Ballada o kapciach
Ballada o kapciach - jak to brzmi. Dziwo niezwykłe, a smaczne. Ni to autobiografia, ni wspomnienia, ni powieść - ni pies, ni wydra, jak mawiał klasyk. I w tej niejasności, nieokreśloności, poplątaniu, oryginalności - potężna siła tej ballady. Bo jakże inaczej opisać polską duchowość - rozwichrzoną i parafialną, megalomańską i zakompleksioną? Grzecznie już było, czas na
chuliganerkę. Próbka: My, ze szlachetnie urodzonych? A może raczej z niewolników? My, dobrodzieje żydowskich sąsiadów? A może raczej pomocnicy Hitlera? Aleksander Kaczorowski zabiera nas w ryzykowną - kto nie ryzykuje, ten nie zasmakuje - podróż archeologiczną, antropologiczną, literacką, historyczną na rollercoasterze brawurowych skojarzeń. Maszerują przez zwrotki tej ballady szlachciury i chłopy, Żydzi i Polacy, pepeerowcy i endecy. Na scenę pchają się martwi i sadzą nam farmazony, to znów żywi wywołują ich z tamtego świata, by się dowiedzieć, kim są - to znaczy: kim jesteśmy. Okrucieństwo losów z groteską, nostalgia z patosem, brutalne z niemal magicznym - i człowiek nie wie, czy jest jeszcze w Sochaczewie, Grodzisku, czy może odleciał już do Macondo. [Artur Domosławski]
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Aleksander Kaczorowski. |
Seria: | Esej |
Hasła: | Szkice literackie polskie - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2012. |
Opis fizyczny: | 161, [6] s. : il. ; 21 cm. |
Uwagi: | "Ważniejsze książki, artykuły i publikacje internetowe wykorzystane w tekście" s. 161-[162]. |
Powiązane zestawienia: | Szkice literackie, eseje Biografie i pamiętniki rodzinne (sagi rodzinne, historie rodów) |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 38
ul. Konarskiego Stanisława 6
Wyp. nr 38
ul. Konarskiego Stanisława 6
Wyp. nr 114
ul. Powstańców Śląskich 17
Notka biograficzna:
Kaczorowski, Aleksander
Polski tłumacz, eseista i dziennikarz. Studiował socjologię w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie slawistykę w Instytucie Slawistyki UW ukończone w 1998. Wydał zbiór esejów "Praski elementarz" Czarne 2001 oraz przekłady książek Bohumila Hrabala m.in. "Czuły barbarzyńca", 1997, Josefa Škvoreckýego i Egona Bondyego. Pracował w Gazecie Wyborczej, z której odszedł w czerwcu 2002 w proteście przeciwko pozostawieniu w redakcji Lesława Maleszki. Był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika Newsweek Polska. Pracował również w redakcji Forum, także [>>]