Biblioteka Publiczna

w Dzielnicy BEMOWO m.st. Warszawy

book
book

Ta historia wciąż trwa : wspomnienia Jana Olszewskiego

"Wspomnienia Jana Olszewskiego "

Autor: Olszewski, Jan

   Notka biograficzna  



Jan Olszewski (1930-2019) - harcerz Szarych Szeregów, obrońca polityczny w PRL, premier pierwszego po wojnie polskiego rządu powołanego przez sejm pochodzący z wolnych wyborów.
Wspomnienia Jana Olszewskiego Ta historia wciąż trwa to fascynująca opowieść o najdramatyczniejszych momentach z ostatnich 120 lat dziejów Polski. To również ciekawa saga rodzinna, a przede wszystkim świadectwo życia jednego z

najwybitniejszych polskich polityków XX w.
Książka ukazuje nieprzeciętną osobowość, intelekt i poczucie humoru bohatera, jego mocne przywiązanie do swych racji i umiejętnośc podejmowania decyzji także w skrajnie niekorzystnych sytuacjach.
To barwny portret mężczyzny silnego, mądrego i bezkompromisowego obec zła. Do końca nie okazywał słabości, powtarzając przed śmiercią: "Ja nie mam obowiązku poddać się".

Zobacz pełny opis
Odpowiedzialność:Justyna Błażejowska.
Hasła:Olszewski, Jan (1930-2019)
Polityka wewnętrzna
Prawnicy
Polska
Pamiętniki i wspomnienia
Adres wydawniczy:Poznań : Wydawnictwo Zysk i S-ka, copyright 2019.
Wydanie:Wydanie I.
Opis fizyczny:487 strony : ilustracje ; 24 cm.
Uwagi:Bibliografia na stronach 459-471. Indeks.
Forma gatunek:Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka.
Dziedzina:Historia
Polityka, politologia, administracja publiczna
Prawo i wymiar sprawiedliwości
Zakres czasowy:1930-2019 r.
Powstanie dzieła:2019 r.
Twórcy:Błażejowska, Justyna. (1983- ). Opracowanie

Powiązane zestawienia:Biografie i pamiętniki polityków (od 1945 r.)
Skocz do:Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki
Dodaj recenzje, komentarz
Spis treści:

  1. CZY POLSKA ODZYSKA NIEPODLEGŁOŚĆ JESZCZE ZA MOJEGO ŻYCIA?
  2. WSTĘP
  3. ROZDZIAŁ 1
  4. Może by tak zacząć od charakterystyki środowiska rodzinnego...?
  5. Tradycja socjalistyczna wpisywała się w tradycję rodziny
  6. Linia męska moich przodków
  7. Jeszcze o linii żeńskiej
  8. Fascynujące Dzieje jednego pocisku
  9. ROZDZIAŁ 2
  10. Cóż ja mogę powiedzieć o swoim dzieciństwie
  11. Przez rok mieszkaliśmy w Częstochowie
  12. Powiem wszystko, co dotyczy domu
  13. Wspólną instytucją na co dzień była ulica
  14. Kolejarze stanowili wizytówkę II Rzeczypospolitej
  15. Broń Panie Boże, żadnych liter!
  16. "Murzynek Bambo w Afryce mieszka"
  17. Spójrzmy na to od strony nauki religii
  18. ROZDZIAŁ 3
  19. Musieliśmy, udało się to przeżyć
  20. 1 września 1939 r. kończy się moje dzieciństwo
  21. Mój przyjaciel z ławki zginął
  22. Szkoła powszechna i komplety
  23. Chciałbym pokazać, jaki charakter miała w Polsce okupacja
  24. Szlachetna postawa nie ułatwia życia, ale polepsza życie
  25. Mieliśmy w domu punkt konspiracyjny
  26. Poszedłbyś tam i przeprowadził rozpoznanie
  27. Nauczyciel zaproponował mi udział w konspiracji!
  28. Na "aryjskich" papierach - Steinsbergowa i Stopnicki
  29. ROZDZIAŁ 4
  30. Powstanie Warszawskie
  31. Z całym patrolem czekaliśmy na moment mobilizacji
  32. "Won stąd, smarkacze!"
  33. Flagi czekały przez pięć lat na jeden dzień
  34. Już wystartowała z Anglii nasza brygada spadochronowa
  35. Niemcy byli specjalnej troski, bo byli naszymi jeńcami
  36. Jest polska tradycja i trzeba przestrzegać pewnych reguł
  37. ROZDZIAŁ 5
  38. To jest właśnie Zagłada, to jest Holokaust
  39. ROZDZIAŁ 6
  40. Zewnętrzna sowiecka agresja
  41. Nasza "Telimena" - porucznik AK
  42. Ostrzeliwanie Pragi - uniknąłem najgorszego w dwóch kolejnych wybuchach
  43. Natychmiast pojawiły się jednostki smiersza
  44. Rano znajdowano trupy rozrzucone po ulicach
  45. ROZDZIAŁ 7
  46. Po pięciu latach potwornej okupacji
  47. Sadziliśmy warzywa, hodowaliśmy kury
  48. Konieczność odbudowy kraju jawiła się jako oczywista
  49. Mi-ko-łaj-czyk, Mi-ko-łaj-czyk!
  50. "Pogrom" kielecki
  51. Na miejsce Osóbki-Morawskiego przyszedł Cyrankiewicz
  52. Istniały trzy opcje
  53. ROZDZIAŁ 8
  54. Przenoszenie na polski grunt sowieckich wzorców
  55. Prawie wszyscy ubrani w zielone koszule i czerwone krawaty
  56. Zjazd zjednoczeniowy
  57. Nie potrzebuję żadnej rekomendacji, zdam konkursowo
  58. "Gratulacje, jesteście studentem pierwszego roku"
  59. To był wciąż przedwojenny Uniwersytet
  60. Zgłosił się znowu "blokowy" z listą
  61. ROZDZIAŁ 9
  62. Poniżenie normalnie pojmowanej praktyki uniwersyteckiej
  63. Wprowadzono dyscyplinę studiów
  64. Studiowałem także (krótko) historię
  65. Oficerskie buty i bryczesy, zielona koszula i marynarka
  66. Zorientowano się, że jestem normalnym studentem
  67. Może byście wstąpili do ZMP...?
  68. Nawiązałem bliższe kontakty z prof. Batawią
  69. ROZDZIAŁ 10
  70. Charakterystyczne rzeczy z tamtego okresu
  71. Powszechna atmosfera terroru
  72. Zmiany w aparacie, w strukturze państwa
  73. Tak zwane procesy pokazowe
  74. Czasy klasycznego stalinizmu
  75. Pięć lat dla sprzedawcy świątecznych baranków
  76. Kara śmierci za dolary
  77. Wszyscy doskonale wiedzieli, czym jest komunizm
  78. "Koryfeusz" padł
  79. ROZDZIAŁ 11
  80. Ministerstwo "sprawiedliwości"
  81. Objąłem stanowisko zwykłego radcy
  82. W niewoli u małp
  83. Konterfekt przedstawiający prezesa Rubinowa
  84. Dwóch puzonistów, dwóch bębnistów
  85. Archiwum pana Majchrzaka
  86. Towarzysz naczelnik Ilia Rubinów
  87. Jedyny styk z normalnym życiem
  88. ROZDZIAŁ 12
  89. Rok 1955, już zaczynał się przełom
  90. Zostałem aspirantem w Zakładzie Nauk Prawnych PAN
  91. W Polsce zmiany po stalinizmie były wyraźnie spóźnione
  92. Dwa tygodnie wielkiego młodzieżowego święta w Warszawie
  93. Pismo studentów i młodej inteligencji
  94. Materiał dotyczący stanu polskiej adwokatury
  95. "Wiecie-rozumiecie, postąpiliście bardzo niewłaściwie"
  96. Ruch klubów młodej inteligencji
  97. ROZDZIAŁ 13
  98. Po XX Zjeździe KPZR
  99. W KC od dawna tlił się konflikt
  100. Śmierć głównego władcy i agenta numer jeden
  101. "Na spotkanie ludziom z AK"
  102. Rozmowy z ludźmi, którzy właśnie wyszli z katowni
  103. Przedstawili się jako oficerowie Armii Ludowej w okresie okupacji
  104. Istniało niebezpieczeństwo podsuwania nam materiałów
  105. ROZDZIAŁ 14
  106. Zatrzymaliśmy się przy Czerwcu `56 roku, prawda?
  107. "Wypadki", w gruncie rzeczy Powstanie Poznańskie
  108. "Na peryferiach praworządności" - reportaż z Kielc
  109. Poparcie dla władzy "ludowej" okazało się ograniczone
  110. Kryptonim "Piotr Doliński"
  111. Obie partyjne frakcje paraliżowały się wzajemnie
  112. Chodziło o powrót do normalnego polskiego państwa
  113. ROZDZIAŁ 15
  114. Po Czerwcu `56
  115. "Wujek" chce rozmawiać
  116. Gomułka grał o najwyższą stawkę
  117. Zostaliśmy zarekomendowani jako młodzi ludzie z "Po Prostu"
  118. Podejmował tematy poruszające i nowe
  119. Polska droga do socjalizmu
  120. ROZDZIAŁ 16
  121. Wydarzenia nabrały znacznej dynamiki
  122. W kierunku Warszawy ruszyły sowieckie kolumny pancerne
  123. Komisja Graniewskiego
  124. Mieliśmy perspektywę kolejnego powstania i zejścia do podziemia
  125. "Panie redaktorze, my i tak będziemy się bronili..."
  126. W roku 1956 i 1980 sytuacja wyglądała prawie podobnie
  127. Pozagrobowe zwycięstwo Powstania Warszawskiego
  128. Słynny wiec na placu Defilad
  129. Rokossowski do domu! Uwolnić Prymasa!
  130. Węgrzy kierowali się wydarzeniami w Warszawie
  131. ROZDZIAŁ 17
  132. Gomułka mimo wszystko dawał ogromną nadzieję
  133. Uzyskaliśmy dodatkowe możliwości działania
  134. Dokonał się w Polsce zupełny przewrót, również psychologiczny
  135. Kontynuowałem "karierę" w "Po Prostu"
  136. Podjąłem się otworzyć imprezę i zainaugurować dyskusję
  137. "W każdym cyrku, jak błazny wchodzą na scenę, to orkiestra gra"
  138. My - proszę pani - przyjaźniliśmy się nadal
  139. Samoograniczająca się rewolucja
  140. Gomułka miał ksywkę "Kwadratowy"
  141. ROZDZIAŁ 18
  142. "Bezpieczniacki październik"
  143. PRL pozostała krajem w pełni zależnym i zdominowanym
  144. Bunt ubeków
  145. Pion bezpieczeństwa zaczął działać przy użyciu innych metod
  146. Sprawa Bohdana Piaseckiego - robota naszych "przyjaciół" ze służb "Bezpieczniacki październik" przyniósł określone konsekwencje w 1968 r.
  147. ROZDZIAŁ 19
  148. Naraziłem się pewnemu środowisku
  149. Gdy budzę się upiory
  150. Exodus czy emigracja
  151. Sprawa pana Cwinarowicza
  152. Wniosek o mój areszt
  153. Miał związki z odpowiednimi władzami
  154. Tajemnice sejfu płk. Alstera
  155. Raport dotyczący ambasadora Milnikiela
  156. ROZDZIAŁ 20
  157. Miesiące agonii "Po Prostu"
  158. "Polityka" - partyjne przeciwstawienie dla "Po Prostu"
  159. Uraz do Pałacu Kultury
  160. Próba napisania testamentu
  161. "Gestapo! Gestapo!"
  162. ROZDZIAŁ 21
  163. Zespół
  164. Redakcję tworzyli ludzie o bardzo różnych poglądach
  165. Powstało środowisko przyjacielskie, koleżeńskie
  166. Zaprzyjaźniłem się z Edmundem Gonczarskim
  167. Roman Zimand - wcześniej chodził z pistoletem
  168. Coś o dalszych losach ludzi z zespołu
  169. ROZDZIAŁ 22
  170. Powiedziałem sobie: spróbuję
  171. Wykluczałem możliwość dalszej pracy w zawodzie dziennikarza
  172. Poczucie straszliwej nudy
  173. Dzień, kiedy rozpoczęła się moja dojrzałość
  174. Dwa lata żyłem z zajęć dorywczych
  175. To było trochę zobowiązanie rodzinne, no
  176. APENDYKS 1
  177. Moi przyjaciele, którzy mieli mniej szczęścia niż ja
  178. Józek Łukaszewicz: "Polska nie zapomni"
  179. Waldek Wiśniewski: Przynajmniej zdążył zrobić użytek z broni przed śmiercią
  180. Henio Bender: Do dzisiaj widzę, jak macha ręką na pożegnanie
  181. APENDYKS 2
  182. Antoni Macierewicz
  183. Obaj ślubowaliśmy służyć Bogu i Ojczyźnie
  184. APENDYKS 3
  185. Mieliśmy mówić o ks. Niedzielaku
  186. APENDYKS 4
  187. Sprawy nie do pomyślenia w warunkach normalnego państwa
  188. Bezpieka chciała pokazać, że "swoje zrobimy"
  189. Partnerzy z "Solidarności" mieli być "ubabrani"
  190. Jak uniknęliśmy NATO-bis. Wokół traktatu polsko-rosyjskiego `92
  191. Lustracja i koszmarny śmiech Wałęsy
  192. W latach 90. "oni" cały czas działali
  193. NA POŻEGNANIE
  194. "Chciałbym, żeby fakty, które widziałem, zostały utrwalone"
  195. "Ja nie mam w obowiązku poddać się"
  196. "Janie, Panie Premierze, dzisiaj przed Tobą chylą się sztandary"

Zobacz spis treści



Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Wyp. nr 142
ul. Powstańców Śląskich 126
(I piętro)

Sygnatura: 323
Numer inw.: 2655
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni

schowekzamów


Notka biograficzna:

book

Olszewski, Jan

Jan FerdynOlszewski i ur. 20 sierpnia 1930 w Warszawie, zm. 7 lutego 2019 tamże – polski polityk, adwokat i publicysta. W okresie II wojny światowej i okupacji żołnierz Szarych Szeregów oraz uczestnik powstania warszawskiego. Działacz opozycji demokratycznej i obrońca w procesach politycznych w okresie PRL, wolnomularz. W latach 1991–1992 prezes Rady Ministrów, w latach 1991–1993 i 1997–2005 poseł na Sejm I, III i IV kadencji, założyciel i przewodniczący Ruchu dla Rzeczypospolitej oraz Ruchu Odbudowy Polski, w latach 1989–1991 i 2005–2006 członek Trybunału Stanu, w latach [>>]




Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:

book


Dodaj komentarz do pozycji:

Swoją opinię można wyrazić po uprzednim zalogowaniu.