Biblioteka Publiczna

Szara godzina

Autor: Kucówna, Zofia

   Notka biograficzna  

Nie jest łatwo słowami oddać piękno ludzi, ich znaczenie dla nas, wagę czasu, który przeżyliśmy - a jeszcze trudniej dzięki nim trafić do innych ludzi w sposób, który ich poruszy. Trzeba mieć zdolność zaczarowywania słów, by żyły nie papierowym, ale prawdziwym życiem, a do tego jeszcze otwarte serce i umysł na ludzi i świat. Zofia Kucówna w Szarej godzinie potrafiła nadać minionym

dniom blask autentyczności, choć wokół zmierzcha, a nawet zapadł już zmrok. Twarze zszarzały jak na czarno-białej fotografii, a jednak dzięki słowom Autorki ożywają w nas. Dziś przywykliśmy do krzykliwych i kolorowych zdjęć, nie zdając sobie sprawy, że paradoksalnie, wbrew tym barwom i zgiełkowi, są one martwe. I nieprawdziwe. I męczące. Dlatego z taką radością sięgamy po Szarą godzinę. Po spokój i piękno spojrzenia. Z dystansem i miłością. Po jędrność i wyrazistość słów, harmonijnie złączonych z mądrym pogodzeniem się z otaczającym nas światem. Głębia wyobraźni i pozytywna energia spowodują, że Szara godzina porwie serca czytelników i na pewno nie będą żałowali czasu spędzonego z tą książką. [Tadeusz Zysk]

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Kucówna, Zofia

Zofia Kucówna ur. 12 maja 1933 w Warszawie – polska aktorka teatralna i filmowa, pedagog, pisarka. W 1955 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Była aktorką w Teatrze Młodego Widza w Krakowie 1955–1957 i Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie 1957–1959. Występowała na deskach teatrów warszawskich: Powszechnego 1959–1964, 1966–1968, Ateneum 1964–1965, 1982–1986 i Narodowego 1968–1982. W latach 1986–2006 była związana z Teatrem Współczesnym w Warszawie. Występowała gościnnie na deskach Filharmonii Narodowej 1971, [>>] Teatru Narodowego w Helsinkach 1986, Teatru Dramatycznego 1991, Teatru Ochoty 1995, 2006 oraz Teatru Komedia 2008. Do jej najważniejszych ról teatralnych należały Nora w Domu lalki Henryka Ibsena 1958, Panna Młoda w Weselu Stanisława Wyspiańskiego 1963, Sonia w Zbrodni i karze według Fiodora Dostojewskiego 1964, Pani Wąsowska w Panu Wokulskim według Lalki Bolesława Prusa 1967, królowa Gertruda w Hamlecie Shakespeare’a z Danielem Olbrychskim w roli tytułowej 1970, Lady Makbet w Makbecie 1972, Fedra w Fedrze Racine’a 1977 oraz Jean Horton w Kwartecie Harwooda 2000. W 1959 zaczęła współpracę z Teatrem Telewizji, w którym zagrała kilkadziesiąt ról. Pracowała również jako pedagog, wykładała wiersz na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Wydała kilka poczytnych książek biograficzno-wspomnieniowych: Zatrzymać czas 1990, Zdarzenia potoczne 1993, Zapach szminki 2000, Szara godzina 2012 oraz zbiór felietonów Opowieści moje 2000. Przez wiele lat angażowała się w działalność Związku Artystów Scen Polskich, zwłaszcza na rzecz Domu Aktora w Skolimowie.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zofia_Kuc%C3%B3wna

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: