Piastówny na tronach Europy
Córkom i siostrom Piastów kroniki nie zawsze poświęcały dostatecznie wiele uwagi, a jednak zajmowały one ważne miejsce w polityce ojców i braci. Ich małżeństwa były gwarancją sojuszy z Przemyślidami, Arpadami, Rurykowiczami, Askańczykami, Wittelsbachami i innymi dynastiami średniowiecznej Europy.
To one nadawały ton życiu kulturalno-religijnemu na dworach mężów, wychowywały przyszłych
władców, a niekiedy pośredniczyły w pertraktacjach między członkami nowej rodziny i Piastami.
Pozostawione przez przedwcześnie zmarłych mężów, nierzadko sprawowały rządy opiekuńcze w imieniu małoletnich synów.
Autorka, na tle skomplikowanych stosunków międzydynastycznych, ukazuje intrygujące portrety kobiet z dynastii Piastów: poczynając od legendarnych Białej Knegini i Świętosławy (Sygrydy Storrady), przez wpływowe - szczególnie w okresie wdowieństwa - osobistości pokroju pierwszej królowej Czech Świętosławy (Swatawy), słynącej z urody Ryksy Elżbiety czy potężnej Elżbiety Łokietkówny, po znane źródłom tylko pośrednio córki wielkich królów i mało znaczące ostatnie przedstawicielki rodu. Czternaście z nich, wliczając w to dwie koronowane władczynie Polski - Jadwigę kaliską i Jadwigę żagańską - zostało królowymi lub cesarzowymi. Były wśród nich Ryksa śląska - cesarzowa Hiszpanii, żona Alfonsa VII Imperatora, Anna świdnicka - cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego, czy Ryksa Bolesławówna - żona dwóch królów Szwecji i księcia nowogrodzkiego, a także matka króla Danii.
Obok portretów znanych i niemal zapomnianych Piastówien ważny element książki stanowi tło ich życia, na które składają się skomplikowane relacje między Piastami i wieloma znanymi rodami dynastycznymi ze Wschodu i z Zachodu. Dynastiami, z którymi Piastowie z równą pasją walczyli i zawierali przyjaźnie, którym oddawali swoje córki i od których chętnie brali żony.
Odpowiedzialność: | Barbara Faron. |
Hasła: | Piastowie (ród) Kobieta Władcy Polska Europa Biografia Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Kraków : Wydawnictwo Astra, 2019. |
Opis fizyczny: | 584 strony : ilustracje ; 25 cm. |
Uwagi: | Bibliografia na stronach 564-574. Indeks. |
Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. |
Dziedzina: | Historia |
Powstanie dzieła: | 2019 r. |
Powiązane zestawienia: | Biografie władców, dowódców wojskowych i polityków (do 1918 r.) Biografie wyjątkowych kobiet |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
- Część I. Na tronie Przemyślidów
- 1. Świętosława (Swatawa)
- 2. Elżbieta Mieszkówna
- 3. Adelajda Zbysława
- 4. Ryksa Przemysłówna (Ryksa Elżbieta)
- 5. Wiola Elżbieta
- 6. Anna Świdnicka
- 7. Elżbieta pomorska
- Część II. Na tronie Arpadów
- 1. Adelajda
- 2. NN córka Mieszka II
- 3. Salomea Piastówna
- 4. Fenenna kujawska
- 5. Maria bytomska
- 6. Elżbieta Łokietkówna
- 7. Elżbieta kujawska, Anna Kazimierzówna, Jadwiga Kazimierzówna
- Część III. Ruskie i litewskie mariaże
- 1. NN córka Bolesława Chrobrego
- 2. Gertruda Mieszkówna
- 3. Agnieszka Bolesławówna
- 4. Dubrawka mazowiecka, Eufemia kujawska
- 5. Eufemia mazowiecka, Katarzyna mazowiecka
- Część IV. U boku niemieckich książąt i margrabiów
- 1. Regelinda, Matylda
- 2. Judyta Bolesławówna, Dobroniega Ludgarda
- 3. Konstancja Przemysłówna
- 4. Kunegunda Łokietkówna, Barbara legnicka, Eufemia oleśnicka
- 5. Judyta świdnicka, Beatrycze świdnicka, Małgorzata brzeska
- 6. Kunegunda Kazimierzówna
- Część V. "Egzotyczne" małżeństwa
- 1. Świętosława (Sygryda Storrada)
- 2. Ryksa Bolesławówna
- 3. Anastazja Mieszkówna, Elżbieta Kazimierzówna
- 4. Ryksa śląska
- Część VI. Ostatnie z rodu
- 1. Anna mazowiecka, Karolina Piastówna
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. nr 119
ul. Gen. T. Pełczyńskiego 28c
Wyp. nr 142
ul. Powstańców Śląskich 126
(I piętro)
Notka biograficzna:
Faron, Barbara
Barbara Faron urodziła się 25 października 1977 w Limanowej, dzieciństwo spędziła w niedalekiej Kamienicy, a obecnie mieszka w Krakowie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a potem studia podyplomowe na tamtejszym Wydziale Historycznym. Pracuje jako nauczyciel i redaktor m.in. przy redakcji przewodników turystycznych. W wolnych chwilach, oprócz pisania artykułów na temat malarstwa, para się tworzeniem utworów prozatorskich, z powodzeniem stosując rozmaite konwencje literackie. W 2007 roku opowiadanie "O parobkowych dzieciskach" zdobyło I miejsce w konkursie [>>]