Biblioteka Publiczna

Spis treści:

1. Wprowadzenie
2. ROZDZIAŁ I. Komisja prawdy jako mechanizm sprawiedliwości okresu transformacji
3. 1. Sprawiedliwość okresu transformacji
4. 1.1. Geneza i defi nicja pojęcia
5. 1.2. Źródła i rodzaje sprawiedliwości okresu transformacji
6. 1.3. Wyzwania związane z przebiegiem transformacji ustrojowej
7. 2. Komisja prawdy
8. 2.1. Geneza komisji prawdy
9. 2.1.1. Badanie przypadków wymuszonych zaginięć w Argentynie
10. 2.1.2. Komisja śledcza w prawie państw Commonwealthu
11. 2.1.3. Komisja prawdy jako narzędzie budowy pokoju
12. 2.2. Debata dotycząca definicji komisji prawdy
13. 2.3. Funkcje komisji prawdy
14. 2.4. Struktura i umocowanie komisji prawdy
15. 2.4.1. Liczebność
16. 2.4.2. Sposób powołania
17. 2.4.3. Skład
18. 2.4.4. Struktura wewnętrzna
19. ROZDZIAŁ II. Kluczowy problem transformacji: odpowiedzialność za naruszenia praw człowieka
20. 1. Uwagi wstępne
21. 2. Zakres przedmiotowy
22. 2.1. Zbrodnie wojenne
23. 2.2. Zbrodnie przeciwko ludzkości
24. 2.3. Ludobójstwo
25. 2.4. Tortury
26. 2.5. Wymuszone zaginięcia
27. 2.6. Apartheid
28. 2.7. Egzekucje pozasądowe i zabójstwa
29. 2.8. Inne poważne naruszenia praw człowieka
30. 3. Zakres podmiotowy
31. 3.1. Państwo
32. 3.2. Instytucje państwowe
33. 3.3. Jednostki
34. 3.3.1. Zróżnicowanie odpowiedzialności jednostek
35. 3.3.2. Ograniczenia odpowiedzialności wynikające z immunitetów
36. 3.3.3. Ograniczenia odpowiedzialności wynikające z wykonywania rozkazu
37. 3.3.4. Zastosowanie amnestii
38. 3.4. Instytucje pozapaństwowe
39. 4. Formy odpowiedzialności (poza komisją prawdy)
40. 4.1. Mechanizmy wyrównawcze
41. 4.1.1. Sądownictwo karne międzynarodowe
42. 4.1.2. Sądownictwo karne krajowe
43. 4.1.3. Sądownictwo karne krajowe w ramach realizacji zasady jurysdykcji uniwersalnej
44. 4.2. Mechanizmy naprawcze
45. 4.2.1. Sądownictwo tradycyjne
46. 4.3. Mechanizmy mieszane
47. 4.3.1. Postępowanie lustracyjne
48. ROZDZIAŁ III. Miejsce odpowiedzialności za poważne naruszenia praw człowieka w mandatach komisji prawdy
49. 1. Zakres czasowy
50. 2. Zakres przedmiotowy
51. 2.1. Uwagi ogólne
52. 2.1.1. Przyjęte definicje naruszeń
53. 2.1.2. Wybór prawa stosowanego przez komisję prawdy
54. 2.1.3. Wymóg działania motywowanego politycznie
55. 2.1.4. Stosowanie norm międzynarodowego prawa humanitarnego
56. 2.2. Rodzaje zbrodni i poważnych naruszeń praw człowieka będących przedmiotem prac komisji prawdy
57. 2.2.1. Zbrodnie wojenne
58. 2.2.2. Zbrodnie przeciwko ludzkości
59. 2.2.3. Ludobójstwo
60. 2.2.4. Tortury
61. 2.2.5. Wymuszone zaginięcia
62. 2.2.6. Apartheid
63. 2.2.7. Pozasądowe egzekucje i zabójstwa
64. 2.2.8. Inne poważne naruszenia praw człowieka
65. 2.3. Studium przypadku. Zakres przedmiotowy prac komisji prawdy w Timorze Wschodnim
66. 3. Zakres podmiotowy
67. 3.1. Odpowiedzialność państwa i jego instytucji
68. 3.2. Odpowiedzialność jednostek
69. 3.3. Odpowiedzialność pozapaństwowych stron konfliktu i osób prawnych
70. 3.3.1. Pozapaństwowe strony konfliktu
71. 3.3.2. Osoby prawne
72. ROZDZIAŁ IV. Formy odpowiedzialności za poważne naruszenia praw człowieka w praktyce komisji prawdy
73. 1. Rozstrzygnięcia komisji w zakresie odpowiedzialności jednostek
74. 1.1. Imienne wskazanie sprawców
75. 1.1.1. Praktyka komisji prawdy w zakresie imiennego wskazania sprawców
76. 1.1.2. Wybrane orzecznictwo sądów krajowych
77. 1.1.3. Główne problemy związane z imiennym wskazaniem sprawców
78. 1.2. Amnestia
79. 1.2.1. Praktyka komisji prawdy w zakresie amnestii
80. 1.2.2. Wybrane orzecznictwo sądów krajowych
81. 1.2.2.1. Sprawa Organizacja Ludów Azańskich (AZAPO) i inni przeciwko Prezydentowi Republiki Południowej Afryki i innym
82. 1.2.2.2. Sprawa Clive John Derby-Lewis i Janusz Jakub Walus przeciwko Przewodniczącemu Komitetu Amnestyjnego Komisji Prawdy i Pojednania i innym
83. 1.2.2.3. Sprawy Darryle Garth Stopforth przeciwko Ministrowi Sprawiedliwości i innym oraz Leonard Michael Veenendal przeciwko Ministrowi Sprawiedliwości i innym
84. 1.2.3. Kontrowersje dotyczące udzielania amnestii w ramach komisji prawdy
85. 1.3. Przygotowanie postępowania karnego
86. 1.3.1. Praktyka komisji prawdy jako instytucji śledczej
87. 1.3.2. Orzeczenie Specjalnego Trybunału dla Sierra Leone w sprawie Prokurator przeciwko Sam Hinga Norman
88. 1.3.3. Ocena wykonywania funkcji śledczej przez komisje prawdy
89. 1.4. Proces pojednania wspólnotowego
90. 2. Rozstrzygnięcia komisji w zakresie odpowiedzialności państwa
91. 3. Wybrane zagadnienia dotyczące procedury
92. 3.1. Ukierunkowanie na ofiary naruszeń
93. 3.2. Niezależność i bezstronność komisji prawdy
94. 3.2.1. Niezależność instytucjonalna
95. 3.2.2. Bezstronność ustaleń
96. 3.3. Kompetencje komisji prawdy
97. 3.3.1. Dostęp do dokumentów i nakaz przeszukania
98. 3.3.2. Wezwanie do stawiennictwa
99. 3.3.3. Poufność
100. ROZDZIAŁ V. Przyszłość komisji prawdy
101. 1. Uwagi wstępne
102. 2. Debata wokół oceny funkcjonowania komisji prawdy
103. 3. Rekomendacje dotyczące funkcjonowania komisji prawdy
104. 3.1. Wnioski wynikające z krytyki modelu południowoafrykańskiego
105. 3.2. Przegląd rekomendacji w literaturze przedmiotu
106. 3.2.1. Rekomendacje badaczy
107. 3.2.2. Rekomendacje zawarte w raportach organizacji międzynarodowych
108. 3.3. Rekomendacje autora dla tworzenia i funkcjonowania komisji prawdy wynikające z przeprowadzonej analizy
109. 4. Perspektywy dla komisji prawdy
110. 4.1. Narzędzia budowy pokoju
111. 4.2. Projekt Międzynarodowej Komisji Prawdy
112. 4.3. Studium przypadku: sprawiedliwość okresu transformacji w trakcie "Arabskiej Wiosny"
113. Zakończenie
114. 1. Komisja prawdy a sprawiedliwość okresu transformacji w Polsce
115. 2. Konkluzje
116. Aneks 1. Zestawienie komisji prawdy
117. Aneks 2. Rozmieszczenie geograficzne komisji prawdy i instytucji w literaturze określanych jako komisje prawdy
118. Aneks 3. Zakres czasowy prac komisji prawdy w porównaniu do okresu ich funkcjonowania
119. Aneks 4. Struktura organizacyjna w Komisji Prawdy i Pojednania w RPA
120. Aneks 5. Schemat procedury amnestyjnej w Komisji Prawdy i Pojednania w RPA

Zobacz spis treści

---

---