


Piaskowa Góra
Jadzia toczy się i kula. Dominika jest lekka i krucha. Gdyby Jadzia ją przysiadła, kostki córki chrupnęłyby jak wafelek do lodów. Jednak Dominika nadrabia szybkością, robi uniki. Podskakuje i wygina się jak zając z radzieckiej kreskówki. Każde zbliżenie Dominiki i Jadzi grozi kolizją, niebezpieczeństwo wzrasta proporcjonalnie do odległości, z jakiej na siebie wpadają. Jadzia jest zawsze w tym samym miejscu, to
Dominika odlatuje lub nadlatuje lotem koszącym. Ląduje awaryjnie na Piaskowej Górze, aż iskry się sypią, zanim wyhamuje, i już po chwili wzbija się do lotu w obłoku kurzu.
[fragment książki]
Odpowiedzialność: | Joanna Bator. |
Hasła: | Matki i córki Wałbrzych (woj. dolnośląskie) Powieść Literatura polska |
Adres wydawniczy: | Kraków : Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2019. |
Wydanie: | Wydanie 1. (3.). |
Opis fizyczny: | 395, [2] strony ; 22 cm. |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Powstanie dzieła: | 2009 r. |
Powiązane zestawienia: | Powieść i opowiadanie o tematyce społecznej |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz | |
Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:

Bator, Joanna
Pisarka, publicystka, nauczycielka akademicka. Autorka prac naukowych, esejów, powieści i opowiadań. Publikowała w "Gazecie Wyborczej", "Twórczości", "Czasie Kultury", "Tygodniku Powszechnym", "Kulturze i społeczeństwie". W magazynach "National Geographic" i "Voyage" pisze o swoich podróżach. Za książkę "Japoński wachlarz" 2004, która jest zbiorem zapisków z kilkuletniego pobytu autorki w Japonii, otrzymała nagrodę im. Beaty Pawlak, przyznawaną najlepszej antropologicznej pozycji roku oraz poznańską Nagrodę Wydawców. Joanna Bator wykłada w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole [>>]
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Piaskowa Góra należy czytać w określonej kolejności:
![]() | Piaskowa GóraInteresują mnie już tylko opowieści. Wymyślam je, wpuszczam w język i czuwam nad tym, jak rosną. Fascynują mnie pokrętne genealogie i rodzinne (nie)prawdopodobieństwa. Ludzie jak ziarnka piasku, brzydkie miasta i stacje, na których nie zatrzymają się pośpieszne. Inność, która pojawia się jak Dominika Chmura z Piaskowej Góry i [...] |
![]() | ChmurdaliaChmurdalia to powieść o odrywaniu się: od losu, w który pragną nas wtłoczyć bliscy, od strachu. To "Odyseja" na opak. Ale tułaczka Odyseusza interesuje mnie nie tylko dlatego, że jest archetypem podróży. Sięgam do tradycji homeryckich bardów, bo jak mówi Eulalia Barron, jesteśmy tym, co pamiętamy. [Joanna Bator] Powieść [...] |