Zabawa w dobie społeczeństwa konsumpcyjnego : szkice o ludyzmie, ludyczności i powadze a w istocie o jej braku
"Szkice o ludyzmie, ludyczności i powadze a w istocie o jej braku "
Wyrażam uznanie Autorowi za podjęcie ważnego i doniosłego - z punktu widzenia społecznego - tematu badawczego. Opracowanie należy do nielicznych, które tak dogłębnie dokonują analizy problematyki ludyczności na gruncie polskim. Poszczególne rozdziały charakteryzują się przejrzystą konstrukcją, logicznością wywodów, trafnością określeń i głębią przemyśleń. Rozprawa
z pogranicza antropologii kulturowej i socjologii kultury zadziwia bogactwem omawianych zjawisk natury społeczno-kulturowej. Lekturę tej publikacji szczególnie zalecam studentom kulturoznawstwa, pedagogiki, socjologii i antropologii kulturowej. Książka ta powinna też trafić do pracowników placówek kulturalnych, wydziałów kultury, urzędników miejskich i powiatowych. Ich wiedza na temat ludyzmu i mechanizmów jego przemian we współczesnym świecie powinna być stale uzupełniana.
[Z recenzji dra hab. Ludwika Kozołuba, prof. UO]
Społeczeństwo polskie stało się w ostatnim dwudziestoleciu społeczeństwem konsumpcyjnym ze wszystkimi tego faktu konsekwencjami. Sąd taki wydaje się słuszny przede wszystkim w odniesieniu do mieszkańców miast dużych i średniej wielkości, liczących nie mniej niż 150-200 tys. ludności. W miastach takich zachodzą procesy, które pozwalają mówić nie tylko o społeczeństwie konsumpcyjnym, ale wręcz o społeczeństwie konsumpcji zabawy.
W moim przekonaniu następuje w polskim społeczeństwie miejskim (analizowano miasto Kraków) proces "uludyczniania kultury", przez wielu badaczy nazywany - raczej niesłusznie - "karnawalizacją kultury". Proces ten oznacza ustawiczne rozszerzanie się społecznego zasięgu zabawy, mnożenie się jej form, ogarnianie przez nią nowych obszarów czy dziedzin życia społeczno-kulturowego, także tych, które były dotychczas sferami powagi, jak nauka, wiedza naukowa, religia itd.Zabawa niesie wiele pożytków dla jednostki i dla społeczeństwa. Jednak proces "uludyczniania kultury", rugowania z życia społecznego i kultury powagi, powszechne uleganie hedonizmowi, dążenie do osiągania permanentnej przyjemności, narastająca dominacja zabawy i rozrywki nad innymi formami aktywności człowieka, oznacza kształtowanie się tego, co James E. Combs nazwał z przekąsem nowym wiekiem ludycznym, oraz panowanie nowego homo ludens, człowieka zabawy ery konsumpcyjnej. To może budzić niepokój, iż społeczeństwo konsumpcyjne istotnie "zabawi się na śmierć", jak wieszczył Neil Postman.
Odpowiedzialność: | Ryszard Kantor. |
Seria: | Varia Culturalia |
Hasła: | Gry i zabawy - socjologia - Polska - 21 w. Społeczeństwo konsumpcyjne - Polska Kraków (woj. małopolskie) - imprezy - socjologia - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2013. |
Opis fizyczny: | 262 s. ; 24 cm. |
Uwagi: | Bibliogr. s. 255-262. |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
- I. Kultura konsumpcji zabawy
- Dyktat poglądów Johana Huizingi
- Dwie rzeczywistości: "rzeczywista" i "na niby". Poglądy Wincentego Okonia
- Społeczeństwo konsumpcji i jak ono kształtuje konsumenta zabawy
- Niedojrzałość i hedonizm w społeczeństwie konsumpcji zabawy
- Karnawalizacja, ludyzacja, uludycznienie kultury konsumpcyjnej
- Zakończenie
- II. Ludyczność współczesnego miasta. Od tradycyjnych zabaw do nowych rozrywek
- Spektakle związane z miejskimi tradycjami Krakowa
- Spektakle związane z tradycjami ludowymi
- Spektakle luźno związane z miastem, choć nie bez znaczenia dla jego promocji
- Ludyczne spektakle patriotyczne
- Spektakle kurioza
- Podsumowanie
- III. Rekreacja - majówka - współczesny piknik. Czterysta lat ludycznego zwyczaju
- IV. Nowe przestrzenie zabawy. Supermarkety jako domy popkultury. Bonarka w oczach studentów
- Nowe przestrzenie zabawy
- Supermarkety jako domy popkultury
- Bonarka w opinii studentów
- V. Zabawa historią - zabawa w historię
- Spektakl I. Szarża na Błoniach
- Spektakl II. Deszczowa kopia Matejki
- Spektakl III. Wjazd palatyna Ottheinricha
- Spektakl IV. Autobusowa lekcja historii
- Spektakl V i VI. Gry miejskie: "Domino dynastyczne" oraz "Rozpędzili demonstrantów" - happening historyczny
- Spektakl VII. Traktorzystki w pochodzie
- Spektakl VIII. "Przybył, zobaczył, Bóg zwyciężył"
- Przykład I. Spektakl IX. Eksperyment według Cezara
- Przykład II. Spektakl X. Kultura bez gwoździ
- Przykład III. Spektakl XI. Powrót wikingów
- Przykład IV. Spektakl XII. Historia na żywo
- VI. Nauka i wiedza w ludycznych spektaklach w przestrzeniach współczesnego miasta
- VII. Poznaj Innego poprzez zabawę, czyli nie trzeba jechać do Afryki, aby skosztować nasion baobabu
- Wstęp
- Tabor na Błoniach i bielenie patelni
- Kule, walczyki, bukiniści oraz młode wino - Francja w Krakowie
- Polskie muzułmanki - życie w chuście
- Chiński Nowy Rok, Japoński Dzień Dziecka i Indyjskie Święto Wiosny
- Wszyscy jesteśmy Irlandczykami. Szkockie skakanie
- Boskie Buenos w Krakowie, uderzenie tańcem
- Smok mówi suahili, nie trzeba jechać do Afryki, aby skosztować nasion baobabu
- Tygrysy na Święcie Dziękczynienia, gra samurajów i curling po krakowsku
- Poczęstunek albo psikus oraz randki w tramwaju
- Zakończenie
- VIII. Spektakle ludyczne w służbie regionalizmu
- Wstęp
- Spektakl I. Buty, krasnoludki i Tatarzy
- Spektakl II. Bociany, "skalaki z nietoperzem", żubry, koziołek, dinozaury, renifery i wieprze
- Spektakl III. Sami swoi. Rancho, seksmisja, kapitan Kloss i inni popkulturowi bohaterowie
- Spektakl IV. Posadzić drzewo... i zbudować (odbudować) zamek
- Spektakl V. Co nam da wampir-ludożerca?
- Zakończenie
- IX. Religia w zdradzieckim uścisku kultury konsumpcyjnej
- Spektakl I. Happening duszpasterza
- Spektakl II. Biskup tańczy, śpiewa i opowiada
- Spektakl III. Cappuccino dla Afryki
- Spektakl IV. Pokropione zwierzęta
- Spektakl V. Cymbergaj i modlitwa przez taniec
- Spektakl VI. Zrób się na bóstwo w czasie postu
- Spektakl VII. Sposób na wspólne świętowanie
- Spektakl VIII. Bieg z różańcem i pływanie
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)