Biblioteka Publiczna

Trzymaj się, Cukierku! [Książka mówiona]

Autor: Cichoń, Waldemar.

   Notka biograficzna  

Cukierek przybywa już po raz dziesiąty, żeby wciągnąć nas w swój zawirowany świat! Jest coraz starszy, więc to chyba znaczy, że wreszcie spoważniał i wydoroślał. oj, wręcz przeciwnie!

Ten kot jest naprawdę niesłychany! Nie dość, że potrafi nauczyć w jeden dzień swoją przyszywaną siostrę Tradycję kociego karate, to odkrywa sekret wygranej w grzybowego

totolotka. A skoro towarzyszy im w tym Maciek, to potrójna porcja szaleństw i zabawy gwarantowana. W dodatku, co trzy głowy, to nie jedna i razem łatwiej jest wymyślić sposób na to, jak uniknąć okropnego planu mamy pt.: "Zdrowy tryb życia".

Czy uda im się przechytrzyć mamę, i jaki wpływ na to będzie miała decyzja taty? Czy może tylko rozpęta większą burzę? I czy wojna w domu naprawdę może rozpocząć się od bitwy o. pudełko?

Cukierek już od 2017 roku gości wśród lektur szkolnych, ale nie tylko stamtąd pochodzi jego sława. Jest po prostu wyjątkowy, bo który inny kot potrafiłby tyle psocić, a przy tym wzbudzać tyle radości? Miau...

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Cichoń, Waldemar

Waldemar Cichoń, czyli tata Marcela, a od jakiegoś czasu także tata Macieja. Przyszedł na świat w roku, w którym Richard Nixon ustąpił ze stanowiska prezydenta Stanów Zjednoczonych, otworzono Port Północny w Gdańsku, została założona Budka Suflera, a Polska została brązowym medalistą Mistrzostw Świata w piłce nożnej pokonując Brazylię 1:0. Trudno powiedzieć, jaki te wydarzenia miały wpływ na przyszłe losy chłopaka z Tychów, jednak jakiś mieć musiały. Bo niby dlaczego nie? W dzieciństwie tata Marcela nade wszystko uwielbiał czytać. To były czasy, kiedy nikomu [>>] nie śniło się jeszcze o Internecie, grach komputerowych i 100 kanałach w telewizji, więc książki były jedną z niewielu dostępnych rozrywek. Tata Marcela czytał średnio trzy książki na tydzień. Dwa razy w tygodniu szedł więc pieszo do biblioteki położonej na sąsiednim osiedlu. Kiedy ksiązka, którą wypożyczył zapowiadała się ciekawie, tata Marcela nie mógł się doczekać, kiedy zacznie czytać, więc czytał idąc. Zaczytany systematycznie rozbijał nos o latarnie, a raz o mało nie wpadł pod samochód. Dochodziło do tego, że mama taty Marcela musiała go w wakacje zmuszać do wychodzenia na podwórko. Na niewiele się to zdało, bo tata Marcela wychodził na podwórko z książką ukrytą pod ubraniem. Czasem się udawało, jeśli jednak mamina kontrola wykryła, tata Marcela ratował się czytając książki pod kołdrą przy świetle latarki. Pisać tata Marcela zaczął stosunkowo późno. Oczywiście, w szkole pisał wypracowania, ale oprócz nauczycieli nikt ich nie czytał, więc to się chyba nie liczy. Potem poszedł na studia, skończył dziennikarstwo i zaczął pisać do gazet. Robił to przez całkiem długi okres swojego życia. Książki zaczął pisać jeszcze później. Dziś tata Marcela nie jest już dziennikarzem – pracuje w Instytucie Technik Innowacyjnych EMAG w Katowicach, gdzie zajmuje się wydawnictwami, promocją i reklamą oraz, jak mawiają jego złośliwi koledzy, sprawami z pogranicza magii i rzeczy nadprzyrodzonych. A książki pisze w tzw. międzyczasie.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/61527/waldemar-cichon

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: