Biblioteka Publiczna

Balladyna

Autor: Słowacki, Juliusz

   Notka biograficzna  

"Balladyna" jest tragedią romantyczną należącą do kanonu polskiej literatury pięknej. Utwór utrzymany jest w konwencji baśniowej. Pojawiają się w nim postacie i motywy fantastyczne wywodzące się z polskich wierzeń ludowych.

U źródła rozgrywającego się dramatu znajduje się żądza sukcesu i władzy za wszelką cenę, którą opętana jest tytułowa bohaterka.

Balladyna trafi z ubogiej chatki w lesie do królewskiego pałacu, ale jej kariera opłacona będzie zbrodniami, których piętna nie da się zmyć, a za złe czyny nie ustrzeże się przed gniewem Boga.

Zaskakująco współczesna postać Balladyny przyczynia się do niegasnącej popularności utworu Juliusza Słowackiego. Utwór był i jest przedmiotem wielu głośnych inscenizacji teatralnych, adaptacji operowej a także adaptacji filmowej z udziałem amerykańskiej gwiazdy Faye Dunaway.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Słowacki, Juliusz

Juliusz Słowacki urodził się 4 września 1809 r. w Krzemieńcu. Jego rodzice - Euzebiusz i Salomea - byli ludźmi za pan brat z literaturą. W domu Słowackich uwielbiało się twórczość klasycystów. Gdy Juliusz miał 8 lat, jego matka wyszła za mąż po raz drugi, za lekarza Augusta Bécu. Dzięki Salomei, która prowadziła salon literacki, młody Słowacki miał kontakt ze śmietanką intelektualną. Przed deportacją z Litwy poznał m.in. Adama Mickiewicza. Po studiach prawniczych w Wilnie przybył w 1829 r. do Warszawy. Później został aplikantem w Komisji Rządowej Przychodów i [>>] Skarbu. Gdy wybuchło Powstanie Listopadowe, Słowacki podjął pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. W marcu wybrał się z misją Rządu Narodowego do Londynu. Zadebiutował w 1830 r. we Francji powieścią poetycką Hugo. W wieku 24-29 lat przebywał w Szwajcarii, gdzie wydał 3 tom poezji i zakochał się w Marii Wodzińskiej. Podróżował po Włoszech, Grecji, Egipcie, Palestynie i Syrii. W czasie pobytu we Włoszech zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim, który został pierwszym krytykiem twórczości Słowackiego.W końcu osiadł w Paryżu. Nie zważając na ciężki stan zdrowia, w 1847r. powrócił do Wielkopolski by wziąć udział w powstaniu, jednak zamierzeń swych nie zrealizował. Po raz ostatni spotkał się z matką we Wrocławiu. Był rentierem, przysyłane przez matkę pieniądze pomnażał, inwestując je na paryskiej giełdzie. Umożliwiło to też Słowackiemu nie tylko wydawanie własnej twórczości, ale przede wszystkim poświęcenie się twórczości. Poeta zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu na gruźlicę. Do 1927 r. spoczywał na paryskim Cmentarzu Montmartre, później jego prochy zostały przewiezione do Polski i złożone obok Adama Mickiewicza w Krypcie Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu.

Źródło: https://nakanapie.pl/autorzy/juliusz-slowacki

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: