Biblioteka Publiczna

Dziekan : autobiografia

Autor: Dziekanowski, Dariusz

   Notka biograficzna  

Jeden z najlepszych i zarazem najbardziej kontrowersyjnych piłkarzy w historii polskiego futbolu przerywa milczenie.

Kochany i nienawidzony, uwielbiany i wyszydzany, u szczytu kariery z łatwością mógł rywalizować z czołowymi zawodnikami na świecie. Kiedyś najdroższy piłkarz polskiej ligi, do dziś podziwiany w Warszawie, Glasgow i Bristolu, za to z niechęcią wspominany w Łodzi.

Szczera,

autoironiczna, pełna fascynujących i bulwersujących szczegółów opowieść człowieka, który w ukochanej dyscyplinie sportu osiągnął wiele, ale mógł znacznie więcej.

Barwnie przedstawione postaci z pierwszych stron nie tylko sportowych gazet, kopalnia wiedzy dla miłośników piłki nożnej, żywa i wciągająca historia dla każdego, kogo interesują losy ludzi nietuzinkowych, wymykających się jednoznacznym ocenom.

Autor wiele miejsca poświęca także swojej pracy trenerskiej, m. in. u boku Leo Beenhakkera, oraz współczesnej polskiej piłce nożnej, ujawnia fakty i stawia tezy, które z pewnością nie wszystkim przypadną do gustu.

Napisana żywym, potoczystym językiem książka dostarcza mnóstwa informacji faktograficznych, bawi, irytuje, wzrusza i skłania do refleksji. Pokazuje Dziekanowskiego takim, jakim go znamy i pamiętamy, a równocześnie odsłania jego zupełnie inne, mało znane oblicze.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Dziekanowski, Dariusz

Dariusz Paweł Dziekanowski ur. 30 września 1962 w Warszawie – polski piłkarz, trener i działacz piłkarski, przewodniczący Klubu Wybitnego Reprezentanta. Jako piłkarz najczęściej występował na pozycji napastnika, ewentualnie grał jako pomocnik. Karierę piłkarską rozpoczął jako zawodnik Polonii Warszawa, w której grał w latach 1973–1979. W pierwszej lidze zadebiutował w Gwardii Warszawa, w barwach której występował w latach 1979–1983. Uchodził za jednego z najbardziej utalentowanych młodych piłkarzy początku lat 80., w 1983 trafił do Widzewa �?ódź za wysoką wówczas [>>] kwotę 21 milionów złotych. W barwach łódzkiej drużyny zdobył Puchar Polski w 1985. W tym samym roku powrócił do Warszawy, prz dząc do Legii Warszawa. Z klubem tym zdobył Puchar Polski w 1989 oraz wywalczył wicemistrzostwo Polski w 1986. W 1988 z 20 bramkami wywalczył tytuł króla strzelców ligi. W 1989 przeniósł się do szkockiego zespołu Celtic F.C., gdzie rozegrał 48 ligowych spotkań i strzelił 10 goli. W 1992 przeniósł się do angielskiej drużyny Bristol City, w której występował do 1993. W rundzie jesiennej sezonu 1993/1994 rozegrał 6 meczów w barwach Legii Warszawa, ostatecznie opuścił warszawski zespół. Dzięki tym kilku występom znalazł się jednakże na liście zawodników, którzy zdobyli w tym sezonie mistrzostwo Polski. W 1994 był zawodnikiem niemieckiej drużyny Alemannia Aachen, a w latach 1994–1995 1. FC Köln. Wiosną 1996 powrócił do Polonii Warszawa, z którą wywalczył awans do pierwszej ligi. W barwach tego klubu rozegrał jeszcze kilka meczów w rundzie jesiennej sezonu 1996/1997, po czym zakończył karierę piłkarską. W reprezentacji Polski w latach 1981–1990 rozegrał 63 mecze i strzelił 20 goli. W 1986 brał udział w mistrzostwach świata w Meksyku. Największe sukcesy reprezentacyjne odnosił jako junior: w latach 1980–1981 dwukrotnie zdobywał tytuł wicemistrza Europy do lat 18. Po zakończeniu kariery piłkarskiej zajął się działalnością komentatorską w telewizji i prasie sportowej. Od 2002 pracował w Polskim Związku Piłki Nożnej jako selekcjoner reprezentacji juniorów, a od lipca 2006 do sierpnia 2008 był asystentem Leo Beenhakkera w reprezentacji Polski, która wystąpiła na mistrzostwach Europy w 2008. Następnie powrócił do aktywnej działalności komentatorskiej, współpracując ze stacją Polsat Sport. W 2013 został również stałym felietonistą „Przeglądu Sportowego”, a także został delegatem UEFA. Objął funkcję prezesa zarządu Polskiego Stowarzyszenia Byłych Piłkarzy, a w 2012 przewodniczącego Klubu Wybitnego Reprezentanta, zastępując na tym stanowisku Władysława Żmudę. Zaangażował się w działania prowadzone przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej” i sieć Futbol Przeciwko Rasizmowi w Europie FARE mające na celu eliminację rasizmu ze stadionów, brał udział przy organizacji mistrzostw Polski oraz mistrzostw świata dzieci z domów dziecka w piłce nożnej, objął patronat nad Akademią Piłkarską Oleśnica. Zagrał epizodyczną rolę filmową, występując jako Dykta, zawodnik fikcyjnego klubu Powiśle Warszawa, w filmie Piłkarski poker w reżyserii Janusza Zaorskiego 1988. W wyborach samorządowych w 2014 z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał mandat radnego sejmiku mazowieckiego V kadencji. W wyborach parlamentarnych w 2015 bez powodzenia kandydował z ramienia tej samej partii jako jej członek do Sejmu w okręgu podwarszawskim[8]. W wyborach samorządowych w 2018 uzyskał mandat radnego m.st. Warszawy z listy Koalicji Obywatelskiej, zdobywając 6034 głosy w okręgu nr 2 Praga-Południe i Rembertów.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dariusz_Dziekanowski

Dodaj komentarz do pozycji:

Swoją opinię można wyrazić po uprzednim zalogowaniu.