Biblioteka Publiczna

Wspomnienia z niepamięci

Autor: Holoubek, Gustaw

   Notka biograficzna  

W tej niezwykłej książce Gustaw Holoubek powraca do czasów dzieciństwa i młodości w rodzinnym Krakowie. Opowiada o swoich bliskich, przyjaciołach, kolegach i nauczycielach, pierwszej miłości i pierwszych krokach w teatrze. Prowadzi nas ulicami ukochanego miasta, którymi chodził codziennie, pozwala odczuć jego klimat, koloryt i magię, z pietyzmem odtwarzając atmosferę lat przedwojennych, czasu okupacji i pierwszych lat po

wojnie.Kolejna edycja Wspomnień z niepamięci ukazuje się w piątą rocznicę śmierci Gustawa Holoubka. Została wzbogacona wieloma zdjęciami z archiwów rodzinnych i zbiorów muzealnych oraz po raz pierwszy publikowaną młodzieńczą twórczością aktora. To książka dla miłośników teatru i pięknego słowa, dla tych, którzy podziwiali i kochali Gustawa Holoubka, i dla tych, w których pamięci wciąż żyje.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Holoubek, Gustaw

Gustaw Teofil Holoubek ur. 21 kwietnia 1923 w Krakowie, zm. 6 marca 2008 w Warszawie – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser i dyrektor teatrów, pedagog, prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu, członek Polskiej Akademii Umiejętności, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji, senator I kadencji. Określany mianem jednego z najwybitniejszych aktorów oraz reżyserów teatralnych i filmowych w historii polskiej kinematografii. W teatrze zadebiutował 1 marca 1947 rolą Charysa w Odysie u Feaków Stefana Flukowskiego w Starym Teatrze w Krakowie. 9 lipca 1947 zdał egzamin [>>] do ZASP. W latach 1949–1956 pracował jako kierownik artystyczny, reżyser i aktor Teatru Śląskiego w Katowicach. W trakcie swojej kariery teatralnej wcielił się m.in. w doktora Ranka w dramacie Dom Lalki Henrika Ibsena. Główną rolę żeńską w tej sztuce wyreżyserowanej przez aktora zagrała jego żona Danuta Kwiatkowska Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, 1954. Zagrał także rolę tytułową w Fantazym Juliusza Słowackiego we własnej reżyserii Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, 1955, sędziego Custa w Trądzie w pałacu sprawiedliwości Ugo Bettiego w reż. Marii Wiercińskiej Scena Kameralna Teatru Polskiego w Warszawie, 1958, Goetza w Diable i Panu Bogu Jean-Paula Sartre’a w reż. Ludwika René Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1960, Skrzypka w Rzeźni Sławomira Mrożka 1975, tytułową w Królu Learze Williama Szekspira 1977, oba przedstawienia w reż. Jerzego Jarockiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1989 wystąpił w przedstawieniu Mała apokalipsa na podstawie powieści swego przyjaciela Tadeusza Konwickiego, wyreżyserowanym przez Krzysztofa Zaleskiego Teatr Ateneum w Warszawie. Był Gustawem-Konradem w Dziadach Adama Mickiewicza, inscenizowanych w 1967 przez Kazimierza Dejmka w Teatrze Narodowym. Zdjęcie tego przedstawienia z afisza przez władze przyczyniło się do wybuchu demonstracji studenckich i zapoczątkowało w wydarzenia marcowe w 1968. Kreacja Gustawa Holoubka, odtwórcy głównej roli, wpłynęła na wymowę widowiska i oddźwięk społeczny przedstawienia. Był wykładowcą Akademii Teatralnej w Warszawie. Przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Teatru Dramatycznego w Warszawie. Został odwołany w styczniu 1983 z powodu konfliktu z ówczesnymi władzami.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Gustaw_Holoubek

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: