Biblioteka Publiczna

Byłem gorylem Gomułki i Gierka

Autor: Sątowicz, Stanisław

Jurata, `65 rok. Plaża. Gomułka leży na kocu. Ja siedzę parę metrów od niego. On w samych majtkach, ja w spodniach, koszuli. Marynarkę zdjąłem. Broń mam przy sobie. Cezetkę i berettę. Gomułka kładzie się na plecach. I nagle robi przewrót w tył, przez głowę. Mówi: - Siedziało się za sanacji i za demokracji, to musiałem ćwiczyć w więzieniu, prawda, towarzyszu?

Trepczyński, kierownik Kancelarii Sekretariatu KC PZPR, stoi na balkonie, na pierwszym piętrze KC. Jest południe, 1 1 marca `68 roku. Tłum na chodniku skanduje: "Gestapo, gestapo". Nagle widzę, jak Trepczyński się wychyla z balkonu. Krzyczy: --Ja ci dam, skurwysynu, gestapo, jak do domu wrócisz! Okazuje się, że w grupie protestujących, na samym przodzie, stoi syn

Trepczyńskiego. Środa, 16 grudnia `70. Koło południa od Pruszcza zbliża się kolumna transporterów opancerzonych. W jednym z nich, na przodzie kolumny, Zenon Kliszko. Stoi wyprostowany w luku transportera. W czarnym płaszczu, czarnym kapeluszu. Obrazek jak z hollywoodzkiego filmu; Generał Patton zdobywający miasto, prowadzący do boju swoją armię. Zaskakujący widok.

Trzy dni po wyborze Gierka na pierwszego sekretarza jesteśmy już nad Czarną Przemszą, gdzieś koło Zawiercia, w ośrodku należącym do komitetu wojewódzkiego. Gierek z małżonką. Wigilia taka jak u mnie w domu. Ryba, pierogi, kompot z suszu, ciasto. Bez opłatka. Jest wódka, wino jakieś. Gierek wylewny. Pyta o rodzinę, o dzieci, czy już mamy. Z Gierkami wznosimy toast.

Gomułkowie mieli pieska. A właściwie sporego, rasowego psa chowchowa. Pies miał na imię Misiek. Z Miśkiem Gomułki wychodziłem często na spacery. Żeby zrobił siku i kupkę. I żeby troszkę pobiegał. Miałem problem z Miśkiem, bo w ogóle mnie nie słuchał. Misiek słuchał tylko swojego pana.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)