasie którego obaj rozmówcy odgrywają swoje partie w celu wywarcia zamierzonego wrażenia na drugiej osobie. Publicznie prezentują oni tylko jedną jaźń – "fronton". Za nią kryje się druga – "kulisy", która na zimno ocenia skuteczność działań podjętych w czasie rozmowy. Jednostki społeczne przedstawiają siebie tak jak aktorzy na scenie, z tym że wzajemnie wobec siebie są widzami i zespołami odgrywającymi różne role. Goffman podważył istnienie tożsamości jednostki. Twierdził, że w zależności od kontekstu sytuacyjnego przejawiają się różne tożsamości aktora społecznego. Jest twórcą koncepcji instytucji totalnej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Erving_Goffman

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: