Po zachodzie słońca otaczający nas świat staje się dziwnym i przerażającym miejscem; z każdą przemijającą chwilą zaciera się niewidoczna granica między realnością a szaleństwem...
Odpowiedzialność:
Stephen King ; z angielskiego przełożył Andrzej Szulc.
Willa; Piernikowa dziewczyna; Sen Harveya; Miejsce obsługi podróżnych; Rower stacjonarny; Rzeczy, które po sobie zostawili; Dzień rozdania świadectw; N. Kot z piekła rodem; "New York Times" w cenie promocyjnej; Niemowa; Ayana; Bardzo trudne położenie.
Adres wydawniczy:
Warszawa : Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz, 2013.
Amerykański powieściopisarz, głównie literatury grozy. W przeszłości publikował pod pseudonimem Richard Bachman, raz jako John Swithen.
Uczęszczał do Durham Elementary School i Lisbon Falls High School w stanie Maine. Studiował anglistykę na University of Maine w Orono. Od drugiego roku pisał felietony do gazety studenckiej. Wraz z ukończeniem studiów nabył prawo do nauczania języka angielskiego na poziomie licealnym. Uczył angielskiego w Hampden Academy w Hampden stan Maine. Był również trenerem drużyny syna Owena Bangor West Team i poprowadził ją do Mistrzostw Małej Ligi [>>] stanu Maine w roku 1989.
W książce „Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika” dokonał analizy swojego warsztatu. Wierzy, że dobra książka nie może powstać całkowicie „świadomie”, ale nie może też być napisana „od ręki”. Często zaczyna pisać książkę, nie wiedząc, jak ją skończy. Wspomina, że będąc w połowie pisania serii „Mroczna Wieża”, mając prawie 30-letnie doświadczenie pisarskie, otrzymał list od kobiety chorej na raka, która prosiła, by zdradził jej zakończenie, bo prawdopodobnie nie doczeka publikacji ostatniego tomu. Wtedy dopiero zdał sobie sprawę, że nie wie, jak ten cykl się skończy. Wierzy w swój styl pisarski i twierdzi, że najlepsze rzeczy pisze, kiedy nie ma żadnego planu.
King jest lubiany za swoją wnikliwość, kontynuacje introspekcji; wiele powieści, które z pozoru wydają się niezwiązane ze sobą, łączą drugoplanowi bohaterowie, fikcyjne miasta albo odniesienia do wydarzeń z poprzednich książek. Jego książki są pełne odniesień do amerykańskiego folkloru i kultury, z których wyciąga mroczne wątki i wokół nich buduje powieści. Wielu jego bohaterów musi stoczyć walkę ze swoim strachem, ze swoimi słabościami. Częstymi tematami w jego twórczości są: zbrodnie, wojny szczególnie wojna wietnamska, przemoc, zdolności paranormalne i rasizm. Jest również lubiany za swój nieformalny język; często odwołuje się do „stałych czytelników” albo „przyjaciół z sąsiedztwa”, co uprzyjemnia lekturę.
Jego książki sprzedały się w nakładzie przekraczającym 350 milionów egzemplarzy, co czyni go jednym z najbardziej poczytnych pisarzy na świecie. Jest autorem horrorów, które przeszły do klasyki gatunku, np. „Lśnienie”, „Smętarz dla zwierzaków”, „Miasteczko Salem”, „Podpalaczka”. Nie ogranicza się do jednego gatunku, czego przykładem są: „Cztery pory roku”, „Zielona mila”, „Oczy smoka”, „Bastion” oraz 8-tomowy cykl powieści fantastycznych „Mroczna Wieża”.
Jest wielokrotnym zdobywcą Nagród Brama Stokera i British Fantasy Award. W 2003 roku został odznaczony prestiżowym Medalem za Wybitny Wkład w Literaturę Amerykańską Medal for Distinguished Contribution to American Letters, DCAL przez National Book Foundation, a w 2014 – Narodowym Medalem Sztuki.
Truizmem jest stwierdzenie, że King potrafi pisać. Potrafi, i to jak !
Nawet banalna akcja może stać się dla czytelnika fascynującą przygodą. A nawet akcja rozgrywająca się się w cuchnącej toalecie. To ostatnie opowiadanie to, chciałoby się powiedzieć - wisienka na torcie tego tomu opowiadań, mimo obrazowo opisanej obrzydliwości. Nie wszystkie opowiadania w tej książce są równie dobre, są i słabsze, rozczarowujące, ale i tak się nie nudziłam czytając. Warto.
Lamika
Posty: 608
Wysłany: 2021-03-24 11:16:05
Truizmem jest stwierdzenie, że King potrafi pisać. Potrafi, i to jak !
Nawet banalna akcja może stać się dla czytelnika fascynującą przygodą. A nawet akcja rozgrywająca się się w cuchnącej toalecie. To ostatnie opowiadanie to, chciałoby się powiedzieć - wisienka na torcie tego tomu opowiadań, mimo obrazowo opisanej obrzydliwości. Nie wszystkie opowiadania w tej książce są równie dobre, są i słabsze, rozczarowujące, ale i tak się nie nudziłam czytając. Warto.