Lokal dla awanturnych to pierwsza publicystyczna książka Witolda Gadowskiego. Dziennikarz nie lubi zbyt wiele mówić, a więc zamieszczone tu teksty są krótkie i sążniste. Nie ma w nich mizdrzenia się i owijania w bawełnę. Gadowski jest niezależny i nie do kupienia, i takie są też jego teksty. "Pisałem te teksty dla pełnokrwistych facetów i kobiet. Nie bawię się w kotka i myszkę z
wpływowymi salonami, za nic mam fochy mniemanych wielkości. Bo w ogóle - poza prawdą - niewiele mnie już obchodzi. Nigdy z nikim się nie układałem i nie przedkładam dobrego wychowania ponad szczerość. Pamiętajcie jednak, że czytacie na własną odpowiedzialność".
Ukończył psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 80. był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów i twórcą podziemnego klubu politycznego „Okop”. Członek założyciel Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.
Dziennikarz „Czasu Krakowskiego” i reporter śledczy „Gazety Polskiej”. W latach 90. korespondent wojenny na Bałkanach. Organizator konwojów z pomocą dla ofiar wojny w Kosowie. W 1991 kandydował do Sejmu z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, a w 1993 z listy Ruchu dla Rzeczypospolitej.
W latach 2000–2002 dyrektor Wydziału [>>] Informacji Urzędu Miasta Krakowa i rzecznik prasowy prezydenta miasta Krakowa Andrzeja Gołasia.
Wieloletni dziennikarz telewizji TVN, gdzie był reporterem programu „Superwizjer”. Od 1 stycznia 2007 do 20 stycznia 2009 dyrektor krakowskiego oddziału Telewizji Polskiej. Jeden z pomysłodawców widowiska publicystycznego Cienie PRL-u emitowanego od 2008 w TVP1 oraz Małopolskiej Nagrody Filmowej „Trzy Korony Małopolski” edycja I – 2008, edycja II – 2009.
Do maja 2010 pracował w TVN w Krakowie. Wraz z Przemysławem Wojci wskim zrealizował cykl reportaży pt. „Tragarze śmierci”, opowiadający o współczesnym terroryzmie. Był jednym z autorów m.in. wywiadów z Iliczem Ramirezem Sanchezem, zwanym „Carlosem” lub „Szakalem” oraz jego żoną wraz z Przemysławem Wojci wskim i Beatą Biel, z Hansem Joachimem Kleinem, z jedną z założycielek RAF – Astrid Proll, jednym z przywódców Drugiej Generacji RAF Peterem-Juergenem Boockiem, oraz z córką Ulrike Meinhof. Rozmawiał także z francuskim sędzią Jeanem-Louisem Bruguière. Współrealizował dwa reportaże o powiązaniach Abu Nidala z Polską. Równocześnie powstała napisana wraz z Przemysławem Wojci wskim książka pt. „Tragarze śmierci. Polskie związki ze światowym terroryzmem”, wydana w kwietniu 2010 r.
Od 10 maja do 12 października 2010 dyrektor TVP1.
Wykładowca reportażu na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II, dawniej Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna.
Autor opowiadań, wierszy, piosenek, publicysta internetowy na: Salon24, stefczyk.info. Pierwszą swoją powieść „Wieża komunistów” wydał w 2012. Oparta na historii FOZZ, chronologicznie druga część tryptyku. Pierwsza część, „Smak wojny” premiera: 2013, jak zapewnia autor, jest „powieścią awanturniczą” opisującą losy Andrzeja Brennera w czasie wojny w dawnej Jugosławii – w Kosowie, „…trzecia będzie o Smoleńsku. Chciałbym, żeby ten cykl zakończył się bardzo aktualnie, zmierzeniem się głównego bohatera z tym wszystkim z czym my też się mierzymy – zapowiada autor”. Publikował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Wprost”, „Dzienniku Polskim” i polonijnych gazetach emigracyjnych. Autor dwóch książek publicystycznych „Lokal dla awanturnych” i „Krew nie woda”. wydanych przez wydawnictwo „Replika”.
Zdecydowany krytyk rządów PO i PSL, spotkał się z krytyką, gdy zaatakował liderów Platformy Obywatelskiej. Publicysta krytykuje również działalność polityczną prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego, jego obecnych i byłych współpracowników, Magdaleny Sroki, prezes Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w latach 2015–2017.
Prowadzi na portalu internetowym YouTube program publicystyczny w formie komentarzy dotyczących aktualnej sytuacji politycznej i społecznej w Polsce i na świecie. Od grudnia 2012 współpracownik czasopisma „W Sieci”. Wraz z Maciejem Grabysą reżyser pierwszego w Polsce dokumentu opowiadającego o międzynarodowym rynku handlu ludzkimi organami.
Od września 2016 był autorem i gospodarzem programu „?owca smoków” w TVP1. Zakończył następnie współpracę z TVP1 w wyniku konfliktu z prezesem TVP Jackiem Kurskim. Obecnie prowadzi w Radiu WNET audycję poranną. Od 2017 jest wiceprezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.