Biblioteka Publiczna

Wojna w przestworzach : powieść z niedalekiej przyszłości

Autor: Wells, Herbert George

   Notka biograficzna  

Bohaterem książki jest Bert Smallways, entuzjasta baloniarstwa, mieszkający na angielskiej prowincji w pierwszej dekadzie XX w. Przypadkowo pojawia się nad tajną bazą niemieckiej flotylli sterowcowej w przeddzień jej wyprawy wojennej przeciwko USA. Niemcy planują prewencyjny atak, aby przejąć kontrolę w powietrzu, zanim Amerykanie nie zbudują własnej floty powietrznej. Równocześnie dochodzi do wybuchu wojny między USA a

sojuszem Chin i Japonii...

Powieść powstała w 1907 roku, wydana po raz pierwszy w 1908 roku, jest wizjonerską wizją wojny totalnej prowadzonej przy pomocy sił powie­trznych, pancernych, dalekosiężnej artylerii, gdzie całe rejony przemysłowe i miasta legną w gruzach.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Wells, Herbert George

Hugo Gernsback, autor określenia science fiction, definiując je i określając program swojego pisma SF napisał, że chodzi mu o ta­kie opowieści, jakie tworzyli Jules Verne, Edgar Allan Poe i Herbert George Wells. Wells był najbardziej poważanym pisarzem z tej trójki swoje najsłynniejsze po­wieści fantastyczne napisał zresztą w pier­wszych dziesięciu latach kariery, potem zwrócił się w stronę powieści obyczajowej i historyczno-politycznej; pisarstwo przy­niosło mu nie tylko sławę, ale i bogactwo, był podziwiany przez czytelników całego świata, przez takich pisarzy [>>] jak T. S. Elliot czy Joseph Conrad. Herbert George Wells urodził się 21 wrześ­nia 1866 roku w Bromley hrabstwo Kent w ubogiej rodzinie. Ojciec pracował w ogrodnictwie i dorabiając grą w krykieta, a gdy to nie wystarczało matka Wellsa musiała znaleźć pracę jako przełożona służby w majątku Up Park. Skomplikowane złamanie i długotrwałe unieruchomienie w gipsie spowodowało, że chłopiec zetknął się z książkami, których w majątku było wiele i ten przypadek odmie­nił jego życie. W szkole podstawowej młody Wells dał się poznać jako pilny uczeń, dał też wyraz swoim literackim zainteresowaniom redagując szkolną gazetkę; niestety, trudna sytuacja fi­nansowa rodziny zmusiła go do podjęcia pra­cy zarobkowej. W wieku 14 lat terminował już w sklepie w zawodzie sukiennika, przez pe­wien czas pracował też jako pomocnik farma­ceuty w aptece. Samokształcąc się uzyskał w tym czasie kwalifikacje pomocnika pedagoga w wiejskiej szkole w Wookkey. Tu znacznie powiększył swoją wiedzę w takich dziedzinach jak geolo­gia, chemia czy matematyka. Na egzaminach uzyskiwał najwyższe noty, zaproponowano mu więc stypendium w Normal School of Science, gdzie wykładał biologię wielki propa­gator darwinizmu Tomasz Huxley. Stypen­dium angielskie władze oświatowe stawiały wówczas nieśmiało na kształcenie przyszłych pedagogów nauk ścisłych, zdominowanych przez pedagogów niemieckich było bardzo skromne, Wells żył w warunkach skrajnego ubóstwa. Cały czas rozwijał swoje zaintereso­wania, redagując studencki „Science Schools Journal”, w nim właśnie ukazała się w 1988 roku Wells miał 22 lata pierwsza i surowa we­rsja Wehikułu czasu. Z uczelni Wells musiał zrezygnować osią­gał słabe wyniki w przedmiotach, które go nie interesowały i podjął pracę w szkole w Wrexham. Skończyło się to dlań dość pe­chowo, w trakcie zajęć sportowych doznał zmiażdżenia nerki, a przy okazji leczenia stwierdzono początki gruźlicy. Po okresie re­konwalescencji Wells wrócił do Londynu, gdzie w latach 1890-1893 pracował w szkole korespondencyjnej przygotowującej do egza­minów testowych w innych szkołach. Z tej pracy zrodziła się pierwsza publikacja książkowa Wellsa – „Podręcznik biologii” 1893. Jego sytuacja finansowa poprawiła się, w 1891 roku poślubił daleką kuzynkę, Izabelę Ma­rię. Stosunki między małżonkami nie układały się dobrze, a gdy Wells poznał na zajęciach szkolnych Amy Catherine Robbins, rozszedł się z żoną i od 1894 roku rozpoczął życie z Amy w niezalegalizowanym związku. Rozwijająca się choroba płuc zmusiła go do zrezygnowania z pracy w szkole; podjął wówczas trudną decyzję wyżycia jedynie z pi­sarstwa. Jego artykuły filozoficzne, a później zwykłe dziennikarskie teksty o życiu i codzienności zyskały mu pewien rozgłos i uznanie. Wrócił też do pomysłu Wehikułu czasu, który opublikował wreszcie w 1895 roku.

Źródło: encyklopediafantastyki.pl

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: