Biblioteka Publiczna

Kobiety z Ravensbrück

Autor: Dobaczewska, Wanda

   Notka biograficzna  

Życie i smierć w Ravensbrück

Wstrząsająca relacja z Ravensbrück - najcięższego i najokrutniejszego nazistowskiego obozu dla kobiet

23 listopada 1940 r. Wanda Dobaczewska otrzymała czerwony trójkąt z literą P i numer obozowy 5068, które były odtąd jej nazwiskiem. Udało się jej przeżyć ponad cztery lata piekła w najcięższym i najokrutniejszym obozie koncentracyjnym dla kobiet,

w którym więźniarki bito, torturowano, zmuszano do niewolniczej pracy, głodzono, gazowane i rozstrzeliwano, dokonywano, w szczególności na Polkach, zbrodniczych eksperymentów medycznych.

W żadnym miejscu naziści tak nie upadlali kobiet.

"Kobiety z Ravensbrück" to nie tylko katalog popełnianych tu okrucieństw i zbrodni lecz również opis heroizmu, nadludzkiej nieustępliwości i wyjątkowej siły ducha, które pozwoliły te bestialstwa przetrwać i dać wyjątkowe świadectwo - relację z piekła spisaną zaraz po oswobodzeniu obozu.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Dobaczewska, Wanda

Urodziła się w Twerze 24 sierpnia 1892, choć wiele źródeł podaje, że w Wilnie. Pochodziła ze znanej w Wilnie rodziny Niedziałkowskich była córką Heleny z Czajczyńskich i Konrada Bolesława Niedziałkowskiego, której korzenie sięgają Berehu koło Krzemieńca, gdzie stał dom Niedziałkowskich. Utracili go w wyniku represji za udział w Powstaniu Styczniowym. Studiowała 1912–1914 na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od roku 1916 żona Eugeniusza Dobaczewskiego. Debiutowała w roku 1920 tomem poetyckim Na chwałę słońca. Przed II wojną światową prowadziła [>>] intensywną działalność polityczną i kulturalną, pełniąc jednocześnie funkcję wiceprezesa Związku Zawodowym Literatów w Wilnie tam też mieszkała do roku 1939. W tym okresie współpracowała z rozgłośnią wileńską Polskiego Radia oraz czasopismami ukazującymi się w Wilnie i Warszawie m.in.: „Świat”, „Kurier Poranny” czy „Robotnik”. W czasie okupacji była więziona lata 1940–1945 w obozie koncentracyjnym Ravensbrück nr obozowy P 5068 i swoje przeżycia zawarła w książce Kobiety z Ravensbrück wydaną przez warszawskie Wydawnictwo „Czytelnik” w roku 1946. Po II wojnie światowej pracowała przez rok w warszawskiej Bibliotece Narodowej. Krótko potem rok 1947 przeniosła się do Torunia, gdzie współpracowała z tamtejszym Polskim Radiem. Przez kolejne 3 lata 1948–1951 była kierownikiem literackim teatru lalkowego „Baj Pomorski”. W tym okresie działała w Związku Literatów Polskich, pisała także recenzje do czasopism „Arkona” i „Pomorze”. W 1951 zamieszkała w Żninie i do końca życia napisała wiele powieści tematycznie związanych z Pałukami. Pisała książki dla młodzieży i słuchowiska radiowe. Była też autorką sztuk i adaptacji teatralnych dla dzieci. Zmarła w wieku 88 lat 23 listopada 1980 i została pochowana na Cmentarzu w Żninie.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/62523/wanda-dobaczewska