Historia i utopia
Tytuł oryginału: "Histoire et utopie, ".
Emil Cioran (1911-1995), opuściwszy w 1937 roku Rumunię na zawsze i wiodąc przez długi czas w Paryżu żywot abnegata i rowerzysty-amatora, w latach pięćdziesiątych wrócił do pisania i zaczął zyskiwać międzynarodową sławę. Historią i utopią (1960) zwrócił na siebie uwagę jako sarkastyczny komentator politycznej historii człowieka. Sześć obszernych esejów tego tomu
daje wyraz wszystkiemu, z czego Cioran jest znany. Polityczny sarkazm jest niewątpliwie gorzkim echem młodzieńczej fascynacji i rozczarowania faszyzmem. Mizantropia i ironia biorą tu na warsztat fazę historii politycznej z komunizmem i tradycją utopijną. Autor, choć na przykład wypowiada proroctwa o przyszłości Rosji, mniej interesuje się doraźną polityką niż polityczną "mentalnością" ludzkości gotowej ulec zniewoleniu przez utopię, potępiającej to, w czym Cioran prowokacyjnie upatruje twórczej mocy: tyranów i zemstę. Jak zawsze czytelnik staje przed dylematem, czy chodzi tu o swoisty eksperyment myślowy, o pytanie, jak daleko można posunąć myśl w destrukcji tego, co ludzkość uważa za przyjęte wartości, czy też o rzeczywiste przekonania i wizje outsidera-demaskatora.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Emil Cioran ; przeł. i posł. opatrzył Marek Bieńczyk. |
Hasła: | Historiozofia Utopia Opracowanie |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Aletheia, 2008. |
Opis fizyczny: | 210, [1] strona ; 20 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Publikacje naukowe. |
Dziedzina: | Historia |
Powstanie dzieła: | 1960 r. |
Twórcy: | Bieńczyk, Marek. (1956- ). Tłumaczenie |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
- O dwóch typach społeczeństwa
- Rosja i wirus wolności
- W szkole tyranów
- Odyseja urazy
- Mechanizm utopii
- Złoty wiek
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Cioran, Emil
Rumuński filozof, teoretyk nihilizmu i eseista piszący przede wszystkim w języku francuskim.
Mówił o sobie: „Nie mam narodowości. To wygodny status dla intelektualisty.”
Pisma Ciorana, wnikliwe i dogłębnie przeżyte, przesiąknięte są pesymizmem, z którego, paradoksalnie, można czerpać siłę. Ból, cierpienie, bezsens istnienia i balansowanie na krawędzi między życiem i samobójstwem – a jednak życie.
Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/30278/emil-cioran