Historia tajnej organizacji zawodowych morderców, działających w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych na całym świecie, głównie w Paryżu, Nowym Jorku, Palermo i Moskwie. Dynamiczna akcja, porywająca, wielowątkowa fabuła, sensacyjne przygody, wyraziste charaktery i niezapomniani bohaterowie. Powieść nawiązująca do najlepszych tradycji literatury sensacyjnej.
Jacek Dąbała ur. 22 sierpnia 1959 w Warszawie - polski specjalista w zakresie mediów i literatury; profesor na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kierownik Katedry Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Wydziale Nauk Społecznych KUL. Życiorys
Ukończył filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim 1983 i scenariopisarstwo w PWSFTViT w ?odzi 1989. Rozprawę doktorską obronił na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie 1993; habilitacja w 2005 roku UMCS.
Pracę w mediach rozpoczął po wygraniu konkursu na prezentera [>>] radiowo-telewizyjnego w 1987 roku. W latach 1987-1988 współpracował jako dziennikarz z różnymi redakcjami Radia Lublin. W latach 1989-2002 pracował jako redaktor w TVP S.A., w Oddziale w Lublinie. Prowadził „na żywo” wiele programów, poczynając od rozrywkowych i kulturalnych, a kończąc na studiach wyborczych. Był wydawcą i prezenterem programów informacyjnych i całodziennych. Realizował także reportaże, filmy dokumentalne, informacje do serwisów informacyjnych newsy i teledyski. Jest posiadaczem prezenterskiej karty ekranowej. Pracował także jako lektor przy rożnych produkcjach telewizyjnych. W latach 2002-2007 adiunkt w Zakładzie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UMCS.
Od 1 października 2007 profesor KUL; ; od 2009 r. także profesor Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania Warszawa na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna. Prowadzi zajęcia m.in. z zakresu szeroko rozumianej komunikacji medialnej literatura-film-media. Jako badacz i wykładowca interesuje się aksjologią mass mediów, warsztatem dziennikarskim i gatunkami dziennikarskimi, teorią i praktyką creative writing, analizą dzieła medialnego, współczesną literaturą światową i polską, dramaturgią w komunikacji medialnej, teorią literatury, retoryką dziennikarską oraz sztuką autoprezentacji w telewizji. Wykładał m.in. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie m.in. Studium Literacko-Artystyczne i w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie.
Jest współautorem scenariusza do filmu „Młode wilki” 1995. Opublikował dziewięć powieści m.in. „Telemaniak”, Prawo śmierci, „Pieszczochy losu”, „Diabelska przypadłość”, "Złodziej twarzy", "Ryzykowny pomysł" i "Największa przyjemność świata" oraz tragifarsę polityczną „Mechanizm”. Za powieść "Pieszczochy losu" otrzymał w 1997 Nagrodę Literacką im. B. Prusa. Uzasadnienie jury brzmiało: "za odwagę w podejmowaniu skomplikowanych problemów współczesności w konwencji ironiczno-groteskowej i znakomite opanowanie warsztatu pisarskiego". Napisał monografię wybitnego polskiego conradysty emigracyjnego „Wit Tarnawski jako krytyk literacki” oraz opracował pierwszy w Polsce wybór tekstów krytycznych Tarnawskiego - „Uchwycić cel”. Opracował także „Antologię polskiej krytyki literackiej na emigracji 1945-1985”.
Jest autorem książki - w ramach retoryki dziennikarskiej - na temat sztuki pisania, pt. „Tajemnica i suspens. Wokół głównych problemów creative writing” 2004. Drugie wydanie tej książki, zmienione i uzupełnione, ukazało się pod tytułem: "Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej" 2010.
Opublikował podręcznik z dziedziny dziennikarstwa telewizyjnego, pt. "Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji" 2011.
Problematykę warsztatowo-aksjologiczną w mediach także w kontekście literackim zarysował w książce "Horyzonty komunikacji medialnej" 2006. Artykuły i recenzje drukował m.in. w "Zeszytach Prasoznawczych", "Studiach Medioznawczych", „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Literackim”, „Więzi”, „Odrze”, „Kresach”, „Tygodniku Powszechnym”, „Twórczości”, „Rzeczpospolitej”, „Akcencie”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Ethosie”, „Annales UMCS” i „W drodze”.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz członkiem Polskiej Akademii Filmowej.
Wydawnictwo storybox.pl wydało w formie audiobooków dwie jego książki sensacyjne: "Złodziej twarzy" czyta: Włodzimierz Press i "Ryzykowny pomysł" czyta: Adam Ferency.
W 2008 ukazała się dziewiąta powieść swinging thriller, pt. "Największa przyjemność świata", a w 2009 zmienione wydanie powieści „Diabelska przypadłość”.
Był autorem felietonów z cyklu "Podglądy medialne", w ramach programu publicystycznego "O co chodzi?" na antenie TVP Info. W latach 2008 - 2010 był komentatorem problematyki społeczno-polityczno-medialnej w Radiu Lublin. Komentuje problematykę medialną m.in. w „Rzeczpospolitej”, miesięczniku "Press" oraz telewizji "Polsat". W styczniu 2011 roku na antenie Radia Lublin została wyemitowana w odcinkach powieść pt. "Pieszczochy losu".
Logowań na konto: 408022
