Manaraga : powieść
W naszym środowisku mówi się: ten kucharz dobrze czyta. Ja czytam przyzwoicie. A to oznacza, że strony płoną jedna po drugiej, czarują klientów, mięso skwierczy, oczy błyszczą, gaża rośnie. Wszakże książka to cały świat, chociaż na zawsze miniony.
Jest rok 2037, ludzkość drukuje już tylko banknoty, a książki można znaleźć wyłącznie w muzeach. Ale
są wybrańcy, którzy wciąż je CZYTAJĄ. Jednak CZYTAĆ oznacza teraz palić bezcenne pierwodruki. Nie bezmyślnie: milionerzy, gangsterzy, nowe elity urządzają sobie zakazane uczty, na których spożywają jesiotra grillowanego na Dostojewskim, krewetki na Czechowie, antrykoty na Gogolu albo gołąbki na Achmatowej. Jako pierwszy spłonął "Finneganów tren" Joyce’a, skradziony z British Museum, i zapoczątkował nowe zjawisko: book’n’grill.
Géza Jasnodworski, mistrz kulinarno-literackich perwersji, musi działać w głębokiej konspiracji, bo za grillowanie na książkach grozi więzienie albo śmierć. Ale zagrażają mu nie tylko służby specjalne zachodniej cywilizacji, która próbuje podnieść się po niszczących wojnach religijnych, lecz również tajna organizacja fałszerzy książek z siedzibą na uralskiej górze Manaraga.
Odpowiedzialność: | Władimir Sorokin ; przełożyła Agnieszka Lubomira Piotrowska. |
Hasła: | Dystopia Powieść Fantastyka Literatura rosyjska |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Agora, 2018. |
Opis fizyczny: | 246, [2] strony ; 22 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Powstanie dzieła: | 2018 r. |
Twórcy: | Piotrowska, Agnieszka Lubomira. Tłumaczenie |
Powiązane zestawienia: | Nie pamiętam tytułu, ale okładka była CZERWONA |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Sorokin, Vladimir Georgievič
Władimir Georgijewicz Sorokin ros. Владимир Георгиевич Сорокин. Urodził się 7 sierpnia 1955 roku w miasteczku Bykowo niedaleko Moskwy. Debiutował w wieku 17 lat w czasopiśmie "Za kadry nieftianikow". Obecnie jest uznawany za jednego z trzech czołowych rosyjskich postmodernistów obok Wiktora Pielewina i Wiktora Jerofiejewa. Autor opowiadań, scenariuszy filmowych, dramatów i powieści, m.in. "Norma, Tridcataja lubow’ Mariny", "Sierdca czetyrioch", "Gołuboje sało" "Błękitna słonina", "Lod" "Lód" i "Oczeried" "Kolejka". Jego literatura przez wielu jest uznawana [>>]