Czas nieprzewidziany : długa rozprawa bez pana, wójta i plebana : rozmowa-rzeka
Czas nieprzewidziany to skarbnica wiedzy o polskiej kulturze ostatnich dekad, katalog kluczowych dla polskiej humanistyki nazwisk, zbiór smacznych anegdot i szczegółowa mapa intelektualnych kamieni milowych polskiej nauki. Imponująca wiedza Głowińskiego, erudycja i językowe wyczucie sprawiają, że rozmowa urasta do rangi przewodnika po Polsce - jej niezabliźnionych ranach, kompleksach, ale też pięknie i sile.
Dopóki
się jeszcze zachowało pewną świeżość umysłu, dopóty starość, zwłaszcza jeśli się żyje na pewnym poziomie, jest do zniesienia. Mnie jest bliższe pierwsze stanowisko - optymistyczne. Wynika to w jakiejś mierze z mojej biografii, uważam bowiem, że mam życie darowane; po latach Zagłady, pobycie za murami getta, ukrywaniu się, ceni się życie.
[Michał Głowiński]
Odpowiedzialność: | Michał Głowiński, Grzegorz Wołowiec. |
Hasła: | Głowiński, Michał (1934- ) Literaturoznawcy Kultura Polska Wywiad rzeka Publikacje popularnonaukowe Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wielka Litera, copyright 2018. |
Opis fizyczny: | 494 strony ; 21 cm. |
Uwagi: | Drugi podtytuł według okładki. Indeks. |
Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. |
Dziedzina: | Literaturoznawstwo Kultura i sztuka Historia |
Twórcy: | Wołowiec, Grzegorz. Wywiad |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Głowiński, Michał
Urodzony: 4 listopada 1934 Polski teoretyk literatury i znawca nowszych dziejów literatury polskiej, autor lektur polonistycznych, a także prozy wspomnieniowej i esejów. Autor licznych prac poświęconych językowi w czasach PRL, szczególnie zjawisku nowomowy. Profesor Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, członek PAU. Jest jednym z uratowanych dzieci z warszawskiego getta przez Irenę Sendlerową. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1955 roku uzyskał stopień magistra. Debiutował w 1954 roku, recenzją [>>]