PamiÄ™tnik inteligenta : historie wesoÅ‚e, a ogromnie przez to smutne "Historie wesołe, a ogromnie przez to smutne "
Autor: Rakowiecki, Jerzy
Notka biograficzna
Takiej książki jeszcze nie było: wspomnienia powstańca warszawskiego i aktora, panicza z dworu i dyrektora teatru, komedianta i inteligenta.
Wilhelmiego, Tadeusza Łomnickiego i Niny Andrycz - widzianych z bliska, opisanych bez pardonu, z ich tajemnicami, słabościami i kulisami ich sławy.
Zobacz peÅ‚ny opis Spis treÅ›ci: Moje szpargały Zapis z powstania warszawskiego Facecje i nie tylko Małe szkice do wielkich portretów. Zobacz spis treÅ›ci
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 113
Sygnatura: 792Numer inw.: 50301Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
schowek zamów
Wyp. nr 114
Sygnatura: 792Numer inw.: 70494Pozycja wypożyczona
Wypożyczona przez: 1061382024-06-07
schowek rezerwuj
Notka biograficzna: Rakowiecki, Jerzy Jerzy Rakowiecki ur. 30 października 1920 w Warszawie, zm. 19 stycznia 2003 w Warszawie – polski reżyser, aktor, uczestnik powstania warszawskiego.
Od 1944 roku studiowaÅ‚ na Wydziale Aktorskim podziemnego PaÅ„stwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. BraÅ‚ udziaÅ‚ w konspiracji, sÅ‚użąc w Armii Krajowej w I Obwodzie "Radwan" ÅšródmieÅ›cie OkrÄ™gu Warszawskiego AK - 1. Rejon - III zgrupowanie "Konrad" - 3. kompania - pluton 1138. ByÅ‚ uczestnikiem Powstania Warszawskiego. ZadebiutowaÅ‚ 22 marca 1945 roku rolÄ… ChochoÅ‚a w „Weselu" StanisÅ‚awa WyspiaÅ„skiego w reżyserii Jacka Woszczerowicza [>>] w Teatrze Wojska Polskiego w Å?odzi. W tym samym teatrze wystÄ…piÅ‚ w spektaklu „Lato w Nohant" JarosÅ‚awa Iwaszkiewicza w reżyserii Leonii JabÅ‚onkówny. NastÄ™pnie przeniósÅ‚ siÄ™ do Teatru Ziemi Pomorskiej w Toruniu, wystÄ…piÅ‚ w nim w kilku premierach, byÅ‚y to m. in. „Mąż i żona" Aleksandra Fredry jako Hrabia WacÅ‚aw w reżyserii Leonii JabÅ‚onkówny premiera 14 lutego 1946 i „Sen nocy letniej" Williama Szekspira jako Oberon w reżyserii Leonii JabÅ‚onkówny premiera 30 marca 1946. NastÄ™pne sezony spÄ™dziÅ‚ najpierw w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie rozpoczÄ…Å‚ pracÄ™ rolÄ… Antoniego Lickiego w spektaklu Józefa Korzeniowskiego „MajÄ…tek albo imiÄ™" w reżyserii Karola Borowskiego premiera 4 października 1946, a zakoÅ„czyÅ‚ spektaklem Jacquesa Companneza i Yvana Noe „Przyjaciel nadejdzie wieczorem" w reżyserii WÅ‚adysÅ‚awa Stomy premiera 29 kwietnia 1947, nastÄ™pnie w Teatrach Dramatycznych Teatr im. Juliusza SÅ‚owackiego w Krakowie, gdzie zagraÅ‚ m. in. w „Wieczorze Trzech Króli" Williama Szekspira Sebastian w reżyserii BronisÅ‚awa DÄ…browskiego premiera 27 wrzeÅ›nia 1947, w „Rewizorze" MikoÅ‚aja Gogola Chlestakow w reżyserii Janusza Warneckiego premiera 21 grudnia 1947 i „Archipelag Lenoir" Armanda Salacrou Wilhelm Robec-Lenoir w reżyserii Krystyny Zelwerowicz premiera 29 maja 1948. W sezonie 1948/1949 pracowaÅ‚ w warszawskim Teatrze RozmaitoÅ›ci, a tam wystÄ™powaÅ‚ m. in. w „Szelmostwach Scapina" Molièra jako Leander w reżyserii Józefa Wyszomirskiego premiera 12 października 1948 oraz w spektaklach takich reżyserów jak: Bohdan Korzeniewski, Gustawa BÅ‚oÅ„ska i DobiesÅ‚aw DamiÄ™cki. Sezon 1949/1950 - Teatr Nowy Scena Komediowo-Muzyczna, spektakle m. in.: „Oszust oszukany Volpone Bena Jonsona Leone w reżyserii Janusza Warneckiego premiera 1 listopada 1949 i „Mąż przeznaczenia" Bernarda Shawa w reżyserii Ireny Babel premiera 13 listopada 1949.
W lipcu 1950 roku po raz pierwszy asystował reżyserowi Ludwikowi René przy „Interwencji" Lwa Sławina w Teatrze Ateneum w Warszawie, a 1 czerwca 1952 zadebiutował jako reżyser teatralny w spektaklu „Ich czworo" Gabrieli Zapolskiej zrealizowanym w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
W 1953 roku ukończył Wydział Reżyserski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.
W latach 1957 – 1969 pracował jako „etatowy" reżyser w Teatrze Komedia w Warszawie. W latach 1960 – 1961 również jako reżyser w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Od 1 sierpnia 1961 do 30 września 1961 był reżyserem, a w latach 1961 – 1969 dyrektorem naczelnym i artystycznym w Praskim Teatrze Ludowym w Warszawie.
W latach 1969 – 1981 byÅ‚ reżyserem w Teatrze Polskim w Warszawie, a pomiÄ™dzy 1971 - 1972 reżyserem w Teatrze im. Stefana Jaracza w Å?odzi. W koÅ„cu wróciÅ‚ do Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, gdzie pracowaÅ‚ pomiÄ™dzy 1974 a 1975 rokiem. W teatrach dramatycznych jako aktor, adaptator, inscenizator, asystent reżysera, reżyser zrealizowaÅ‚ okoÅ‚o sto kilkanaÅ›cie spektakli.
Jako reżyser zrealizował kilka spektakli telewizyjnych, m. in. „Eskurial" Michela de Ghelderode premiera 23 maja 1957, „Antygonę" Jeana Anouilha premiera 21 sierpnia 1958 i „Kremlowskie kuranty" Mikołaja Pogodina premiera 7 listopada 1977.
W latach 1949 – 1981 współpracował z Teatrem Polskiego Radia. Zadebiutował jako asystent reżyserki Krystyny Zelwerowicz przy realizacji spektaklu „Pan Chopin opuszcza Warszawę" Janiny Siwkowskiej premiera 12 maja 1949. Jako samodzielny reżyser w zadebiutował spektaklem „Memento" Bolesława Prusa premiera 3 lutego 1950. Wyreżyserował prawie 150 słuchowisk. W tym jeden spektakl jako aktor, u Erwina Axera w "Kordianie" Juliusza Słowackiego. Ostatnią jego produkcją w Teatrze Polskiego Radia był spektakl „Czwartki ubogich" Romana Bratnego premiera 26 kwietnia 1981.https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Rakowiecki
Dodaj komentarz do pozycji: 
Logowań na konto: 408411
