STATYSTYKI
Logowań: 5051642
W tym dziś: 1799
Zamówienia: 458
Przypisany awatar: 3231
Wysłanych SMSów: 178262
Karty z QRCode: 18510
Wypożyczenia ebooków: 9186
Wypożyczenia e-kmow: 2119
Wypożyczenia e-prasa: 6027
Schowki (łącznie): 139345
Największy schowek: 4560
Korzystających z nich: 9528
Czytelnicy zapisani dzięki usłudze video zapis: 1330
Oczekujących na zapis: 1
Przewieźliśmy pozycji: 113615
Aplikacja moblina
e-Biblioteka MATEUSZ
Logowań na konto: 418374
Prolongat pozycji: 116441
Przeszukań po kodzie: 3003
Życie przerosło kabaret
To zwykła książka. O życiu, zagubieniu, karierze - choć tę karierę powinienem chyba wziąć w cudzysłów. A także o wszystkim, co małemu, a potem dorosłemu człowiekowi może się (choć nie powinno) przydarzyć w życiu. Pisana jest zwykłym językiem. Nie cyzeluję w niej zdań, nie poleruję słów. W życiu też niczego się nie da za bardzo wypolerować. Ono biegnie
swoim torem, ignorując szlifierza. Czasem można coś poprawić, skierować na inne tory, ale główne punkty tego "balu", na który nas zaproszono, pozostają niezmienne: narodziny, dzieciństwo, dojrzałość, starość i śmierć. To, co w środku, pomiędzy, jest w naszych rękach. Ale tylko do pewnego stopnia. Kim jesteśmy? Po co stwarzamy wokół siebie mit wielkości, będąc tylko pyłkiem, który na krótko uniósł się w górę, by po chwili odfrunąć w nicość? Banalne pytania, kiczowate marudzenie starzejącego się faceta, który mimo że już żyje tyle lat, nie znalazł na nic odpowiedzi.
[Tadeusz Ross]
Domator. Gdyby mógł, nie ruszałby się z domu. Boi się odludzia, wysokości, latania samolotem i jeżdżenia windą. Boi się tłumów i hałasu. Jak taki ktoś mógł zostać aktorem, artystą estradowym, kabaretowym, występującym przed tysiącami ludzi? To proste - od ludzi oddziela go scena.
Artysta, ale nie celebryta. Nie chodzi na imprezy, przyjęcia, stroni od wielkich fet, jubileuszy, gali. Nieprzyzwoicie skromny, marzyciel, introwertyk z kompleksami. Zawsze zakochany i spragniony miłości. Dzieci go wzruszają, kobiety rozczulają. Gdyby to zależało od niego, ze świata zniknęłyby agresja, oszustwo i chamstwo. Kocha muzykę. Lubi śpiewać. Wciąż pełen pomysłów i niespożytej energii. Żyje, pracuje, tworzy. Wierzy, że sens życia tkwi w niesieniu pomocy innym. Jego dzieci twierdzą, że tata jest wieczny. A skoro tak mówią, to trzeba im wierzyć.
| Odpowiedzialność: | Tadeusz Ross. |
| Hasła: | Ross, Tadeusz (1938-2021) Artyści kabaretowi polscy Kabaret polski Piosenkarze polscy Pamiętniki i wspomnienia Literatura polska |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Prószyński Media, 2012. |
| Opis fizyczny: | 383 strony, [16] stron tablic : ilustracje ; 24 cm. |
| Uwagi: | Na stronie tytułowej i okładce: Prószyński i S-ka. |
| Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. |
| Dziedzina: | Kultura i sztuka Historia |
| Powiązane zestawienia: | Biografie i pamiętniki |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Ross, Tadeusz
Tadeusz Edward Ross ur. 14 marca 1938 w Warszawie – polski aktor, satyryk, piosenkarz, autor musicali, tekstów piosenek i wierszy dla dzieci. W 1959 ukończył studia w PWST w Warszawie i zadebiutował w teatrze. Znany z licznych telewizyjnych i estradowych występów satyrycznych i kabaretowych, w szczególności z programu Zulu-Gula. Z Piotrem Fronczewskim tworzył cykliczną audycję satyryczną w III programie Polskiego Radia pt. Rossmówki w ramach audycji 60 minut na godzinę. Samodzielnie stworzył też serię monologów o Staśku, opowiadanych charakterystycznym wysokim, miękkim, sepleniącym [>>]