Biblioteka Publiczna

Spalony

Autor: Iwan, Andrzej

   Notka biograficzna  

To nie będzie książka o triumfach, chociaż i one się zdarzały. Więcej znajdziecie tu upadków, bo moje życie naznaczone jest upadkami, po których nieporadnie próbowałem się pozbierać. Ale będzie to też książka z moim prywatnym happy endem. Dziś, kiedy patrzę w przeszłość, wiem jedno - mogło być gorzej. Upadałem, ale stoję. Tutaj, przed wami.

Stoję, odarty z

tajemnic, obnażony, żebyście mnie wszyscy usłyszeli. Opowiem historię - swoją, swoich przyjaciół, swojej rodziny, swojego miasta, historię naszej piłki też. Może ku przestrodze, może dla samego siebie, dla pewnego oczyszczenia, dla wyrzucenia na zewnątrz tego całego syfu, który noszę w sobie. A może też dla rozrywki? Może ktoś z was po prostu się uśmiechnie? Dużo widziałem, bardzo dużo.

Jeśli byliście kiedyś w wesołym miasteczku, a na pewno byliście, wyobraźcie sobie największy możliwy roller-coaster. Z nieba aż do piekła, i nie do końca z powrotem. Tak właśnie wyglądało moje pieprzone życie. Roller-coaster, bez pasów i po torach, które gwarantowały mnóstwo adrenaliny, ale w gruncie rzeczy prowadziły krętą drogą donikąd.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Iwan, Andrzej

Polski piłkarz grający na pozycji napastnika. Kariera klubowa. Wychowanek Wandy Kraków, z której przeniósł się do Wisły Kraków. W 1976 roku wywalczył z Wisłą mistrzostwo Polski juniorów, zaś w 1978 był podstawowym zawodnikiem drużyny seniorskiej Białej Gwiazdy, która zdobyła tytuł Mistrza Polski, wyprzedzając Śląsk Wrocław. W I lidze w barwach Wisły zagrał 198 razy i strzelił 69 goli. Z Wisłą Kraków grał w finałach Pucharu Polski w latach 1979 i 1984. W 1985 roku przeszedł do Górnika Zabrze, a na początku 1987 roku dołączył do niemieckiego zespołu VfL Bochum. [>>] Potem na krótko wrócił do Górnika Zabrze w 1989 roku, by następnie wyjechać do Grecji do klubu Aris Saloniki. Po dwóch sezonach gry wyjechał do Szwajcarii i kończąc powoli karierę grał w FC Azzurri i FC Pully. Ostatecznie zakończył karierę w Kuchniach Izdebnik. Zdobył cztery tytuły mistrzowskie z Wisłą i Górnikiem. W I lidze rozegrał 226 meczów debiut w wieku 17 lat i strzelił 90 goli. W europejskich pucharach zagrał 17 razy i strzelił 4 bramki. Kariera reprezentacyjna. Jako gracz reprezentacji U-18 zdobył brązowy medal nieoficjalnych Mistrzostw Europy w 1978 roku. W kadrze seniorskiej Polski znalazł się po raz pierwszy tego samego roku na Mistrzostwach Świata w Argentynie w meczu z Tunezją. Nie wywalczył jednak miejsca w pierwszym składzie, jednak już 4 lata później na Mistrzostwach Świata w 1982 Hiszpanii był podstawowym zawodnikiem. Kontuzja wyeliminowała go już w 2 meczu. 4 lata później na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986 nie pojechał z powodu kontuzji w meczu ligowym. W sumie w reprezentacji Polski rozegrał 29 spotkań i strzelił 11 bramek. Kariera trenerska. Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Przez kilka lat szkolił grupy juniorskie w Wiśle Kraków. W latach 1999-2001 asystował pierwszym szkoleniowcom Białej Gwiazdy, najpierw Adamowi Nawałce, a następnie duetowi Orest Lenczyk – Waldemar Fornalik. W czerwcu 2002 roku objął stanowisko II trenera Zagłębia Lubin, gdzie pracował ponownie u boku Adama Nawałki, jednak po niespełna pięciu miesiącach sztab szkoleniowy został zwolniony. Kolejnym przystankiem w karierze trenerskiej Iwana był czwartoligowy wówczas Okocimski KS Brzesko, którego samodzielne prowadzenie powierzono mu w styczniu 2003 roku. W zespole z miasta piwa "Ajwen" pracował do kwietnia 2005 roku, kiedy to został zwolniony po serii kompromitujących porażek Okocimskiego. Pracując z brzeskim klubem Iwan w 2004 roku wygrał z zespołem rozgrywki IV ligi gr. wschodniej, lecz w decydującym boju o awans do wyższej klasy rozgrywkowej "Piwosze" musięli uznać wyższość Kmity Zabierzów. W maju 2005 roku Iwan znalazł nowego pracodawcę – występujący w klasie okręgowej Płomień Jerzmanowice. W klubie z podkrakowskiej miejscowości pracował w dwóch okresach, jednak niezbyt długo. Związane to było z problemami zdrowotnymi byłego reprezentanta kraju. Iwan powrócił na ławkę trenerską Płomienia 4 listopada 2005 roku, by już w styczniu pożegnać się z zespołem. W marcu 2006 roku objął stanowisko trenera drużyny juniorskiej Wiatru Ludźmierz, by po zakończeniu sezonu pożegnać się z podhalańskim klubem. Obecnie pracuje jako menadżer w jednej z agencji, a także okazjonalnie udziela się w telewizji w roli eksperta-komentatora. W 2005 roku pracując razem z Michałem Królikowskim wywalczył awans jako trener Kadry Małopolski do turnieju finałowego UEFA Regions Cup amatorskie mistrzostwa Europy rozgrywanego w lecie tego samego roku w Małopolsce.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/65718/andrzej-iwan

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: