Biblioteka Publiczna

Będzie strajk

Historia środowiska Woli - od początku stanu wojennego do 1989 roku - jest sama w sobie pasjonująca. To opowieść o zadziwiającej intensywności doświadczeń, o zaufaniu i głębokim poczuciu publicznego szczęścia. Mówili wtedy o sobie, że są lewicowcami, bo wierzyli w aktywność i podmiotowość społeczną. Pisali zarazem jak twardzi realiści, świadomi, że Polska tamtych czasów

jest realnie podzielona i że nie sposób żyć już mitem jedności.

Jest to książka o tworzeniu pamięci. Wola w rywalizacjach o przeszłość bywała najczęściej pomijana. Czytana po latach opowieść ze stanu wojennego pokazuje, jak jesteśmy daleko od tamtych czasów, a sami bohaterowie tej opowieści oddalili się od swej młodości i tamtych nadziei, często rozstali, podzielili.
[Paweł Śpiewak]

Trzeba się porozumieć słowami, które zdołają ludzi poruszyć - pisze w 1984 roku jeden z założycieli wielkiej, podziemnej gazety.

Czuję się poruszony. Najbardziej chyba tym, że w tej książce mówią jednym głosem ludzie z różnych bajek, którzy kiedyś, na wojnie polsko-jaruzelskiej, byli razem, ale potem ich drogi się rozeszły. Daleko się rozeszły, na przeciwne krańce galaktyki, bo jedni są z tak zwanego Ludu Smoleńskiego, drudzy z rządu Rzeczpospolitej. A w tej książce nagle mówią jednym głosem. Mówią słowami, które ludzi poruszają. Tak jak mnie. Nie tylko dlatego, że byłem jednym z NICH. Z czego będę dumny do ostatnich moich dni.
[Jacek Hugo-Bader]

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)