Konwenanse konstytucyjne
Normatywnym punktem odniesienia dla badań nad ustrojami państwowymi są zwykle zasady zawarte w konstytucjach, przy czym właściwe odczytanie sensu tych zasad częstokroć jest możliwe dopiero po uwzględnieniu wykładni sądów konstytucyjnych lub innych organów wyposażonych w prawo orzekania o zgodności norm prawnych z konstytucją.
Tomasz Wieciech skupił się na odbiegającej od tego modelu praktyce
ustrojowej Wielkiej Brytanii, Kanady oraz Australii i przedmiotem swych badań uczynił konwenans konstytucyjny. Przez to pojęcie rozumie instytucję o charakterze wiążącym, regulującą ustrój państwa i należącą do materii konstytucyjnej, mającą status pozaprawny, nie-sformalizowaną i niechronioną precyzyjnie określoną sankcją.
Instytucję konwenansu uważa za kluczową dla funkcjonowania "politycznej konstytucji", definiowanej jako "forma ustroju, którego normatywną podstawę tworzą nie tylko przepisy prawa, ale również normy pozaprawne, których wyegzekwowanie nie jest możliwe poprzez zastosowanie procedur właściwych dla egzekucji norm prawnych".
(Z recenzji prof. dr. hab. Krzysztofa Wojtowicza)
Odpowiedzialność: | Tomasz Wieciech. |
Hasła: | Prawo państwowe - Australia Prawo państwowe - Kanada Prawo państwowe - Wielka Brytania Australia - ustrój Kanada - ustrój Wielka Brytania - ustrój |
Adres wydawniczy: | Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2011. |
Opis fizyczny: | 268, [1] s. ; 24 cm. |
Uwagi: | Bibliogr. s. 259-268. |
Powiązane zestawienia: | Prawo państwowe, systemy polityczne, konstytucje |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
- ROZDZIAŁ I. Konwenanse jako normy konstytucji materialnej
- 1. Historyczny proces kształtowania się "konwenansowej konstytucji"
- 2. Wokół definicji
- 3. Powstawanie konwenansów
- 4. Identyfikacja i ustalanie treści norm konwenansowych
- 5. Próby typologii
- 6. Pozaprawny status norm konwenansowych
- 7. Postawa sądów wobec konwenansów
- 8. Sankcja
- 9. Zmiana i przekształcenia
- 10. Konwenanse a zwyczaje konstytucyjne
- ROZDZIAŁ II. Konwenansowa regulacja ustroju
- 1. Pozycja ustrojowa głowy państwa
- A. Działanie za radą ministrów
- B. Powoływanie premiera
- C. Prawo rozwiązywania parlamentu
- D. Udzielanie sankcji królewskiej
- E. Dymisjonowanie premiera
- F. Uprawnienia nominacyjne
- G. Zwoływanie i zamykanie sesji parlamentu
- 2. System gabinetowy
- A. Gabinet
- B. Premier
- C. Odpowiedzialność polityczna rządu przed parlamentem
- Odpowiedzialność indywidualna
- Odpowiedzialność kolegialna
- Odpowiedzialność premiera
- 3. Konwenanse konstytucyjne w parlamencie
- A. Zwoływanie sesji parlamentu
- B. Neutralność polityczna i bezstronność Spikera
- C. Stosunki między rządem a opozycją
- D. Oficjalna Opozycja Jej Królewskiej Mości
- E. Stosunki między izbami parlamentu
- 4. Konwenanse a ustrój terytorialny państwa
- 5. Konwenanse in statu nascendi
- ROZDZIAŁ III. Konwenanse konstytucyjne wobec praktyki ustrojowej
- 1. Konwenanse a normy prawa konstytucyjnego
- 2. Konwenansowe przeobrażenie ustroju
- 3. Neutralizacja polityczna głowy państwa
- A. Odwołanie premiera w Australii w 1975 roku
- B. Zamknięcie sesji parlamentu w Kanadzie w 2008 roku
- C. Rola Korony w demokracji parlamentarnej
- 4. Zasada rządów odpowiedzialnych w praktyce
- 5. Konwenanse konstytucyjne a system partyjny
- 6. Kodyfikacja konwenansowych norm konstytucyjnych
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)