Sensacyjna historia chirurga plastycznego i jego niezwykle pięknej żony. Pewnego dnia, w wyniku wypadku lotniczego, twarz Patrycji zostaje nieodwracalnie oszpecona. Doktor Szober decyduje się zabić przypadkową dziewczynę, aby dokonać przeszczepu... Od tej chwili wszystko ulega zmianie. Uciekając przed prokuratorem, małżeństwo wiąże się ze światem przestępczym. To jednak nie jest ich największy kłopot,
towarzyszy im coś znacznie gorszego.
Powieść trzyma w napięciu do ostatniej chwili. Poza dynamiczną akcją i wyrazistymi bohaterami wyróżnia się także ironicznym poczuciem humoru. Na tle pozornie prostej historii sensacyjnej autor przedstawia znacznie poważniejszą problematykę: zagrożenia kryminalne związane z przeszczepami twarzy.
Jacek Dąbała ur. 22 sierpnia 1959 w Warszawie - polski specjalista w zakresie mediów i literatury; profesor na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kierownik Katedry Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Wydziale Nauk Społecznych KUL. Życiorys
Ukończył filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim 1983 i scenariopisarstwo w PWSFTViT w ?odzi 1989. Rozprawę doktorską obronił na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie 1993; habilitacja w 2005 roku UMCS.
Pracę w mediach rozpoczął po wygraniu konkursu na prezentera [>>] radiowo-telewizyjnego w 1987 roku. W latach 1987-1988 współpracował jako dziennikarz z różnymi redakcjami Radia Lublin. W latach 1989-2002 pracował jako redaktor w TVP S.A., w Oddziale w Lublinie. Prowadził „na żywo” wiele programów, poczynając od rozrywkowych i kulturalnych, a kończąc na studiach wyborczych. Był wydawcą i prezenterem programów informacyjnych i całodziennych. Realizował także reportaże, filmy dokumentalne, informacje do serwisów informacyjnych newsy i teledyski. Jest posiadaczem prezenterskiej karty ekranowej. Pracował także jako lektor przy rożnych produkcjach telewizyjnych. W latach 2002-2007 adiunkt w Zakładzie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UMCS.
Od 1 października 2007 profesor KUL; ; od 2009 r. także profesor Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania Warszawa na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna. Prowadzi zajęcia m.in. z zakresu szeroko rozumianej komunikacji medialnej literatura-film-media. Jako badacz i wykładowca interesuje się aksjologią mass mediów, warsztatem dziennikarskim i gatunkami dziennikarskimi, teorią i praktyką creative writing, analizą dzieła medialnego, współczesną literaturą światową i polską, dramaturgią w komunikacji medialnej, teorią literatury, retoryką dziennikarską oraz sztuką autoprezentacji w telewizji. Wykładał m.in. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie m.in. Studium Literacko-Artystyczne i w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie.
Jest współautorem scenariusza do filmu „Młode wilki” 1995. Opublikował dziewięć powieści m.in. „Telemaniak”, Prawo śmierci, „Pieszczochy losu”, „Diabelska przypadłość”, "Złodziej twarzy", "Ryzykowny pomysł" i "Największa przyjemność świata" oraz tragifarsę polityczną „Mechanizm”. Za powieść "Pieszczochy losu" otrzymał w 1997 Nagrodę Literacką im. B. Prusa. Uzasadnienie jury brzmiało: "za odwagę w podejmowaniu skomplikowanych problemów współczesności w konwencji ironiczno-groteskowej i znakomite opanowanie warsztatu pisarskiego". Napisał monografię wybitnego polskiego conradysty emigracyjnego „Wit Tarnawski jako krytyk literacki” oraz opracował pierwszy w Polsce wybór tekstów krytycznych Tarnawskiego - „Uchwycić cel”. Opracował także „Antologię polskiej krytyki literackiej na emigracji 1945-1985”.
Jest autorem książki - w ramach retoryki dziennikarskiej - na temat sztuki pisania, pt. „Tajemnica i suspens. Wokół głównych problemów creative writing” 2004. Drugie wydanie tej książki, zmienione i uzupełnione, ukazało się pod tytułem: "Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej" 2010.
Opublikował podręcznik z dziedziny dziennikarstwa telewizyjnego, pt. "Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji" 2011.
Problematykę warsztatowo-aksjologiczną w mediach także w kontekście literackim zarysował w książce "Horyzonty komunikacji medialnej" 2006. Artykuły i recenzje drukował m.in. w "Zeszytach Prasoznawczych", "Studiach Medioznawczych", „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Literackim”, „Więzi”, „Odrze”, „Kresach”, „Tygodniku Powszechnym”, „Twórczości”, „Rzeczpospolitej”, „Akcencie”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Ethosie”, „Annales UMCS” i „W drodze”.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz członkiem Polskiej Akademii Filmowej.
Wydawnictwo storybox.pl wydało w formie audiobooków dwie jego książki sensacyjne: "Złodziej twarzy" czyta: Włodzimierz Press i "Ryzykowny pomysł" czyta: Adam Ferency.
W 2008 ukazała się dziewiąta powieść swinging thriller, pt. "Największa przyjemność świata", a w 2009 zmienione wydanie powieści „Diabelska przypadłość”.
Był autorem felietonów z cyklu "Podglądy medialne", w ramach programu publicystycznego "O co chodzi?" na antenie TVP Info. W latach 2008 - 2010 był komentatorem problematyki społeczno-polityczno-medialnej w Radiu Lublin. Komentuje problematykę medialną m.in. w „Rzeczpospolitej”, miesięczniku "Press" oraz telewizji "Polsat". W styczniu 2011 roku na antenie Radia Lublin została wyemitowana w odcinkach powieść pt. "Pieszczochy losu".
Logowań na konto: 405907
