Ironiczne, dygresyjne i niezmiennie aktualne zapiski Józefa Hena cieszą się niesłabnącym od kilku dekad uznaniem czytelników. Ostatni wpis zrobił zaledwie kilka tygodni przed publikacją książki. Począwszy od 2014 roku, aż do pierwszych tygodni roku 2016, śledzimy aktualne wydarzenia polityczne i kulturalne oczami nestora polskiej diarystyki, biografistyki i beletrystyki. W styczniu 2011 roku pisał: "Doświadczenie
Dziennika podszeptuje, że warte utrwalenia są wydarzenia na pozór nieważne, ot błahostki. One kiedyś opowiedzą o życiu, codzienności, o zmaganiu się z inercją, z poczuciem bezsensu...". Z jakimi uczuciami Józef Hen wkracza w dziesiątą dekadę swojego życia? Kogo musiał pożegnać, a dla kogo zrobić miejsce w swoim życiu? Odpowiedzi znajdziemy w Powrocie do bezsennych nocy - dziennikach Józefa Hena z lat 2014-2016.
Józef Hen, wÅ‚aÅ›ciwie Józef Henryk Cukier ur. 8 listopada 1923 w Warszawie – polski pisarz, publicysta, dramaturg, scenarzysta i reportażysta żydowskiego pochodzenia. UrodziÅ‚ siÄ™ w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako syn Rubina Cukiera 1891-1945 i Ewy z domu Gampel 1894-1975. WychowywaÅ‚ siÄ™ na warszawskim Muranowie, gdzie również chodziÅ‚ do szkoÅ‚y. ZadebiutowaÅ‚ w MaÅ‚ym PrzeglÄ…dzie w 1932; zetknÄ…Å‚ siÄ™ też z Januszem Korczakiem. Po wybuchu II wojny Å›wiatowej, w listopadzie 1939 uciekÅ‚ z Warszawy do Lwowa i wojnÄ™ spÄ™dziÅ‚ w ZwiÄ…zku Radzieckim. PracowaÅ‚ przy budowie szosy [>>] koÅ‚o Kijowa, a potem trafiÅ‚ do Samarkandy w Uzbekistanie. Pomimo dobrej formy fizycznej nie zostaÅ‚ przyjÄ™ty do armii Andersa[1]. W 1944 wstÄ…piÅ‚ do Wojska Polskiego. ByÅ‚ korespondentem wojennym, opublikowaÅ‚ też pierwszy wiersz Å?ódź wierna, tÅ‚umaczony potem m.in. na chiÅ„ski w piÅ›mie GÅ‚os Å»oÅ‚nierza. W czasie wojny straciÅ‚ ojca, zabitego w 1945 w Buchenwaldzie, brata Mojżesza ur. 1920, który zaginÄ…Å‚ w ZSRR oraz siostrÄ™ MirkÄ™ 1917-1942, zabitÄ… przez UkraiÅ„ców na WoÅ‚yniu[2]. WojnÄ™ przeżyÅ‚y matka i siostra Stella ur. 1915. W 1944 zmieniÅ‚ nazwisko na Hen. Zaraz po wojnie byÅ‚ redaktorem tygodnika Å»oÅ‚nierz Polski. UkoÅ„czyÅ‚ szkoÅ‚Ä™ oficerów i dosÅ‚użyÅ‚ siÄ™ stopnia kapitana; sÅ‚użbÄ™ zakoÅ„czyÅ‚ w 1952. Już w 1947 opublikowaÅ‚ pierwszÄ… książkÄ™ Kijów, Taszkent, Berlin. Dzieje włóczÄ™gi, która zostaÅ‚a uznana za obiecujÄ…cy debiut. PisaÅ‚ reportaże, nowele, opowiadania, prozÄ™ historycznÄ… i powieÅ›ci dla dorosÅ‚ych i mÅ‚odzieży, a także scenariusze filmowe, które niekiedy też reżyserowaÅ‚, m.in. Autobusy jak żółwie. Na podstawie jego utworów nakrÄ™cono na poczÄ…tku lat 60. m.in. filmy Krzyż Walecznych, Nikt nie woÅ‚a, KwiecieÅ„ oraz Prawo i pięść. Później sfilmowano też Crimen. ByÅ‚ także autorem scenariusza serialu historycznego Królewskie sny, opublikowanego później także w wersji książkowej. OpublikowaÅ‚ też m.in. na Å‚amach tygodnika Åšwiat. W latach 1967-69 byÅ‚ zajadle atakowany przez Å›rodowisko tzw. "partyzantów". NawiÄ…zaÅ‚ wówczas współpracÄ™ z paryskÄ… "KulturÄ…" Jerzego Giedroycia, w której opublikowaÅ‚ trzy opowiadania pod pseudonimem Korab "Western", "Oko Dajana", "Bliźniak". WydaÅ‚ m.in. powieść dla dzieci BitwÄ™ o Kozi Dwór 1955, nawiÄ…zujÄ…cÄ… częściowo do ChÅ‚opców z Placu Broni Molnára, powieść wojennÄ… KwiecieÅ„1960, dwie autobiograficzne powieÅ›ci tworzÄ…ce cykl "Teatr Heroda" o dojrzewaniu tuż przed II wojnÄ… Å›wiatowÄ… i podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku "Przed wielkÄ… PauzÄ…" i "Opór", liczne zbiory opowiadaÅ„, w tym Krzyż Walecznych 1964, literaturÄ™ historycznÄ… Crimen. Opowieść jarmarczna 1975 oraz tomy esejów Nie bojÄ™ siÄ™ bezsennych nocy 1987 i wspomnieÅ„ Nowolipie 1991. InnÄ… pozycjÄ… w jego dorobku sÄ… beletryzowane biografie, wÅ›ród nich Ja, MichaÅ‚ z Montaigne 1978 – panorama XVI-wiecznej Europy ujÄ™ta na tle życiorysu francuskiego pisarza, myÅ›liciela i eseisty Michela de Montaigne, oraz BÅ‚azen - wielki mąż 1998 – obszerny szkic postaci i wielostronnej dziaÅ‚alnoÅ›ci Tadeusza Boya-Å»eleÅ„skiego, przetykany refleksjami autora na temat epoki, która byÅ‚a jego dzieciÅ„stwem powieść ta miaÅ‚a już trzy wydania. Hen przez lata doczekaÅ‚ siÄ™ kilkunastu tÅ‚umaczeÅ„, w tym na czeski, niemiecki, francuski i rosyjski. Przez dÅ‚ugie lata do 1982 byÅ‚ dziaÅ‚aczem ZwiÄ…zku Literatów Polskich. ByÅ‚ też czÅ‚onkiem komitetu wyborczego WÅ‚odzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005. Jest czÅ‚onkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Warszawie. Z małżeÅ„stwa z IrenÄ… z domu Lebewal ur. 1922 ma dwoje dzieci: MagdalenÄ™ ur. 1950 i Macieja ur. 1955.
Ironiczne, dygresyjne i niezmiennie aktualne zapiski Józefa Hena cieszą się niesłabnącym od kilku dekad uznaniem czytelników. Ostatni wpis zrobił zaledwie kilka tygodni przed publikacją książki. Począwszy od 2014 roku, aż do pierwszych tygodni roku 2016, śledzimy aktualne wydarzenia polityczne i kulturalne oczami nestora polskiej [...]