Biblioteka Publiczna

Tak było... : niedemokratyczne wspomnienia Eustachego Sapiehy

Autor: Sapieha, Eustachy Seweryn

   Notka biograficzna  

Młodość w Spuszy na Kresach, studia w Belgii, wrzesień 1939 i obóz jeniecki, wyjazd z Europy i poszukiwanie rubinów w Afryce, łowy na grubego zwierza w Kenii - losy księcia Eustachego Sapiehy były jak scenariusz filmowy. Scenariusz, który napisało życie.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Sapieha, Eustachy Seweryn

Książę Eustachy Seweryn Sapieha ur. 7 sierpnia 1916 w Spuszy koło Grodna, zm. 2 marca 2004 w Nairobi – zawodowy myśliwy, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, historyk rodu Sapiehów. Był synem Eustachego Kajetana, bratem Jana Andrzeja i Lwa Jerzego i Elżbiety. Po ukończeniu szkoły średniej w Pszczynie, gdzie był wychowankiem znanego Internatu prof. Wacława Iwanowskiego, 19 września 1934 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Szkolenie zakończył 15 lipca 1935 r. w stopniu plutonowego podchorążego i otrzymał przydział do 2 pułku ułanów grochowskich [>>] w Suwałkach. Następnie podjął naukę Wyższej Szkole Handlowej w Antwerpii, a od 1938 tamże w Wyższej Szkole Kolonialnej. Jako podporucznik kawalerii brał udział w kampanii wrześniowej w szeregach Suwalskiej Brygady Kawalerii. Walczył w bitwie pod Kockiem w barwach 2 pułku ułanów grochowskich. Został odznaczony Krzyżem Walecznych. W latach 1939–1945 przebywał w obozie jenieckim Oflag II C Woldenberg na terenie Niemiec, obecnie Dobiegniew. W ostatnich tygodniach wojny wraz z bratem Lwem rozpoczął ucieczkę przed wojskami sowieckimi – jako arystokrata i syn sanacyjnego polityka obawiał się uwięzienia. Dotarł do Grabau, gdzie za pomocą grupy polskich jeńców przejął kontrolę nad znajdującymi się tam stadninami, pośród których znajdowały się liczne konie zrabowane z Polski między innymi ze słynnej stadniny arabów janowskich. Poznał tam i ożenił się z Antoniną Marią Siemieńską. W 1947 wyjechał do Kenii, gdzie zajmował się handlem złomem głównie demobilem pozostałym po wyjeżdżających wojskach angielskich, następnie poszukiwaniem kamieni szlachetnych, i zawodowym myślistwem. Przez czterdzieści lat zbierał materiały do monografii rodu Sapiehów, wydanej w roku 1995 pod tytułem „Dom Sapieżyński”. Jest także autorem autobiografii „Tak było, czyli niedemokratyczne wspomnienia Eustachego Sapiehy” wydanej w 1999 wydanie angielskie „The way it was” Nairobi 2006 oraz współautorem wraz z Pawłem Kardaszem „Safari. Polowania w Afryce Wschodniej i Południowej”, wydanej w roku 2000. Pochowany został w Boćkach na Podlasiu.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Eustachy_Seweryn_Sapieha

Dodaj komentarz do pozycji:

Swoją opinię można wyrazić po uprzednim zalogowaniu.