Biblioteka Publiczna

Uczta ; Polityk ; Sofista ; Eutyfron

Tyt. oryg.: "Symposion ".
Tyt. oryg.: "Politikos ".
Tyt. oryg.: "Sophistes ".
Tyt. oryg.: "Euthyfrōn ".

Autor: Plato

   Notka biograficzna  

Platon jest chyba najsłynniejszym filozofem w dziejach. Pochodzący ze znakomitej rodziny, starannie wychowany i wykształcony, obeznany ze światem dzięki podróżom - ten złoty grecki młodzieniec związał się z enfant terrible ateńskiej agory, brzydkim, złośliwym i mądrym Sokratesem. Po wykonaniu na nim wyroku śmierci, który wstrząsnął Platonem nie tylko jako uczniem i przyjacielem, lecz także jako

obywatelem oceniającym ateńską demokrację, Platon wyjechał z Aten na 12 lat. Po powrocie założył Akademię, w której kształcił największe umysły swych czasów.

Dialogi Platona są swego rodzaju przetworzonym wspomnieniem dyskusji, z jakimi filozof na co dzień spotykał się przebywając w towarzystwie Sokratesa. Są jednak również wyrazem i świadectwem czegoś więcej: dialogicznego ducha starożytnych Greków. Istotne okazują się tu zarazem poszczególne zagadnienia, rozkładane w dyskusji na czynniki pierwsze, jak i sam proces myślenia rozmówców, wydobyty i obnażony przez postać Sokratesa. W bardzo teatralnej "Uczcie"mowa o kolejnych niuansach związanych z odwiecznym problemem miłości. Razem z Eutyfronem zastanawiamy się, czym są sprawy boskie. Śledzimy proces Sokratesa oraz jego niezwykłą argumentację jednocześnie za Atenami i przeciwko nim. Podglądamy starcie Sokratesa z mistrzami dyskusji, sofistami. Odkrywamy wreszcie, czym naprawdę zajmuje się polityk. Każdy z tych dialogów stawia czytelnikowi przed oczami grecki świat jak żywy.

Przecież powiadam, że się na niczym innym nie rozumiem, tylko na miłości.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Plato

Filozof grecki, Ateńczyk, twórca tradycji intelektualnej znanej jako platonizm. Sformułował podstawy idealizmu i racjonalizmu, a poprzez swą działalność literacką i pedagogiczną wprowadził takie zagadnienia jak teoria dobra, metoda dialektyczna, teoria idei, teoria sprawiedliwości czy matematyczna teoria atomów. Twórca metafory jaskini, opisującej relację pozorów dziedziny cieni do prawdy dziedziny słońca, którą można odkryć dopiero po dokonaniu odwrócenia od cieni i wyjściu z jaskini. Platon założył w Atenach Akademię, która bywa uważana za pierwszą szkołę filozoficzną [>>] w historii Zachodu. On sam jest uznawany za fundatora zachodniej myśli politycznej, za jedną z najważniejszych postaci w historii filozofii, nauki i duchowości, a także za jednego z najważniejszych myślicieli w całej zachodniej tradycji intelektualnej. O skali wpływu Platona świadczy powiedzenie Whiteheada, wedle którego „najbezpieczniejszym ogólnym określeniem europejskiej tradycji filozoficznej jest to, że stanowi ona szereg przypisów do Platona”. „Platon jest fundatorem zachodniej tradycji filozoficznej w dwojakim sensie instytucjonalnym. Po pierwsze jest rektorem pierwszego uniwersytetu, a zatem inicjatorem filozofii jako działalności akademickiej. Po drugie kodyfikuje czyn, za sprawą którego, jak ujął to Cyceron, Sokrates ściągnął filozofię z nieba na ziemię, aby móc chodzić ulicami ludzkich miast”. Pierwotnie Platon pobierał nauki u heraklitejczyka Kratylosa, następnie został jednym z uczniów Sokratesa, którego uczynił główną postacią swoich dzieł. W późnym etapie twórczości znajdował się pod silnym wpływem pitagoreizmu. Jego myśl stanowi syntetyzujące zwieńczenie dokonań pierwszego okresu filozofii greckiej i otwiera zarazem okres klasyczny, silnie zdominowany przez Platona oraz jego ucznia Arystotelesa ze Stagiry. Akademia platońska stanowiła pierwowzór i źródło innych wielkich szkół: perypatetyckiej, stoickiej i epikurejskiej. Jego myśl istotnie wpłynęła na rozwój filozofii i teologii chrześcijańskiej, islamskiej i żydowskiej, stanowi także przedmiot wielosetletniej tradycji komentatorskiej i badawczej. Pisma Platona były przedmiotem zainteresowania filozofów i szkół nieomal wszystkich epok, szczególnie medioplatoników, neoplatoników, Augustyna z Hippony, szkoły z Chartres, platoników florenckich i humanistów, romantyków i idealistów niemieckich, Nietzschego i Heideggera. Wzrost popularności myśli Platona oraz istotne postępy w badaniach nad jego tekstami zbiegały się z ważnymi przełomami w historii filozofii i nauki, szczególnie w okresie renesansu we Włoszech oraz w oświeceniu i romantyzmie niemieckim. Jego metaforę jaskini eksploatuje późniejsza filozofia i kultura aż po XX-wieczną teorię krytyczną, teorię alienacji człowieka, egzystencjalny dyskurs autentyczności, psychoanalizę, czy nawet popkulturę, czego przykładem są filmy Matrix, Oni żyją oraz twórczość Billa Hicksa. Jego dialogowi filozoficznemu Kratylos przypisuje się znaczenie językoznawcze, gdyż porusza on problematykę związku między słowami a treściami oznaczanymi. Platon bywa uważany za założyciela etymologii. Platon to również wybitny prozaik; autor dialogów filozoficznych cechujących się wysokim kunsztem pod względem formy i treści, w których zawarł część swej nauki. Poza dialogami autor listów, stanowiących jedno z głównych źródeł, na podstawie których rekonstruuje się jego życiorys. Pozostała twórczość Platona była przekazywana wyłącznie ustnie i stąd określa się ją mianem tzw. nauk niepisanych. W przeciwieństwie do większości dzieł literatury starogreckiej, pisma Platona zachowały się do czasów nowożytnych nieomal bez uszczerbku. Są to także pierwsze w pełni zachowane teksty zachodniej tradycji filozoficznej.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/20427/platon

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: